Mijn zwarte Citizen chronograph. Begint er al een beetje op te lijken - helemaal zen van het poetsen 
24mm bandje van duitse postzak gemaakt tussen de lugs 22mm gemaakt door beetje langs de garagemuur te krassen.
Rest van band ook een beetje gedaan voor een vintage look.
Mooi 
maar ik snap dat “vintage” nooit zo. Wij droegen niet dat soort bandjes in de jaren '70 en '80, en onze vaders/opa’s ook niet. Tenminste, ik kan mij niet herinneren dat ik ooit iemand met een jute bandje zag. Perlon, leer of metaal (o.a. stretch banden) waren het helemaal.
Ik vind het dus wel mooi, maar niet vintage; in tegendeel, uiterst modern. Hetzelfde met banden van b.v. zadelleer; mooi, vooral op een sportief horloge, maar het is niet teruggrijpen op het verleden voor mijn gevoel.
Vintage is een Parker 51 vulpen voor mij. Of een horloge uit de jaren vijftig met een bandje dat past bij de periode. Het andere is meer “moderne vrijheid” 