Je ontkomt er tegenwoordig bijna niet meer aan om een halve expert te worden als het gaat om het aanschaffen van tweedehands horloges. Er zijn inderdaad verschillende gradaties aan nep:
-Goedkope replicaās. Aan de buitenkant te herkennen aan afwerking van de kast, band, en het glas (bijv. mineraal tov safier, indien safier dan zichtbaar van andere kwaliteit). Aan de binnenkant te herkennen doordat een Chinees of Japans uurwerk is gebruikt, zoals een DG2813 of Miyota 8215. Overigens is op deze uurwerken zelf niet veel aan te merken. Vaak op de horloges ook niet echt (mits geen replica, natuurlijk); de populaire Parnis horloges zijn horloges die -gok ik- gewoon uit deze āfabriekenā rollen, ene keer met Parnis erop, andere keer met Rolex, bijvoorbeeld.
-High end replica. Idem aan hierboven, maar betere kastafwerking (alhoewel de Zwitsers meester blijven in polijsten) en band, soms met ETA uurwerk maar meestal een Chinese kloon van Seagull of Peacock (zie overzicht hier). Indien ETA met juiste gravering, dan kom je natuurlijk al een stuk dichter bij het origineel, en dus moeilijker in te schatten wanneer het echt of nep is. Volgende weggever is de wijzerplaat, danwel de voorkant (bijv. kleine onvolkomenheden zoals printscherpte, lettertype, lume), danwel de achterkant (Zwitserse merken markeren hun wijzerplaten vaak, bijvoorbeeld Rolex als de wijzerplaat van Singer komt). Dit is niet zaligmakend: lees bijvoorbeeld dit interessante stuk over Rolex wijzerplaten er op na. Certificaten doen hier overigens niet zoveel, tenzij de fabrikant zelf een lijst bijhoud van serienummers en bijpassende horloges.
-Franken. Idem aan high end, maar met onderdelen die bij het originele model horen, of die er vanaf komen. Bijvoorbeeld: echte Rolex kast, echte wijzerplaat en wijzers, maar ETA uurwerk in plaats van Rolex uurwerk. Franken is misschien de lastigste categorie nep, want het is van alle tijden: veel Breitling modellen uit de jaren 70 zijn bijvoorbeeld āmarriageā horloges van NOS onderdelen en generieke Valjoux uurwerken. Daarmee zijn ze wel identiek (of bijna identiek, bijv. op de wijzers na) aan het model dat uit de Breitling fabriek kwam, maar als zodanig is het horloge zelf nooit uit de handen van de Breitling horlogemakers gekomen. Zelfde verhaal met de WatchCo Omega Seamasters. Vind ik zelf moeilijk om een scheidslijn voor te trekken, ieder voor zich hier, zo lang men de geschiedenis van het horloge maar vertelt. En je begrijpt, zelfs met goede wil raakt deze geschiedenis zoek als het horloge eenmaal een paar keer van eigenaar wisselt, wie weet dan nog of het echt of Franken is. Daarom, indien je geinteresseerd bent, de bekende fora er op na lezen: onthedash, rolexforums, breitlingsource etc.
Hopelijk heb je hier wat aan!