De dag begint met keuzestress! De TAG wel of niet in het doosje. Misschien een alternatiefje om de arm of toch de Carrera om arm en maar “naakt” naar huis? Uiteindelijk toch maar gekozen voor de TAG om de arm….
The story begins….
Afgelopen zaterdag ben ik afgereisd naar Nijmegen om mijn TAG weg te brengen voor een servicebeurt.
Na een vriendelijk onthaal bij Eugene van Baal, waar ik destijds de TAG heb aangeschaft, en de servicebeurt & aankoop van een nieuw bandje met de vriendelijke verkoopster had doorgesproken verliet de TAG mijn arm. Naakt als ik me voelde keek ik met een snelle doch gerichte blik naar het ORIS hoekje. Al maanden heb ik de ORIS big crown GMT (met groene band) op het oog. Daar lag hij …. in zowel de grijs/groene & zwart/groene variant. De grijze trok meteen mijn aandacht…. “WHOW, wat een klok”.
Zou ik… nee…. dat kan ik niet maken. Ik breng immers net een TAG weg! Nou vooruit…, passen kan toch geen kwaad… toch… uhhh… toch….
Eenmaal om de arm voelde vrouwlief ‘m al aankomen. Ja hoor… de nodige motivaties en excuses kwamen tevoorschijn om een eventuele aankoop te rechtvaardigen.
Na minuten kijken, draaien, verlaat de GMT mijn arm. Na nog wat woorden gewisseld te hebben met de verkoopster verlaat ik de winkel met een ORIS Catalog 2019.
Tijd voor koffie en lunch. De latte werd besteld en mijn pleidooi begon: “Schat, wat als ik nou eens wat klokjes weg doe en de ORIS aanschaf als goede casual”. “Dat groene past wel goed bij de nodige kledingstukken”., “past zelfs enorm goed bij de korte broek welke ik nu aan heb”… etc…
Het broodje was lekker, de koffie smaakte goed maar ik had maar 1 ding top of mind… THAT ORIS IS MINE! ………
Prachtig deze Oris, ook de kleur van de dial vind ik erg mooi.
Goed idee om na “bezichtiging only” samen koffie te gaan drinken, dat heeft mij ook eens geholpen toen ik geheel onverwacht (april jl.) een heel fraai horloge, die voor mij bestemd was, bij de juwelier zag.
