Ik ben me (nog steeds) aan het oriënteren op een Omega Speedmaster en nu ben ik tegen een exemplaar aangelopen uit ongeveer 1970, met de volgende achterdeksel. Geen tekst, maar wel met het moderne ‘paardje’.
Volstrekt normale deksel, zie je vaker bij 1970 en 1971.
Zelf heb ik ook zo’n exemplaar gehad. Er zijn er minder van gemaakt dan de andere varianten maar commercieel is de deksel met flight qualified bla bla makkelijker te verpatsen.
Wat mij betreft zijn de lijsten van Maddox (R.I.P.) met alle respect voor zijn research, verre van volledig. Net zoals alle andere materie rondom Omega. Ik ken minstens drie verschillende lijsten met serienummers gekoppeld aan zogenaamde productie jaartallen.
Ik zou er voor pleiten er niet zo stellig mee om te gaan.
Met alle respect Jantje.vlaam… maar wat jij hier boven schrijft over MK1 klopt niet.
Oke, weer wat geleerd. Het is voor mij de eerste
keer dat ik zo’n caseback zie. Het verbaast mij.
(tu) Geen probleem, het was ook niet belerend bedoelt (tu)
Ik kocht mijn exemplaar destijds van Hein van DZvL. Hij wist ook niet zo goed wat het idee achter deze deksels was, daar in 70 en 71 het succes van de maanlanding al heftig werd uitgebuit door Omega. De flight qualified bla bla gravure aantreffen ligt dus voor de hand.
Uit zeer betrouwbare bron kwam het weinig romantische antwoord De Speedmaster was zo’n succes dat ze destijds alles in elkaar schroefden om aan de enorme vraag te voldoen. Iets wat nu volstrekt vreemd lijkt (mede door alle “lijsten”) was toen heel normaal.
Dat zou inderdaad logisch zijn, het kan ook de “vreemde” serienummer verklaren. Zolang Omega geen volledige lijsten maakt blijft het gissen en referenties nakijken. Lang leve het internet waar informatie en desinformatie weeldig naast elkaar tieren.
Dat zou inderdaad logisch zijn, het kan ook de
"vreemde" serienummer verklaren. Zolang Omega geen
volledige lijsten maakt blijft het gissen en
referenties nakijken. Lang leve het internet waar
informatie en desinformatie weeldig naast elkaar
tieren.
Wat ik heel zeker weet is dat mijn pa het ding voor 450,- gulden kocht bij een juwelier in 1978. Het ding schandalig misbruikt heeft, ik het 2 keer heb laten servicen bij betrouwbare mensen en dat het klokje volledig authentiek is op het (originele) glas na.
Ook leuk, ik heb de originele deksel met zeepaard gravure in folie ingepakt en in m’n kluis gelegd. Dit om de gravure te sparen. Ik heb een originele service deksel gekocht (met ST145.014 referentie maar zonder datum) en die heeft weer het moderne logo zonder tekst.