Goedenavond eenieder!
Het is ondertussen hoog tijd dat ik mijzelf eens voorstel hier. De naam is Ruben en ik ben goed de 30 gepasseerd. Ik heb al jaren interesse gehad in mooie horloges, puur vanwege de uiterlijke schoon en de uitstraling. Sinds mijn 20e een aardige verzameling kwartshorloges opgebouwd, voornamelijk van modemerken zoals Danish Design en Skagen. Deze horloges trokken mij het meest omdat de dunne kast goed op mijn dunne polsen past. Gelukkig ben ik met de jaren iets gegroeid en is mijn smaak dusdanig verandert dat ik ook dikkere horloges mooi vind zitten.
Als laatbloeier in 2017 nog een propedeuse cum laude behaald en mezelf getrakteerd op mijn allereerste echte horloge, een Citizen Promaster Chrono. Dit horloge heeft de hobby echt gestart, ik ben toen gaan lezen over horloges, uurwerken, merken en heb een voorkeur ontwikkeld voor merken die alles in-house produceren. Omdat ik alleen maar part-time kon werken tijdens de studie bleven de Japanse merken over, mijn horlogedoos is dan ook voornamelijk gevuld met Seiko’s.
De horlogehobby lag inmiddels stil door een ernstig geldgebrek. Na het behalen van mijn motorrijbewijs ging het beetje geld dat ik had op aan het jaarlijks kapotrijden van een motor. Een Seiko duiker heeft bij een van deze crashes overigens mijn pols beschermd, en wordt nog steeds ernstig bekrast gedragen.
Met het crashen ben ik inmiddels gestopt, en ik heb een mooie collectie tweewielers verzameld. In juni vorig jaar met goed resultaat afgestudeerd en ergens tijdens de scriptie een gezonde dochter gekregen. De vrije tijd heeft daar ernstig onder geleden, waardoor het motorrijden ook minder is geworden. En daar kwam plots de horlogehobby weer om de hoek kijken.
Van mijn eerste salaris een nieuwe stalen armband gekocht voor de Citizen Chrono, die origineel op bruin leer was geleverd. Wat was het fijn om dat horloge weer met plezier te dragen. Helaas heeft de juwelier te dunne spring bars gebruikt, waardoor het horloge al fietsend lossprong en op de straatstenen kletterde. Goed gehavend, maar nog steeds functioneel in de horlogedoos.
Daarna heb ik een hele trits Seiko’s gekocht puur om te kopen, deze draag ik helaas niet en moeten in de verkoop. Toen even pas op de plaats gemaakt en goed nagedacht wat ik wilde. Als resultaat hiervan een Seiko Alpinist gekocht, mijn eerste kleine horloge. Echt een favoriet, deze verlaat de pols nauwelijks! Ook ontdekt dat een goede bekende in mijn omgeving horloges verzamelt, en samen met hem het vuur verder aangewakkerd. Doordat hij een dure smaak heeft zijn de hogere prijzen van het mooiere spul voor mij wat verder genormaliseerd en ben ik eindelijk eens goed gaan sparen voor iets moois. Ik hoop dan ook dat ik over een tijdje hier een mooie Zwitserse NA kan gaan delen. We gaan het zien!
Het is een heel verhaal geworden, dank aan degene die zo ver zijn gekomen en ik hoop iedereen beter te gaan leren kennen!
