Al meer dan een jaar volg ik bijna dagelijks dit forum. Ben 70 jaar en mijn leven lang geinteresseerd in techniek. Heb inmiddels veel geleerd van de posts van o.a. Koen, Morse, Freddy en PaulK.Ben middels bezoeken op de rikketik inmiddels goed voorzien van standaard gereedschap, heb al een aantal calibers verknoeid, schroefjes in mijn werkkamer gezocht etc. maar ben inmiddels in staat een horloge uit elkaar te halen,schoon te maken en weer te monteren zonder schade. Of ik een echte bijdrage aan dit forum kan leveren weet ik niet,maar wil in ieder geval mijn 2 leukste horloges laten zien omdat er altijd om plaatjes wordt gevraagd, vooraf excuses voor de amateurfotograaf.
Allereerst de Hamilton chronomatic Fontainebleau uit 1969, met het caliber 11, gezamelijk ontwikkeld door Heuer, Breitling en Hamilton op basis van het microroter caliber van Buren, volgens de experts de eerste atomatische chronochraaf. Heuer kwam in '69 ook uit met de monaco,carrera en autavia en Breitling met de chronomat.Allemaal hetzelfde caliber.
Ben het ding per ongeluk op een veiling tegen gekomen, er zit een beschadiging op de wijzerplaat en er ontbreekt een marker, de prijs was er naar, loopt overigens prima.
Ik draag hem regelmatig, maar vind hem niet prettig aan de pols, dus hij zal wel vanzelf een keer een andere eigenaar vinden.
En nu mijn Omega seamaster 1956, origineel, was van mijn vader, later van mij en wegens niet lopen in de la geraakt. Nu zelf opgeknapt en loopt weer zoals het moet, ben ik eigenlijk het meest blij mee.
Leuk verhaal over het kaliber van de Hamilton. Wist niet dat dat een samenwerking was. Bij de Monaco zaten de pushers en kroon op exact dezelfde plaats, weet iemand of dit ook zo was bij de Autavia en Chronomat?
Tag Heuer heeft dit met hun Calibre 11 als het ware weer gereproduceerd, weet echter niet of dit bij het “origineel” van dit kaliber ook het geval is, maar ik vind het erg mooi!
@Erik de Gast: voor jou even het verhaal compleet maken: Breitner, Heuer en Buren besloten samen een automatische chronochraaf te ontwikkelen, zij gaven daartoe aan firma Duboi-Depraz opdracht om een chronochraaf te ontwerpen bovenop het microrotor caliber van Buren (D-D maakten zelf geen calibers, maar waren gespecialiseerd in het ontwerpen van uitbreidingen op bestaande calibers) . Tijdens dit proces neemt Hamilton Buren over en wordt daarmee ook partner in dit project. De partners komen gelijktijdig uit met de chronomatic in '69 ieder onder eigen naam met eigen kast. Bij allen zitten pushers en kroon op dezelfde plaats, de kroon links vanwege een technisch probleem.
Het oorsprongkelijke caliber 11 vertoonde wel kuren, de datum versprong precies om 12 uur in 5 minuten,dit kost veel energie waarvoor een zware veer nodig was, die weer tot gevolg had dat het anker ging “banken”. de oplossing was caliber 11i , met een ander datumverstelrad, datumsprong nu veel langzamer, en een lichtere veer. Later is dit weer doorontwikkeld naar calibers 12 en 15. Het cal. 11 was onvoldoende getest omdat Zenith en Seiko de heren op de hielen zaten met ieder een eigen ontwerp voor de automatische chronochraaf o.a. de Primero.
plezier met dit verhaal!
Chris van Heijst
(tu)