Ach er hoeft helemaal geen slot op hoor (wat mij betreft)…
Dit is namelijk een heel interessant topic, dat ik net opmerkte (inclusief sommige imho “domme” reacties) , want veel vouwsluitingen zijn inderdaad zo erbarmelijk gemaakt dat het de moeite loont om daar ook eens naar te kijken.
Allereerst: bij een metalen band gaat de gevoelstemperatuur geleidelijk je lichaamstemperatuur aannemen op alle onderdelen tegelijk, terwijl dit bij lederen banden met een “metalen” vouwsluiting heel wat trager verloopt (koud leder voel je bijna niet, koud metaal wél)…
Maar er is méér…
Het feit dat ze “koud” aanvoelen hoeft niet altijd zozeer met de temperatuur te maken te hebben, wel met het “comfort” dat ze de drager bieden (of ontzeggen…)
Een lederen band heeft immers een lange en een korte zijde (onder- en bovenkant van het horloge als je het rechtop staat). Die bandlengtes zijn uiteraard bij goede fabrikanten in verschillende maten te bestellen, maar veelal worden gewoonweg standaard band-lengtes geleverd.
Een vouwsluiting (net als een andere sluiting trouwens) moet eigenlijk steeds perfect onderaan en midden op de pols zitten en vooral niet knellen… en in vele gevallen is dat niet zo.
Ook het feit of het leder aan de binnenzijde of de buitenzijde doorloopt is daarbij belangrijk (zoals je al kon zien bij de post van Bikerplus).
Ik heb hier enkele foto’s van zowel “goede” als “slechte” vouwsluitingen, in combinatie met de - lederen- banden waarmee ze aangeboden worden.
Ik begin bij de slechtst mogelijke:
Kijk goed naar de symmetrie van de vouwsluiting: totaal uit center. Deze band knelt zowat je pols af aan de voorzijde en door het feit dat het een redelijk stevige lederen alligatorband is, kon ik 'm zelf maar maximaal enkele uurtjes “tolereren”. Het is alsof iemand je constant “in je pols knijpt”:
Als je de vouwsluiting wisselt met een traditionele gesp wordt het geheel al heel wat draagbaarder:
Hier nog zo’n voorbeeld (zelfde type vouwsluiting trouwens). Ze knelt wat minder omwille van het feit dat de band soepeler is, maar toch:
Let weer op de verregaande a-symmetrie:
Een ander voorbeeld van een slechte vouwsluiting: een vlindersluiting die niet dun genoeg is in combinatie met een stevige, stijve band en daardoor na enkele minuten al in je pols begint te drukken:
Op het eerste zicht is er niks mis met die sluiting, ze ziet er zelfs mooi uit en qua symmetrie is er niks op aan te merken:
Maar anatomisch is dit dus een ramp (mede omwille van de stijve band ontstaat er een verschil van zeker drie a vier mm tussen band en onderkant van de pols, tov van de sluiting die a.h.w. “in je pols” dringt ):
Verder een veel betere vouwsluiting: simpel, leder loopt door langs de binnenzijde, en het horloge zit perfect gebalanceerd rond je pols:
En zelfs bij wat a-symmetrie zit hier alles heel comfortabel en gaat het horloge niet steeds “de verkeerde kant uit” op je pols:
En tenslotte een quasi perfecte vouwsluiting, waarbij de vouwbeugel een uitgekiende vorm heeft die het horloge altijd perfect vlak op je pols houdt en waarbij ook het leder doorloopt aan de binnenzijde (zoals Bikerplus al toonde): een Breitling sluiting:
Het feit dat je dit bij metalen banden niet zo voelt heeft volgens mij enkel te maken dat metalen banden langs beide zijden ingekort of verlengd worden, zodat de sluiting altijd recht onder je pols zit en je daardoor géén onaangenaam gevoel krijgt.
Zo,
Hopelijk werpt dit een wat objectiever en rationeler licht op deze zaak 
Met Vriendelijke Groeten,
Morse.