Interessant artikel in de Wall Street Journal over opvallende veranderingen in de horlogemarkt waarbij ik me afvraag wat we er uit kunnen leren. (Eigenlijk een onderwerp voor bij een goed glas).
Eerst een paar quotes:
“Against this backdrop, luxury brands are buying back up to thousands of watches (…) Watch brands may dismantle the gold and precious metals before junking watches that are no longer selling, analysts say”.
en
"In the ballroom of a Hong Kong hotel this week, hundreds of traders haggled over prices for new and old luxury watches including Rolex, Audemars Piguet and Patek Philippe. Glass cases displayed thousands of watches and advertised discounts of 32% to 45%."
De “middenklasse” staat onder druk en koopt goedkopere horloges, en de invloed van de smartwatch is groot.
In hoeverre is dit regionaal nieuws, of werkt dit mondiaal door? Kunnen we een eind verwachten aan de prijsstijgingen van de afgelopen jaren (bij een aantal merken sterker dan bij andere)?
Bedoelen ze hiermee dat de fabrikanten slecht verkopende voorraad van winkeliers opkopen om te voorkomen, dat ze voor te lagen prijzen gedumpt worden?
Als dat zo is dan is het wel een zeer kostbare operatie, met natuurlijk wel een belangrijk strategisch doel.
De grondstof opbrengst is slechts minimaal.
Dat zou hopelijk betekenen dat de tweedehands klokjes ook goedkoper worden, althans de luxe merken. Komt mooi uit want ik wil volgend jaar (of het jaar daarop) een Rolex kopen. Gebruikt.
Als ze de prijs van de JLC Master Compressor diver wat (2 of 3k) kunnen maten zakken, hebben ze een nieuwe klant. 10k voor een horloge (van staal…) gaat me te ver.
Pfffff soms verbijster ik me wat sommige kunnen spenderen aan 1 horloge. 10K voor een horloge… woww
Ik zelf heb gekozen voor meerdere wat “goedkopere” klokjes plus een Omega Seamaster 2254.50.
Wellicht ruim ik in de toekomst wat goedkopere klokjes om mijn verzameling te veranderen in een smallere collectie van drie of vier horloges.
Gaat ooit wel gebeuren denk ik. Ooit…
Zou waar kunnen zijn dit. Opkopen van een beperkt volume, dat anders gedumpt wordt (met een veel breder effect op de verkoopprijzen), kan bedrijfseconomisch verstandiger zijn, dan devaluatie van het merk, omdat in de markt de perceptie ontstaat dat horloges zwaar onder adviesprijs worden verkocht.
Kennelijk verwachten ze toch dat deze strategie ze uiteindelijk meer gaat opleveren, doordat de prijzen zo hoog gehouden kunnen worden (en verder omhoog kunnen). Alles voor shareholder value en bonussen voor de board.
Ik zie nu pas dat ik onbedoeld (want dat hoor gewoon zo) de link van het artikel niet heb geplaatst in mijn OP, stom:
Hard Times for Luxury-Watch Dealers
Blijkbaar is die marge hoog genoeg om dit Te doen…
Soms lijken mij de stijgingen iets te hoog te zijn en niet met een hoger kwaliteit of waarde conform Te gaan.
Het is bij nader inzien geen erg verhelderend artikel.
Het slopen (net als het doordraaien van tomaten) is bedoeld om de prijzen op niveau te houden, terwijl de genoemde dumpacties juist een tegenovergesteld effect zullen hebben. De vragen die dat oproept (wie orgianiseren die dumpacties, welke fabrikanten doen wat etc) worden niet of nauwelijks aangesneden.
De genoemde hoogtes van de kortingen (32% à 45%) zijn iig Rolex, in een adem genoemd met AP en PP bij die dumpactie, wel opmerkelijk te noemen.
10k is me echt te veel. Ik ben Jay-z niet