Het is een leuke reis geweest. Ooit 12 jaar geleden begonnen met quartz modeklokjes van Fossil en Diesel. Daarna even een uitstapje naar TW Steel.
Mijn eerste echte was een Hamilton X-Wind. Dat gevoel van een 7750 die lekker wiebelt op je pols: hhmmm… (a la Homer Simpson).
Hierna begon de flipperperiode met uitstapjes naar nog een Hamilton, Glycine, Meistersinger, meerdere Orissen, een rus en nog wat klokken die ik vergeet.
Voor mij begon het echte-echte werk met Omega. Eerst een Speedmaster en later een Planet Ocean 2500 (die had ik nooit weg moeten doen). Later nog een Tin Tin, maar die heeft het ook niet lang uitgehouden. Uiteindelijk was er de grail: een Sub no date.
De Sub heb ik een paar jaar gedragen, maar ineens was het gevoel weg. Te grote lugs, de blingy ceramische bezel en ja ook de reacties van andere mensen enz. Dus weg moest ie. En toen?
ik zit in een situatie die ik lang niet heb gehad: slechts 1 horloge in collectie. Ik heb met Jeroen (@Triplock noemt ie zichzelf nu geloof ik. Klinkt als een rapper of zo 
) mijn Tin Tin geruild voor een vanille Speedmaster (met bijleg natuurlijk, ik ben niet helemaal gek). En het bevalt me prima: lekker rustig en omdat het een veelzijdig horloge is kun je er alle kanten mee op. Dit is mijn tweede Speedmaster Pro en wellicht blijft deze nu 
Dus: ik ben Back at One. Met de Speedmaster. Allemaal mee zwijmelen:
