Onlangs kwam ik een Hamilton Stanley uit de explorer serie tegen (401 uurwerk) die nog in een niet gerestaureerde staat is en er toch best goed uitziet.
We hebben het dan over een horloge uit 1932/1933
Een in die tijd niet goedkoop maar wel zeer bijzonder goed en gewild horloge.
Zelf heb ik ook een Hamilton Stanley maar wel gerestaureerd. Ik vraag mij af wat waardevoller zou zijn. De niet gerestaureerde of misschien de oude ongerestaureerde?
Voor de duidelijkheid, de eerste is niet gerestaureerd.
Restaureren zal de waarde over het algemeen dalen. Er zijn mensen die gewoon meer dan de volle mep betalen als ze de wijzerplaat maar mooi vindenzag ik hier van de week in een topic.
Of van de Byrd gezien de breedte van de tekst Hamilton?
Hij is charmant oud geworden. Ik zou hem zeker niet optisch restaureren, wel mechanisch goed onderhouden. En inderdaad" laten" controleren op eventuele radium straling.
Dat zou ik niet zo durven stellen. Bij Gruen horloges uit die tijd had je vaak de keuze uit meerdere type wijzerplaten. Wel of niet opgelegde cijfers of radium. Dit zal bij andere Amerikaanse horlogemerken ook zo geweest zijn. En zie je daar in jouw advertentie ook staan als optie bij de modellen.
Wel twijfel ik of jouw wijzerplaat niet ooit opnieuw opgemaakt is. Bij lange na niet slecht overigens. De kast is wel iets teveel gepoetst naar mijn smaak. Maar ze blijven leuk die oudjes!