Ik kijk altijd graag naar AMMO NYC op YouTube. Een sympathieke kerel, Larry, poetst auto’s als beroep. Of als hobby, zoals hij zelf zegt. Het is een feest om met een kop koffie of een Lagavulin 16 naar deze vakidioot te kijken. Het leuke is dat hij ook gare oude Ford’s of een verweerde Datsun weer tot leven brengt. Ook zeldzame supercars komen er voorbij, maar hij geniet vooral van het oude weer levensvatbaar maken.
Larry met een van zijn projecten
Nu heb ik in mijn leven al erg veel dingen opgeknapt , om de eenvoudige reden dat we thuis gewoon opgevoed zijn met de vuistregel om netjes om te gaan met spullen en ze niet gelijk weg te gooien als ze niet meer werken.
Zo was ik vaak genoeg met een schroevendraaier mijn afstandbestuurbare "Radioshack’ Jeep uit elkaar aan het halen en vond mijn broer, electrotechnieker, het dan nodig om er een ander batterijensetje in te gooien zodat ie wat harder ging. Het laatste wat ik toen zag was mijn geliefde Jeep die volledig onbestuurbaar tegen de metalen garagedeur van mijnheer Knoppert tot bouwpakket werd getorpedeerd. En het leukste was dat de wielen gewoon wel bleven draaien tot de spoelen van het motortje zo heet werden dat er een onprettige plasticlucht langs waaide.
Mijn broer heeft ook veel voor me gemaakt dus alles is goed gekomen.
Dat mooi maken van spullen zit er dus wel in en met name mijn in 1999 gekochte en gekoesterde drumstel werd steevast één keer in het jaar helemaal uit elkaar gehaald om de mahoniehouten ketels en chromen hardware weer mooi te laten blinken. Ik genoot daar echt van. Ook horloges maak ik graag weer mooi. Of ik probeer ze te repareren. Dat is leerzaam en frustrerend.
Waar het vandaan komt? Deze liefde voor glanzende dingen? Geen idee, het zal vast met de Indische roots te maken hebben. Eksters noemt mijn pa de indo’s . Die houden van alles wat schittert.
Kijk dan hoe cool. Ondertussen vintage. Maar nog altijd gekoesterd.
Goed. Even on topic. Ik heb een maand terug een Tissot PR516GL gekocht. Mijns inziens een klassieker en één van de mooiste horloges in zijn prijsklasse. Ze was erg gunstig geprijsd en had wat liefde nodig. Zoals je begrijpt was ik wakker. En kocht ik haar,
Bij aankomst zag ik vooral veel DNA van de vorige drager en besloot ik dat ik eerst maar eens alles uit elkaar ging halen en schoon moest maken.
Het bleek lastiger dan ik dacht gezien het feit dat het achterdeksel net zo makkelijk openging als de armen van Baudet als er iemand van GroenLinks een nieuwjaarsknuffel wil.
Uiteindelijk lukte het met een Baco. En dan zo één waar je iemand het licht mee uit de ogen kan slaan. Maar door die hefboom kon ik genoeg kracht zetten zonder veel risico.
Met dank aan @Climholland van wie ik heb geleerd dat een PR516 ALTIJD opengaat. Als je maar wilt.
Wat heb ik gedaan?
Glas gepolijst
Kast en band nieuwe brush
Indicering schoongemaakt
Vouwsluiting opnieuw opgemaakt
Wijzerplaat schoongemaakt
Oxidatie van datumvenster en logo verwijderd.
Zijkanten kast gepolijst
Wat heb ik niet gedaan?
Foto’s van het proces gemaakt.
Ik heb gebruikt gemaakt van schuurpapier, houten blokjes, schuurmatjes van de Action een Dremel met polijstpasta, Brasso, een Apple microvezeldoekje, een Etos tandenborstel (medium), een aantal tandenstokers en mijn T-shirt.
Hier de voor en na foto’s :
Voor:
Na:
Voor:
Na:
Voor:
Na:
Voor:
Na:
Voor:
Na:
Voor:
Na:
Voor:
Na:
Voor:
Na:
En een beetje trots en tevreden aan de pols:
Het blijft leuk om iets weer netjes te maken. Dan kan het weer een hele tijd mee.
Bedankt voor het lezen.
veel plezier er mee
