Vintage Dameshorloges, waarom geen succes ?

Nu zitten er op het HF maar weinig dames maar we hebben er misschien allemaal wel eens met bonzend hart achteraan gelopen met een mooi ingepakt 2e hands kokje van de rommelmarkt :innocent:
soms met chocolade erbij 
ghegheghe
,

en dan is het ( volgens horen zeggen ) vaak toch niet zo’n succes,
wat is het nou volgens jullie dat onze ( wannabe ) wederhelften
niet even warm lopen voor zo’n brokje Japanse historie als wij ?

( moet het nou persé nieuw zijn ? )

Diverse malen getracht om ze aan t horlogerie te krijgen maar wil maar niet lukken.
Ik neem ze ook niet meer mee, tenzij het de betere merken betreft.

Volgens mij is er een grote categorie liefhebbers die het horlogebudget liever helemaal zelf gebruikt. (kijk maar naar de weinige reacties op dit topic :wink:)

Maar voor die anderen; kwestie van beetje ‘coachen’ en ‘sturen’. Dan kom je er vanzelf achter welke smaak de dames hebben; dames hier lopen rond met (vintage) Squale, Doxa en Orient.

Heb mijn eigen Miss heel gelukkig gemaakt met een totaal gereviseerd, en opnieuw verguld horloge van haar al lang geleden overleden vader.
Inca bedankt!

2 likes

“ik hĂ©b al een horloge”

1 like

Waarschijnlijk zijn horloges toch typisch een manen ding. Het is tenslotte ook een van de weinige ’ sieraden ’ die door een man te dragen zijn. Daarbij komt dan nog het hele technische aspect en dat is ook weer typisch iets voor mannen. Mijn vrouw vindt mijn hobby prima, weet heel goed wat ze wel en niet mooi vindt maar draagt zelf nooit een horloge.

1 like

Ik denk zelf dat een vrouw het niet fijn vind om uberhaupt een door een onbekende gebruikt sieraad te krijgen, uiteraard wel van bijvoorbeeld een favoriet familielid maar niet of minder van de overbuurvrouw

Whaha! :laughing:

Ach, vrouwen
 geven een klein fortuin uit aan een stukje gepolijst RVS met de naam van de fabrikant er op. Als er toevallig een klokje in zit, hebben ze een ‘echt horloge’ :wink:

1 like

@carpe_tempus, 100% mee eens.

M’n vriendin een mooie vintage '30s omega cadeau gedaan die erg in de smaak viel. Maar 1 horloge is voor haar meer dan genoeg
 Echt begrijpen doet ze mijn Hobby dan ook weer niet :stuck_out_tongue:

"Je hebt er toch al 4 wat moet je met nog eentje?.. "
“Ik vond die bruine laatst wel mooi, waarom heb je die weg gedaan?”

Tja ik herken dat wel. Heb mijn vrouw voor ons huwelijk een Rado Ceramica cadeau gedaan. Draagt zij zelden want ze vindt het zonde en is bang hem stuk te maken
jammer hoor! Nee, dan droeg ze liever een ander klokje dat zij van mij had gekregen, een Zenith Pacific. Toen zij ergens las dat die ook niet goedkoop zijn, ging die om dezelfde reden de kast in🙄
Toch heeft zij wel in de loop der jaren een aardige verzameling opgedaan, maar nog steeds moet ik haar “manen” eens iets anders te dragen, ze denkt er eenvoudig niet aan


Betreft het vintage aspect, ik denk dat dat komt omdat het tweedehands Is. Als het.inderdaad een sentimentele.waarde heeft, zoals van een dierbare Is geweest, dan kan dat een ander verhaal zijn.

Betreft het horlogeaspect. Ik denk dat ze het vaak of als sieraad zien OF als gebruiksvoorwerp. Dan moeten ze het vooral mooi vinden (boeiend dat er een gereviseerd vintage uurwerk in zit, doe mij maar meer glinstertjes en kleurtjes op. Alleen maar onhandig dat dat ding om de haverklap stilstaat
) of als het een gebruiksvoorwerp Is, moet het vooral niet te duur/bijzonder zijn.

Voor de meeste mannen Is het idd 1 vd weinig ‘sieraden’ die we hebben.

Voor mij persoonlijk moet het functioneel zijn, dan alleen een versiering. Ik zal dus niet zo gauw piercings, oorbellen
 (Oorring?), tattoo’s, kettingen, ringen nemen. Maar ik kan mooie pennen, manchette knopen, schrijfmap, auto, etc wel waarderen.

Mijn dame loopt dagelijks met haar tudor princess oysterdate en is er helemaal gek op! Vaak vindt ze vintage te fragiel een meer iets voor een gala. Even zoeken dus naar iets wat bij de dagelijkse stijl van je dame past. In dit geval gelukkig gevonden en samen aan de (in mijn geval 1993) vintage Tudor