Verzamel-alibi

Al een tijdje heb ik nu een mooi kistje en deze is bijna vol. Ik zit nu zo’n 2 jaar op dit forum en heb dus ook al de verschillende modellen enmerken gehad. Veel waren toch niet wat ik wilde of hadden niet die “vonk” zodat het horloge kon blijven.

Nou een tijdje later heb ik in mijn doosje voor 6 horloge’s al 5 horloge’s welke blijvend zijn, om persoonlijke/sentimentele redenen. Het 6e horloge koop ik bij mijn 25e verjaardag!

Mijn vraag is nu dus aan jullie, wat is voor jullie een reden om bepaalde horloge’s te verzamelen. Is het een mengelmoes van erfstukken en kado’s van dierbaren, of is alles wat leuk en betaalbaar is welkom? Of houd je het bij duurzame stukken waarvoor al heel lang gespaard is, of spaar je op merk of uurwerk, of op complicatie? Ik ben benieuwd!

Mijn beste,

Mijn eerste serieuze horloge aankoop betrof een zakhorloge van het merk ’Kanadu’. Ik kocht dit horloge destijds puur voor het mechanisme. Lekker groot, de kast makkelijk te openen zodat ik al die radertjes, wieltjes en moertjes duidelijk kon zien. De juiste tijd aflezen was echter bijzaak. Dat veranderde toen ik mijn ‘Seiko’ quarts horloge van een nieuwe band moest voorzien. Ik maakte een praatje met de juwelier en van het een kwam het ander.
Dat ander is uiteindelijk geworden een bescheiden doch fraaie verzameling van met name vintage horloges te weten: enkele Omega’s, een paar Longines, Tissot, allen mechanisch en een Tissot prc 200 met een quarts uurwerk.

Het zijn juist deze merken welke mijn interessen wekken. Enerzijds omdat ik het door de jaren heen prachtige uurwerken vind en anderzijds omdat deze drie horlogemerken in de geschiedenis op enigerlei wijze met elkaar verbonden zijn geweest en nu middels de ’SwatchGroup’ met elkaar verbonden zijn.
Deze verbondenheid kwam bij mij aan het licht toen ik mijn eerste echte mechanische horloge kocht, een ’Longines Conquest’
En ja als men zich dan verder gaat verdiepen in de geschiedenis van dit merk dan kom je als vanzelf in aanraking met ‘Omega’ en ‘Tissot’
Voorts is ook mede van belang gebleken dat met name over ‘Omega’ er in ruime mate lectuur is te bekomen welke een welkome aanvulling is voor deze boeiende hobby, waarbij ik mij wat minder richt op de techniek, doch meer op de geschiedenis, het ontwerp, het verhaal achter een bepaald horloge, complicaties, etc.
Voorts is ook niet onbelangrijk dat deze merken zich positioneren in het midden- tot hogere (midden)segment, wat de aanschaf voor mij van een dergelijk horloge nog enigszins betaalbaar maakt. Dit betreft zowel een nieuw horloges als ook de vintages modellen.
Ofschoon ik mij bij het verzamelen van horloges dus richt tot deze drie horloge merken, komt er soms een horloge voorbij waarvoor ik een diepe bewondering koester.
En bij hoge uitzondering komt er dan een horloge bij mijn verzameling waarvan het merk niet behoort tot mijn “Heilige Drie Eenheid” :wink:

Orologio Signaturis Temporis

Bij mij begon het verzamelvirus met erfstukken (een Omega en een Heuer) die ik heb laten restaureren. Mijn broer is fanatiek Omega-fan en heeft het geduld om rustig twee jaar te sparen zodat hij er weer eentje kan kopen. Ik heb vaak discussies met hem die dan bijvoorbeeld gaan over wat je wilt uitgeven voor een horloge. Hij vindt sommige Omega modellen ware kunstobjecten en hecht er van daaruit veel waarde aan. Ikzelf ben van mening dat een horloge van goede kwaliteit moet zijn maar bovenal mijn persoonlijke smaak moet reflecteren. Dat zouden sommige Omega modellen zeker kunnen, maar ik vind ze veel te duur. Enige tijd geleden ontdekte ik de Seiko duikershorloges. Mooie horloges van uitstekende kwaliteit tegen een goede prijs. En er is “eindeloos” mee te variëren. Het is dus maar waar je de nadruk legt. Leuk zijn ook die discussies over kwaliteit; Is een Omega echt beter dan een Seiko?

