Ik heb al even met de zoekfunctie gezocht maar kon eigenlijk geen topic vinden waarin besproken of vastgelegd was wat een horloge vintage maakt.
Ik denk ook dat er niet echt een duidelijke grens kan worden gelegd aangezien deze grens natuurlijk met de tijd verschuift.
Vaak houdt men “50 jaar of ouder” aan maar ook achterhaalde techniek kan als vintage worden bestempeld (bijvoorbeeld LED vs LCD, waarin LCD nog steeds wordt gebruikt).
Wat denken jullie?
Foto’s ter illustratie.
Hier op Hf hanteren we 25 jaar, of ouder.
De Seiko zou ik zelf als Youngtimer bestempelen, maar is dus vintage.
Wordt al zo lang ik hier rondhang, regelmatig over gediscussieerd, hier op HF. Sommige mensen weigeren dit zo te zien, omdat inmiddels op die manier alles van voor 2000 al vintage zou zijn en dat voor hen ‘veel te nieuw’ voelt. Maar idd,
Oude mensen bedoel je 
?
Het is ook wel confronterend.
Hej die bovenste heb ik ook. Is dat de originele band die erom zit op de foto?
Voor 1990 - Vintage
1990-2000 - Neovintage
Nee, geen idee wat het merk is en welke band daar op hoort.
'k Heb deze bij een kringloopwinkel vandaan.
Zonder band en vol krassen op het polycarbonaat glas.
Ik vond het wel passend met deze band.
Hij werkt ook maar niet met alle batterijen, is ook niet bepaald superzuinig zeg maar…
Heb jij hem werkend?
Enig idee welke batterijen het beste werken?
Misschien weet je ook wel merk dit is?
Vast bedankt.
Hoe oud ben jij eigenlijk Ruud?
Ik krijg meer last van nostalgische gedachten. Dat ik er als een oude zak uitzie maakt me niet uit, je ontkomt er toch niet aan.
Nostalgie en vintage is voor mij dicht bij elkaar.
Horloges uit voormalig USSR zijn voor mij sowieso vintage.
Maar dat is persoonlijk
Maar ook bij grote innovaties. Bijvoorbeeld de periode tussen mechanisch en volledig quartz. Die tussenstap, de combinatie van electrisch en mechanisch vind ik ook zo’n mijlpaal.
Fantastisch mooi!
Bedankt voor je reactie.
‘Vintage’ is eigenlijk een verbastering van het Franse ‘Vingt Age’, vrij vertaald dus zoiets als 'met de leeftijd van 20 jaar.
In de praktijk (in elk geval in het horloge liefhebbers wereldje) is 50 jaar gebruikelijker. Voor mij zelf is eind jaren '80 wel zo’n beetje de grens. Maar dat verschuift natuurlijk. Ik ben zelf ook al een poosje vintage.
Overigens denkt alwetend Co-Pilot er anders over. Dat zegt:
Het woord “vintage” heeft een verrassend elegante oorsprong die teruggaat naar de wereld van wijn
.
Herkomst en betekenis
• Etymologie: Het woord komt oorspronkelijk uit het Engels, maar is afgeleid van het Franse woord vendange, wat “druivenoogst” betekent.
• In de wijnindustrie werd “vintage” gebruikt om te verwijzen naar een specifiek oogstjaar van uitzonderlijke kwaliteit. Een “vintage port” bijvoorbeeld, is een wijn die volledig afkomstig is van druiven uit één bijzonder goed jaar.
Aldus Co-Pilot
Antiek is duidelijker: 100 jaar oud, minstens. Maar voor mij is antiek toch nog meer iets van ‘vóór het jaar 1900’.
Wat een ontzettend mooi LED horloge zeg!
De term ‘vintage’ is enorm subjectief. Nog los van de absolute leeftijdsgrens die hier wordt genoemd, heb ik een aantal andere interessante invalshoeken voorbij zien komen.
Jasper (AVW) heeft het over een kwaliteitselement dat nodig is naast het bereiken van een bepaalde leeftijd. M.a.w., niet alles van X jaar en ouder is automatisch vintage.
Erik Gustafson (Hairspring) heeft ooit gezegd: een horloge is vintage voor jou, als het ouder is dan jij zelf. Vond ik best goed gevonden.
Bill, je hebt exact verwoord wat ik dacht. Kan niet duidelijker. 
Hier heeft de beste man best een punt gezien de etymologie van het woord. Uiteindelijk betekende het niet meer wijnoogst, maar iets van hoge kwaliteit uit een specifieke periode…
Maarja. Wat is kwaliteit?
Ikzelf zie horloges als vintage, wanneer een horloge uit de gouden periode van horlogerie komt (na oorlogs tot pak en beet begin jaren 70 incl het begin de quartz crisis met zeer hoogwaardige quartz horloges). Alles daarvoor beschouw ik als antiek (ook al klopt daar etymologisch geen zak van).
Horloges uit de periode van midden 70 tot aan de huidige “renaissance” (rond de eeuwwisseling/vroege 21ste eeuw) beschouw ik als neo-vintage, zodra het horloge bedoeld is om langer dan een generatie mee te gaan. Dus een pre bond omega seamaster quartz zou eronder vallen, maar een afgeragde Commodore van de v&d niet.
Dat geld voor mij trouwens ook voor vintage. Alles dat bedoeld was om lang mee te gaan en gemaakt was voor onderhoudswerkzaamheden (ja ook in die periode maakte ze horloges voor lagere klassen die niet zozeer bedoeld waren om meerdere generaties mee te gaan en zonder het idee dat ze überhaupt onderhouden zouden worden).
De overgang tussen oude meuk en vintage ligt dan denk ik ook voor een ieder op een ander punt. De een kan een oude penanker weldegelijk specifiek voor een bepaalde periode vinden en relatief ook nog van enige kwaliteit. De ander vind juist bijna alle doden merken, juweliersmerken en lager segment horloges uit de gouden periode oude meuk en ziet enkel de top lijnen als vintage.
Dusja, eigenlijk is er geen vaststaande definitie en zelfs als je die poogt te formuleren op basis van kwaliteit in combinatie met leeftijd, is het nog steeds zeer persoonlijk wanneer een specifiek horloge binnen de definitie past.
