Da’s zo subjectief als het maar zijn kan. Er zijn uurwerken die zowel door de wat goedkopere kant van de markt als ook de duurdere kant van de markt gebruikt worden, zowel bij ETA als Sellita. Sterker nog, er is een Japanse microbrand die horloges van 2000 ballen of meer verkoopt met een Miyotaatje er in.
IWC en TAG staan op mijn radar als duurdere merken die voor dingen toch ETA gebruiken, zij het met modificaties. Eerlijk gezegd is daar ook niks mis mee, want ETA is de uurwerk-tak van het voormalige Eterna, en die is in de Swatch group opgenomen.
Zo is er ook totaal niets mis met een Valjoux 7750. Het is een bomb-proof cam and lever chronograaf, wat misschien een stottertje geeft bij het aanzetten van de timing functie, maar wat je wel een uiterst simpele, betrouwbare en goed werkende chronograaf geeft die makkelijk te onderhouden is.
De gemiddelde 7750 kom je tegen in horloges tussen de 1800 en 3500 Euro nieuwprijs, daarboven modificeren ze dingen of gebruiken ze andere uurwerken.
Van standaard naar Top grade zul je zien dat er decoraties toe worden gevoegd, en dat ze af fabriek afgeregeld worden op steeds beter wordende specificaties. Maar dat wil niet zeggen dat top beter is. Het is met name mooier, maar ik heb bijvoorbeeld meerdere Archimede horloges gehad met een base grade ETA die zij zeer precies afregelen alvorens het horloge te verschepen.
Het woord “in-house” is dan ook geen zegel van kwaliteit. Een Orient of Seiko van 75 Euro is volledig in house, terwijl een Grand Seiko van 9000 dat ook is, maar bijvoorbeeld Patek Philippe en AP in het verleden ook wel JLC uurwerken gebruikten.
Ik haal de neus niet op voor een duur horloge met een Vaucher uurwerk. Maar ook Citizen heeft bijvoorbeeld La Joux Perret geabsorbeerd en maakt dus ook aardigere mechanische uurwerken dan een standaard Miyota. Qua quartz technologie kun je beter Citizen zelf hebben, die maken de facto de beste uurwerken op de planeet met hun 0100.
Grappig genoeg zijn echte high end uurwerken vaak niet eens bijster veel beter dan de werkpaarden. Natuurlijk krijg je snel dingen als silicium assemblages voor de balans en balansveer, maar veel Pateks en JLC’s ontberen het hacken nog, en vaak publiceren die niet eens een accuratesse-specificatie. Het gaat daar vaker om de decoratie en het ontwerp dan om de accuratesse.
Midden-segment merken als Grand Seiko, Rolex, Tudor en Omega schermen wel heel erg met accuratesse middels METAS of COSC certificering danwel eigen stringente eisen aan het functioneren. In mijn beleving is daar ook meer interessants te vinden dan in het high end segment.
Ik wens je veel succes. Er zijn een miljoen horlogemerken, en ETA danwel Sellita zitten in een derde van die merken, de rest is een Seiko OEM of een Miyota. Chinezen tel ik niet mee, maar soms kom je nog een verdwaalde Soprod of STP tegen. Ik heb zelf van alles in de kist liggen behalve Citizen op dit moment.
Er is bij mijn weten nog nooit een overzicht gepubliceerd van welke merken welke uurwerken gebruiken. Ten eerste omdat ze er zelf vaak uiterst mysterieus over kunnen doen, maar vergeet ook niet dat een merk voor één horloge een andere uurwerk-leverancier kan gebruiken dan voor een ander horloge.
Tudor heeft in-house en ook nog ETA spullen in omloop, IWC idem dito, en zelfs TAG Heuer had op een gegeven moment een Seiko chronograaf ingekocht (wat een schandaaltje werd, waarom snap ik niet). Oris doet nog zowel ETA als Sellita als ook de nieuwe in-house spullen, Nomos heeft een ETA / Peseux 7001 gepakt en er een eigen uurwerk van gemaakt met zware modificaties (driekwartsbrug, hacking toegevoegd, decoraties als sonnenschliff), maar het is nog steeds base ETA, en ze hebben daarnaast de Neomatik in house ontwikkeld.
Kortom: Een overzicht bestaat niet in die zin en is ook niet bij te houden.
Sommige mensen zeggen van wel. Maar als ik nu de Kurono Toki als voorbeeld neem, die is voor 1900 Euro list (ex import uit Japan) in gelimiteerde run verkocht met een Miyota uurwerkje wat je ook in een duikertje van 400 Euro tegenkomt. Maar dat horloge is dermate mooi afgewerkt en gemaakt dat ik het dat geld dubbel en dwars waard vind.
Decoraties, afwerking van kast en wijzers, gebruikte materialen, oplage, merkbeleving, het zijn allemaal factoren die mee wegen in je perceptie van kwaliteit. Ik zou eerder naar het totaalpakket kijken voor een gegeven prijsniveau, en me niet vast bijten in welk uurwerk er nu “heurt”. Er zijn anderen die daar anders in zitten, dus doe vooral wat je zelf fijn vindt.
Tot slot nog even dit: De Zwitserse horloge-industrie is ontstaan uit vele tientallen gespecialiseerde bedrijven die ébauches, kasten, wijzers, wijzerplaten en van alles aan elkaar leverden. Rolex haalde tot 2004 z’n uurwerken ook nog gewoon bij derden, en kocht toen de eigen uurwerkleverancier op.
De hoeveelheid fabrikanten die al meer dan zeventig jaar letterlijk alles altijd in-house doen is op één hand te tellen, dus de notie van “in house” is en vrij nieuwe marketing-strategie. Til er niet te zwaar aan.
