Vintage quartz - wat als ze kapot gaan?

Ik ben mij wat aan het inlezen in de zogenaamde ‘golden age’ van de quartz horloges, denk maar aan de jaren 70 thermocompensated Seiko king en grand quartz kalibers. Prachtige horloges, en relatief goedkoop op te pikken, maar wat als ze kapot gaan (en het niet de batterij is)?

Zijn deze kalibers gemaakt om generaties te overbruggen? Wat als de spoel of dergelijke kapot gaat?

Wat ik me afvraag dus; heeft het zin om te investeren in een mooie vintage quartz? Een goed mechanisch horloge is een sound investment, onderdelen zat, en makkelijk te laten servicen. Is dit ook zo bij een goed quartz kaliber? Ik kan me voorstellen dat onderdelen schaarser/duurder zijn, en dat er minder kennis voor handen is bij onze horlogemakers.

Als je een leuke vintage quartz kunt vinden die een veelgebruikt uurwerk heeft dan is dat prima te doen omdat je in veel gevallen gewoon een goedkoop horloge als donor kunt gebruiken. Hoe exclusiever het uurwerk is hoe lastiger het wordt…

Iets met een ETA/ESA is meestal een safe bet en zij hanteren ook lijsten met uurwerken die als vervanging kunnen dienen (zelfde afmetingen), mocht je echt niet meer aan het origineel kunnen komen.

Bedankt voor de feedback :wink:

En hoe zit het bijvoorbeeld met een thermocompensated Seiko caliber uit de jaren 70? Ik vind vooral die king quartz modellen erg leuk namelijk. Of de Citizen Crystron 4 MEGA modellen.

Tsja, dat is een goede vraag. Ik weet dat Seiko erg veel vintage onderdelen op voorraad heeft dus ik denk dat je daarmee relatief safe zit maar garanties zijn er niet…

Als je een overzicht kunt vinden van het uurwerk met welke onderdelen codes er in zijn gebruikt dan heb je vaak veel meer opties voor donoruurwerken. Ik heb toevallig gisteren nog zo’n overzicht gebruikt om het exacte type stift voor mijn Omega Constellation te bepalen.

Als ze kapot gaan stuur ik ze naar Martijn :slight_smile: