ik zal beginnen met uit te leggen wat mijn probleem is. ik ben al een aantal jaren gek op horloges, en heb er vooral de laatste 3 jaar heel wat gehad, dit was al een tijd aan de gang voor ik dit forum ontdekte.
mijn budget voor horloges rijkt niet zover als sommigen onder jullie die erg dure klokken kunnen aanschaffen, ik ben niet echt een verzamelaar, maar ik ben iemand die dus zoekt naar het voor mij ultime model horloge, dus iets wat ik erg mooi vind, ik zie dus regelmatig horloges waarvan ik denk, yess dat is m die moet en zal ik hebben, als ik het horloge dan eenmaal in mijn bezit heb valt het soms erg tegen, en ben ik er dan al na een paar weken of maanden op uitgekeken, dit heeft ook niks met de prijs van een horloge of zo te maken.
een neef van mij heeft een rolex/breitling en meer van dat spul in zijn bezit, ik heb het mogen passen en vasthouden maar helaas doen die modellen me totaal niets, maar bij seiko zie ik wel modellen die me erg aanspreken, maar ook hier snel op uitgekeken, zo wilde ik graag een monster, maar ook die ging me na een weekje al vervelen, ik vond m ronduit saai worden, toen zag ik een velatura duiker 200m die moest en zou ik hebben, voor mijn doen best een duur klokje
ik heb deze nu al een jaar, maar ook deze begint saai te worden.
toen de seiko flightmaster, ik dacht wow toen ik m zag prachtig horloge, en dat is het ook. maar ook die geeft weer net niet de voldoening die ik zoek in een klok. twee weken geleden de seiko heras zoals dreski hem noemt van seamaster overgenomen, toen ik dat doosje opende had ik voor het eerst zoiets van wow wat een mooie klok is dit, en laat die nu wel de voldoening geven die ik al jaren zoek in een horloge, qua model dan. zo zie je maar hoe raar het kan lopen.
de seiko heras is de goedkoopste klok in mijn huidige collectie, maar vind deze qua model wel de mooiste.
nu is mijn vraag, zijn er nog meer mensen hier die bovenstaande verhaal herkennen.
hier nog even een foto van de seiko heras.
heel herkenbaar! Daarom vind ik 't ook altijd zo moeilijk om iets vanaf een plaatje te beoordelen, als 't dus mogelijk is probeer ik altijd vooraf het horloge te bezichtigen. Dit voorkomt evntuele teleurstellingen of bevestigt alleen maar het positieve gevoel dat ik er al van had.
Wat voldoening betreft, ik heb nu bijna 3 jaar een Seiko duikertje, niet heel bijzonder en ook niet heel duur, heeft zelfs al een aantal keer te koop gestaan, maar toch kan ik 't niet over m’n hart verkrijgen hem ook echt weg te doen. Daarvoor is ie gewoon te mooi en heb ik er teveel persoonlijke herrineringen aan. Bij de Tissot LeLocle hetzelfde verhaal, vaak vooraf gezien en gepast maar nooit echt een klik mee gekregen, tot ik 'm vorig jaar voor m’n verjaardag uit mocht kiezen, sindsdien heeft ie het afgelopen jaar bijna dagelijks om de pols gezeten en nog steeds is het een horloge wat me niet verveeld. Ik denk dus ook dat een horloge moet groeien met jezelf, smaken veranderen, maar sommige dingen blijven gewoon altijd mooi.
vooral leuk te lezen dat de seiko zo goed bevalt (tu) kan ik me opzich ook goed voorstellen want ik had ook een klik met deze bijzondere afwijkende uitvoering.
ik kan het me ook goed voorstellen en heb zelf regelmatig het zelfde, ik merk dat de horloges langzaam aan ook langer blijven dan voorheen en ik ook andere eisen stel voor ik iets koop.
het moet niet alleen een mooie klok zijn maar ook bij mij passen en goed draagbaar zijn met wat ik doe.
Heel herkenbaar, helaas… Zoals eerder gezegd, de zoektocht, het vergelijken en het bekijken van horloges is vaak mooier dan het bezit. Ik ben een beetje besmet geraakt door mijn vader die mij zijn Seamaster gaf, bouwjaar 1962 met originele band en alle bijbehorende papieren. Hij heeft nu nog een aantal Omega’s en Tag Heuer’s. Toen kocht ik een Omega Seamaster GMT, mijn holy grail dacht ik, toch niet. Toen achtereenvolgens een Longines Hydroconquest Chronograaf, toen een Omega Semaster 2254, toen een Meistersinger AM507, toen een Steinhart Nav B-Uhr, toen een Oris TT1 Date Diver, toen een Glycine Lagunare en toen… Er is zoveel moois, ik blijf bezig. Ik ben vooralsnog tevreden, maar…X(
De meeste onder ons zien het als hobby en net als elke hobbiest blijf je zoeken naar het ultieme, onbereikbare, etc., want zoals al eerder gezegd “de zoektocht is de helft van het plezier”.
Kijk eens naar andere hobbies:
voetballer op zoek naar het mooiste doelpunt
modelbouwer op zoek naar het mooiste vliegtuigje, autootje, bootje
gamer op zoek naar de snelste computer
… en net als je denkt dat je 'm hebt, komt er weer wat mooiers, beters, etc.
Pas als je beseft dat we eigenlijk helemaal geen horloge nodig hebben, want je ziet toch overal de tijd (kijk nu maar eens rechts onderin je beeldscherm), pas dan besef je, dat je de mooiste al hebt of had (en die hoeft echt niet duur te zijn)
Ik herken het niet echt. Maar dat komt waarschijnlijk omdat ik doorgaans (oudere Russische) horloges koop met een bepaald thema, n.l. gerelateerd aan lucht- en ruimtevaart. En in die sector kan je met veel en ook met weinig geld leuke dingen kopen:D:D
Best herkenbaar dit verhaal.
Ik kan helemaal wild zijn van een bepaald model, weken- of maandenlang naar een plaatje zitten kijken. En als je hem dan in handen hebt is het toch niet helemaal wat je ervan verwacht.
Op dit moment ben ik nog zo wèg (sinds de laatste Rikketik)van mijn SNDA13 dat ik mij serieus afvraag of de andere horloges dit jaar nog draagtijd gaan krijgen. En dan te bedenken dat ik in januari vorig jaar mijn eerste Seiko aanschafte, het oranje monster. Ik draag deze nauwelijks meer nadat er een Seiko5 monster en Atlas bij zijn gekomen.
Ik zit er zelfs de laatste weken over te denken om het oranje Monster hier te ruil voor een zwart Monster aan te bieden.
Maar zoals vaker met een nieuw klokje, die komt de eerste tijd niet van mijn pols af maar na enige tijd ga ik meestal toch weer afwisselen met de anderen.
Hoewel de SNDA13 voor mij de ultieme lijkt te zijn. Zelfs de druk om weer naar een nieuwe aanschaf te zoeken is er niet.
Maar ja, de reparatie en APK van mijn autootje vorige week heeft er ook financieël aardig ingehakt dus de pot is even opgedroogd…
Ik denk dat je wellicht teveel van een horloge verwacht. Een mooie klok lost geen dilemma’s of problemen op. Het geeft even een geweldige rush (nice stuff those Endhorfines om maar eens een bijzonder man te quoten), toch na een tijdje raakt dat gevoel uitgewerkt. De zoektocht begint opnieuw! Of niet, omdat je weet dat hetzelfde zich herhaald. Hobbies zijn niet meer dan dat, een liefhebberij.
Ondanks dat ik nog maar enkele weken meer serieus met horloges bezig ben kan ik je één ding wel vertellen:
Het ultieme horloge bestaat volgens mij niet.
Iemand schreef het al: je groeit mee, je smaak veranderd etc. En dat is maar goed ook. Sommige dingen blijven wel leuk, ook vooral vanwege het verhaal erachter.
Wees tevreden met wat je hebt, en durf jezelf eens af te vragen waarom zaken je zo snel vervelen. Wat is de onderliggende oorzaak? Daarvoor moet je jezelf wellicht een spiegel gaan voorhouden.
Eigenlijk een beetje off topic, maar ik vond dat de vraag bij het topic paste.
