Tja Rolex.
Mij doet het niets.
Waarom? Massaprodukt.
Uit zowel produktietechnisch als marketing oogpunt een geniale operatie.
Ik heb zelf ooit twee aankopen gedaan met als drijfveer emotie.
Ooit (20 jaar geleden) een Maserati BiTurbo en ooit een Blancpain.
Dit was trouwens voor hun samenwerking.
Beide hadden voor mij emotie. Prijs-waarde, tja in het eerste geval een hele hoop guldentjes naar de sloop gebracht. In het tweede geval een horloge van een merk waarvan er maar 10.000 per jaar gemaakt worden. Dat en het gevoel van “vakmanschap is meesterschap” dat ik er bij had. Onbetaalbaar!
De prijs? Nieuw grijs gekocht voor de prijs van 2/3 van een Sub.
Dus zou ik ooit een Rolex kopen? Ja, als geld geen rol speelt.
Een Yachtmaster voor mijn vrouw en voor mijzelf. Gewoon omdat ik het mooi vind, niet omdat er Rolex op staat.
+2
Maar mijn grail blijft een sub
omdat ik hem mooi en degelijk vind.
Je koopt een kostbaar horloge puur omdat het kan Rick, tenminste dat denk ik 
Als ik het geld zou hebben om hem te kunnen kopen (zonder dat het normale leven er voor hoeft te lijden) zou ik doen. De SND, puur vanwege ontwerp en geschiedinis.
Het is en blijft voor mij de mooiste kleine duiker die er is. Maar zoals ik in een ander topic al zei, er valt bijna niet tegenop te sparen. Voor mij dan. Als ik hem kan kopen word het ook een oudere, two-liner zonder RRR ring.
Gewoon omdat het een cool merk is, de kwaliteit prima is en het een mooie restwaarde heeft waardoor de horlogehobby niet echt veel afschrijft.
Gr. Roel
Van mijn leven niet. Als ik ooit in de gelegenheid zou zijn om een horloge voor zo’n prijs te kunnen kopen, dan zou ik exclusiviteit willen. Geen klokje waar er jaarlijks een half miljoen van de lopende band rollen. Ik ga voor uniek, iets wat maar weinig andere mensen hebben, en dat mag dan best wat kosten. Geen Zwitserse cash-cow.