Bij mijn Seastar was dit het geval, beetje pauper eigenlijk, maargoed…
2 likes
Beetje knullig inderdaad. Maar ik weet ook niet helemaal zeker of dat origineel zo geleverd is of dat iemand dat dan achteraf gedaan heeft omdat hij even geen deelbare stift op voorraad had. Je kunt het namelijk wel voor elkaar krijgen omdat bij deze uurwerken de wijzerplaat in kunstof busjes zit geklemd en niet via de zijkant geschroefd.
3 likes
Ik heb er 2 waarvan 1 zeker nooit open was geweest (hij was van de eerste eigenaar namelijk).
Beide hebben geen deelbare as…
Maargoed dit waren destijds natuurlijk massa jubileum horloges.
3 likes
Die willen ook nog wel eens een keer vergeten zijn dat het ding 30 jaar geleden een keer naar de horlogemaker is geweest 
Maar ik sluit niet uit dat het origineel is, je komt het inderdaad wel iets te vaak tegen.
2 likes
Goh…weer iets nieuws geleerd. Dus dan echt zonder mogelijkheid om de tirette/setting leaver in te drukken vanaf de wijzerplaat zeide om de kroon helemaal te verwijderen? Een duw knopje aan wijzerplaat zeide ken ik wel van enkele vintage Seikos.
Keylessworks demonteren om de stift eruit te krijgen… Wat een gedoe🙃.
Aan de andere kant waren de service intervallen in de 60er jaren vaak rond de 2 jaar. Dus dan moet die keylessworks toch uit elkaar 
.
Ps; @Harco wist hier meteen raad mee. Zonder demontage van de keyless works en zonder splitkroon. Hooguit drie minuten.
Grapje he 
. Kon het niet laten.
5 likes
Klopt, je moet echt met een schroevendraaiertje langs de rand de wijzerplaat eraf wippen, datumschijf eraf, en dan de tirette een stukje omhoog zien te krijgen.
Enige voordeeltje wat je hebt is dat je bij het er weer in zetten van het uurwerk niet het risico loopt dat je het keyless work overhoop gooit bij het terugplaatsen van de stift. Iets wat nog wel eens een dingetje is met druktirettes 
3 likes
Ik lees dit allemaal met heel veel interesse, geweldig deze “discussie” wanneer ik hem aan mijn niet horloge minnende vrienden zou laten lezen, ze denken… Waar gaat dit over?
Maar dit citaat wil ik even op inhaken… Er was toch niemand in de jaren 60 die zijn of haar horloge om de twee jaar naar de horlogemaker bracht voor een service?
Kan ik mij niet voorstellen haha
2 likes
Heel herkenbaar. Vooral de eerste x keer, als je de “Fingerspitzengefühl” nog niet helemaal hebt. Net klaar en vervolgens met inkasten krijg je meteen een extra oefening in het opnieuw servicen van je net vers onderhouden uurwerk . Het curriculum vult zichzelf in deze hobby.
2 likes
Tja. Er waren toen heel wat meer horlogemakers. Quartz was er nog niet en je wilde toch optijd komen. Je had immers geen smartphone die je vertelde hoelaat het was. Dit stemde je af met de radio, heb ik me eens laten vertellen.
Mijn vader zat in de jaren 60 nog op de basisschool, dus geen idee of en hoe gebruikelijk dit was. Maar het zou me niets verbazen.
@Leono87 er is trouwens een kaartje waar je horlogemakers op kunt vinden. Geen idee wat je regio is, maar er is vast iemand van HF die je wil helpen.
1 like
Dan hoop ik dat je ervan genoten heb.
Tag mij in het vervolg niet meer voor die uitgekauwde onzin van je.
1 like
Of je belde “002”…
Geluidsfragmentje hoe dat destijds klonk in onderstaand artikel (goh wat wordt ik oud )
3 likes
Geniaal. Nooit geweten.
2 likes
En kan dus nog steeds … dat had ik dan weer niet verwacht.
2 likes