Want zoeken naar een materialistisch iets wat de ultieme voldoening op lange termijn voor je geeft, zal een vruchteloze zoektocht worden. Eigenlijk van toepassing op allerlei zaken, maar zoveel mensen realiseren het zich niet. En blijven dan ook hun hele leven op jacht naar dat “ene” wat alles oplost.
Plezier van je horlogehobby is een ander verhaal natuurlijk. Lol heb ik er persoonlijk iedere dag van. En niet zo’n beetje ook. Toch realiseer ik mezelf heel goed waar de hobby stopt, en waar het meer serieuze leven begint.
Ik denk dat je wellicht teveel van een horloge
verwacht. Een mooie klok lost geen dilemma’s of
problemen op. Het geeft even een geweldige rush
(nice stuff those Endhorfines om maar eens een
bijzonder man te quoten), toch na een tijdje raakt
dat gevoel uitgewerkt. De zoektocht begint
opnieuw! Of niet, omdat je weet dat hetzelfde zich
herhaald. Hobbies zijn niet meer dan dat, een
liefhebberij.
Ondanks dat ik nog maar enkele weken meer serieus
met horloges bezig ben kan ik je één ding wel
vertellen:
Het ultieme horloge bestaat volgens mij niet.
Iemand schreef het al: je groeit mee, je smaak
veranderd etc. En dat is maar goed ook. Sommige
dingen blijven wel leuk, ook vooral vanwege het
verhaal erachter.
Wees tevreden met wat je hebt, en durf jezelf eens
af te vragen waarom zaken je zo snel vervelen. Wat
is de onderliggende oorzaak? Daarvoor moet je
jezelf wellicht een spiegel gaan voorhouden.
Eigenlijk een beetje off topic, maar ik vond dat
de vraag bij het topic paste.
Want zoeken naar een materialistisch iets wat de
ultieme voldoening op lange termijn voor je geeft,
zal een vruchteloze zoektocht worden. Eigenlijk
van toepassing op allerlei zaken, maar zoveel
mensen realiseren het zich niet. En blijven dan
ook hun hele leven op jacht naar dat “ene” wat
alles oplost.
Plezier van je horlogehobby is een ander verhaal
natuurlijk. Lol heb ik er persoonlijk iedere dag
van. En niet zo’n beetje ook. Toch realiseer ik
mezelf heel goed waar de hobby stopt, en waar het
meer serieuze leven begint.
Groet,
Nico.
heel mooi beschreven nico.
het is idd zo je het verteld, het einde is er zoek aan als je er aan toegeeft.
en idd het ultime horloge zullen we nooit vinden, dat hebben we misschien al.
en toch… het zoeken gaat gewoon verder, die drang naar mooie klokjes zal nooit weggaan, erger nog er komt hier veel te mooi spul voorbij wat de intresse steeds op een hoog pijl houd. we hebben het virus nu eenmaal en er is geen medicijn tegen, ik wens iedereen inclusief mezelf veel sterkte toe:D
grt arie.
Tja, voldoening… iets nieuws is altijd spannend. Het is nog onbekend, het is anders, er valt nog zoveel aan te ontdekken… Mijn nieuwe klokjes krijgen in het begin ook meer draagtijd dan anderen. Duur of goedkoop, nieuw is nieuw
Voor de dure klokjes heb ik nu ook meer bedenktijd en overweging nodig. Door schade en schande wordt men wijs… na een paar miskopen…
Maar goed, na een tijdje raak je aan gewend 't klokje gewend, heb je er elke dag naar gekeken, ken je elke lijn van de kast en band, dezelfde wijzerplaat die je elke dag aanstaart… (gelukkig dat ie niet rimpeliger of grijzer wordt ;)) tja, dan is het nieuwe er al vanaf.
