Hoi allen,
Ik vraag me wel eens af, waarom ik zo van horloges houd en in het bijzonder van automatische duikershorloges.
Elke dag komen er hier op het forum jullie prachtige verhalen voorbij, vaak voorzien van mooie plaatjes maar met een bijzonder gevarieerd aanbod wat betreft stijlen en technologie van de horloges. De één een klassieke dresser, de andere een geavanceerde quartz chronograaf, een solar duiker, ingetogen dresser, stalen banden of juist liever rubber, of leer, enzovoorts… Ik kijk mijn ogen uit en lees alles graag, maar wat me ook interesseert is waarom je van een bepaald soort horloge houdt.
Zelf vind ik de techniek achter een mechanisch automatisch horloge prachtig. Een verzameling piepkleine onderdeeltjes die nauwkeurig samenwerken om de tijd bij te houden en aan te geven, daarbij van energie voorzien door de bewegingen van de drager. Dit alles verpakt in de stoere, liefst metalen kast van een kloeke duiker en met een metalen band.
Wat geniet jullie voorkeur en waarom juist dat type horloge en/of die techniek? Heb je een voorkeur voor bijvoorbeeld alleen automaten, of moet het per se een chronograaf zijn?
Ik verheug me al op het lezen van jullie reacties, plaatjes zijn natuurlijk meer dan welkom.
Voor mij, is op dit moment de Tudor Pelagos een absolute topper:
(plaatje van het www geleend)
Groet, Jelle.
En dan dat automatische… ik vond het fascinerend dat een horloge alleen door beweging van de pols al kon werken. Magie was dat gewoon. En je kon het horen en zien draaien. Tegenwoordig vind ik handopwinders ook wel leuk. Enerzijds, omdat je vaak meer van het uurwerk kan zien, vooral bij chrono’s. Anderzijds ook praktisch van m’n Pellikaan ‘slaaphorloge’ die ik gewoon even een paar slagen geef en ie weer een dag vooruit kan. Een automaatje met de hand opwinden vind ik toch niet zo… ‘goed’ aanvoelen. Het draait allemaal niet zo soepel voor mijn gevoel.
zoals een Sinn 556