Het belangrijkste is volgens mijn bescheiden mening dat je vooral geniet van de horloges die je verzamelt. Dat kan komen door emotionele waarde (erfenis) maar het kan ook dat je een horloge gewoon prachtig mooi vindt of verliefd wordt op een bepaald merk. Er zijn duizenden horloges die ik absoluut niet wil dragen, ook al zijn ze nog zo goed. Een horloge is ook een sieraad wat aan mode onderhevig is. Geef jezelf nog wat extra tijd om je smaak verder te ontwikkelen en probeer een lijst te maken waaraan jouw ultieme horloge(s) moet(en) voldoen. En ga je dan rustig oriënteren op de mogelijkheden in de markt. Probeer impulsaankopen te voorkomen door letterlijk wat bedenktijd in te bouwen. Scheelt veel geld!

De prijs van een horloge is overigens maar betrekkelijk. Sommigen onder ons hebben zo’n goede neus voor de markt dat zij voor € 2,50 een niet mooi ogend horloge van topkwaliteit kopen waar zij vervolgens hun liefde in stoppen in de vorm van vele uren werk (niet bij de prijs inbegrepen :wink: ) Het eindresultaat van zo’n restauratie is meestal verbluffend! Als je (nog) niet de vaardigheid bezit om zo’n restauratie succesvol te voltooien, kom je misschien uit op de duurdere reeds gerestaureerde horloges of koop je een nieuwe. Tussen bijvoorbeeld een Rus en een IWC zit kwalitatief en prijstechnisch een gigantisch verschil. Maar ik durf te wedden dat de eigenaren er op een vergelijkbare manier van genieten. Want daar gaat het allemaal om; genieten!!

Daar ik een echte precizie-freak ben, ging mijn voorkeur natuurlijk uit naar Quartz…

Ik denk dat ik in mijn regio een van de eerste dragers was van een Quartz: een mooie Seiko met alles er op en er aan ( in die tijd was dat heel wat : chrono én alarm + backlight ).
Jammer genoeg heb ik het horloge niet meer, als ik nu zie hoeveel know-how er wel is ben ik er zeker van dat het nog hersteld kon worden. ( pushers deden het niet meer, paar keer gereinigd geweest, maar zonder veel resultaat )

Ik heb die Seiko gekocht nét nadat de LED horloges uit waren: al snel besefte men dat die eigenlijk niet praktisch waren + veel energie vraten.

Ondertussen heb ik wel eennechte Pulsar P2 kunnen bemachtigen. Onlangs zag ik er nog eentje op een “James-Bond”-site staan voor 899 euri… ::o

Het nec plus ultra was voor mij het bemachtigen van een Omega Marine Chronometer 2400: toppunt van precizie.

Nu, hij ligt broederlijk naast een Junghans Megaquartz 1000, maar die MC2400 is toch nog wat anders hoor.

Verder zoek,ik naar “speciale” horloges; zowel qua uiterlijke vorm als qua specificaties.
Voorbeelden: de B1 = de ultieme tool-watch, Rado Ceramica = speciaal kastmateriaal en futuristiche vormgeving, de achthoekige Omega’s, een mechanisch “alarm”-horloge, een 24u horloge, een maanstand-horloge enz…

Maar vooral Breitling en Omega boeien mij

Om de één of andere reden heb ik nu al verschillende HEQ’s ( High End quartzen ), maar ook het mechanische begint mij steeds meer en meer te boeien.

Ik ben begonnen met wat bandjes/bracelets te wisselen, onlangs heb ik een quartz opengehad én jawel, kunnen herstellen, nu ga ik mij wat meer toeleggen op de mekanniek.