Maar wegdoen? Voor mij niet, want mooi blijft voor mij mooi. De band van m’n Omega Seamaster ken ik wel, en de horned lugs erop ook. En toch kan ik er telkens bewonderend naar kijken. En de Seiko Monster, constructief zo ingenieus in elkaar gezet voor relatief zo weinig geld. En m’n Casio pathfinders? Elk met hun stukje verhaal van reizen naar verre oorden. Trouw dagelijks gekeken of ik m’n waterdichte schoenen aan moest of toch lekker een t-shirt en korte broek. Verdwaald in de bossen of in de stad, herinneringen aan belevissen die me zo bijblijven, net als foto’s…
Er zit voor mij dus ook een stukje sentiment aan. Noem me maar een romanticus M’n Casio Solar staat me nu echt niet, maar ik heb er jaren plezier van gehad. Toen ik klein was speelde ik met m’n zusje dat het een KITT horloges was. Net als de auto van mr. Michael Knight Rider. Die zonnecellen stelden dan die ledjes voor…>X
En ja, smaken veranderen. Soms te snel…? Vind zelfs een klassieke Frederique Constant mooi, terwijl ie totaal niet bij m’n jeugdige outfit past. En toch vind ik 't “al” mooi.
Ik hou m’n horloges daarom, kan ik lekker afwisselen. Soms lekker een stoere Blackhawk onder een ski-jack, een Ceramica onder een pak, of een Samurai onder een vlotte overhemd… elke mood en activiteit weer een ander horloge! En er komen nieuwe moods en activiteiten bij! Goeie reden om weer naar een nieuw horloge zoeken. Want de zoektocht is ook geweldig!
P.S. 't helpt natuurlijk ook niet dat er telkens weer nieuwe dingen uitkomen, de horlogebranche heeft namelijk ook door dat mensen “uitgekeken” raken op hun aanwinsten…
Fijn dat je uiteindelijk je definitieve keuze hebt kunnen maken.
Maar ik vraag mij meteen wel het volgende af:
Ik weet niet hoe het zit met andere forumleden, maar diverse onder ons hebben
wel degelijk inderdaad kostbare horloges. Dragen zij die wel dagelijks, op hun werk(hangt natuurlijk ervan wat voor werk) of dragen zij die alleen in het weekend of bij speciale gelegenheden? M.a.w. dragen zij dagelijks hun iets minder kostbare en daarmede minder kwetsbare horloges.
Je leest regelmatig, dat men het zonde vind, dat er beschadigingen etc.komen op hun "dierbaren ".
Hoe kom ik hierop?
Nou mijn vriendin klaagt regelmatig waarom ik toch die dure mooie horloges in hun kistje laat zitten en ze dus niet regelmatig draag. Meer verzamelaar dan toch?
Wat woor ervaringen hebben anderen hiermee?
Hetzelfde hier. Pas 6 weken aktief bezig met deze hobby, en ik heb alweer een “nieuw” model op mijn wishlist. Het is nu nog wachten op de juiste “deal”
Ik had vanochtend een voor mij nieuw dilemma. Welke nu te dragen vandaag?
Ze zijn allemaal zo mooi, en iedere klok heeft voor mij iets waarom ik ze om wil.
Ik heb halverwege de dag dus maar gewisseld. Wel leuk hoor als je zo kan afwisselen.
Fijn dat je uiteindelijk je definitieve keuze hebt
kunnen maken.
Maar ik vraag mij meteen wel het volgende af:
Ik weet niet hoe het zit met andere forumleden,
maar diverse onder ons hebben
wel degelijk inderdaad kostbare horloges. Dragen
zij die wel dagelijks, op hun werk(hangt
natuurlijk ervan wat voor werk) of dragen zij die
alleen in het weekend of bij speciale
gelegenheden? M.a.w. dragen zij dagelijks hun iets
minder kostbare en daarmede minder kwetsbare
horloges.
Je leest regelmatig, dat men het zonde vind, dat
er beschadigingen etc.komen op hun "dierbaren ".
Hoe kom ik hierop?
Nou mijn vriendin klaagt regelmatig waarom ik toch
die dure mooie horloges in hun kistje laat zitten
en ze dus niet regelmatig draag. Meer verzamelaar
dan toch?
Wat woor ervaringen hebben anderen hiermee?
Was handiger geweest wanneer je je post helemaal onderaan of in een nieuwe post zou zetten. Denk dat dit best een interessante vraag is. Weet je wat, bespaar je meteen de moeite
M’n Casio Solar staat me nu echt niet, maar ik heb er jaren plezier van gehad. Toen ik klein was speelde ik met m’n zusje dat het een KITT horloges was. Net als de auto van mr. Michael Knight Rider. Die zonnecellen stelden dan die ledjes voor…>X