Bij moeders uit de kast komen wat horloges die van mijn vader en opa zijn geweest.
Eentje werkt nog, de andere, zonder kroon, loopt niet.
De verzekering vindt dat ze voor een nogal stevig bedrag verzekerd moeten worden, maar die leven natuurlijk van de premie, die weer een percentage is van de verzekerde waarde…
Ik kan niet veel vinden over het merk (Tusal) en ook niet veel of dit enige verzamelwaarde heeft.
De banden en de kasten lijken mij gezien de inscripties van goud te zijn.
Zowel mijn moeder, broertje en ondergetekende zien onszelf niet met een gouden klok om de pols rondlopen.
Wat is verstandig, bij verkoop dit verkopen voor de goudprijs, of toch als horloge…?
Wie kan me helpen met wat advies…?
Mooie Tusals volledig 14k goud. Tja, zoals voor zoveel: er is altijd wel een liefhebber voor. Tusal stond wel voor kwaliteitsuurwerken. Een handwinder en een automaat. Doe wat je goed lijkt, er zijn er die de boel voor het goud verkopen Persoonlijk vind ik dat zonde, net als paard moeten rijden met een puist op je achterste…
Dit soort horloges zijn nagenoeg onverkoopbaar. Door de massief gouden banden zit er een behoorlijk gewicht aan goud aan waardoor de goudwaarde ver boven de verzamelwaarde ligt. Niemand gaat 800 of 1000 Euro uitgeven voor een vintage Tusal.
Als je ze zelf niet dragen wilt denk ik dat er weinig anders op zit dan ze voor de goudprijs weg te doen. Als je dan samen voor het bedrag iets moois terug koopt wat je wel dragen wilt heb je toch een aandenken, en een die meer tot z’n recht komt dan een set horloges die alleen maar in de kast ligt en continue verzekeringspremie kost.
Mijn mening is bekend. Slopen en inleveren of weken leuren om een zogenaamde liefhebber een gunst te verlenen voor de goudprijs. Maar dan wel zeuren tot op de 0.0001 gram.
Tusal was best een goed en bekend merk. En 585 goudgehalte is ook gewoon centjes waard. Wat is wijsheid? Ik weet het niet…
Als je emotionele binding met de horloges hebt (vanwege vader en grootvader) is het simpel; houden en eventueel gaan dragen. Denkelijk hebben ze wel een servicebeurt nodig, maar die kosten maak je dan gewoon vanwege de emotionele waarde.
Als je geen emotionele binding met de horloges hebt zou ik ze verkopen tegen de goudwaarde. Want als je ze als werkend horloge wilt verkopen zal je ze allebei ook die full service moeten gaan laten geven en dat kost minstens een paar honderd euro voor de twee in het gunstigste geval. Dat haal je er bij verkoop naar mijn bescheiden mening niet uit met deze horloges. Succes gewenst met beslissen!
Ik zou de mooiste/beste van de twee mooi (laten) opknappen. De kosten daarvan betaal je met de opbrengst uit de goud waarde van de andere. Heb je èn een mooi erfstuk en waarschijnlijk ook nog geld genoeg over om er een ander leuk nieuw horloge bij te kopen.
Waardevolle tips! Dank!
De ene laten opknappen en de waarde van de andere daarvoor gebruiken is een hele leuke optie. Ik heb al lopen zoeken, maar zijn er specialisten voor het opknappen van dit soort antieke horloges?
Met de andere zal ik dan de goudtoko’s eens langsgaan, geen ervaring mee, maar het zal wel geen hogere wiskunde zijn neem ik aan. Hoe bepalen ze eigenlijk het gewicht van het goud in een horloge?
Het betreft 14 karaats goud, daarbij is 14/24 ( of wel 585/1000 ) van de legering goud, de rest zijn bijmetalen.
Bij goudboer hebben ze een vaste prijs per gram, dus uurwerk, glas eruit en wegen.
@Dbddevries bovenstaande klinkt interessant maar hoef je niks mee te doen.
Als je goud inlevert krijg je de dagprijs.
Vandaag zou dat voor 14 karaat 30,45 per gram zijn. (Waar ik ga) En die krijg je dan ook daar gaat niets meer vanaf.
Het horloge dat je wil inleveren daar moet het uurwerk en glas uit. De kroon is meestal ook niks. Dus je levert de kast + achterkant + band en sluiting in.
Als je er echt 1 wil op laten knappen zou ik ze beide naar een horloge maker brengen dan heb je nog een donor voor reserve onderdelen. Wel zelf het goud inleveren en niet door de horloge maker laten doen.
Overigens als niemand er wat mee heeft zou ik ze beiden inleveren. Je kan alles wel bewaren voor later.
Heb je niet nodig. Vrij zeker tamelijk standaard uurwerkjes die prima geserviced kunnen worden.
Dit soort familiestukken kun je maar 1 x “redden”. Laat je ze voor de goudwaarde omsmelten, dan is het weg.
Zolang je er geen boterham minder om hoeft te eten zou ik ze niet weg doen. Maar goed, ik gaf veel om wijlen mijn grootvader en vader en zou hun horloges niet weg kunnen doen. Het is toch een aandenken, buiten iedere monetaire waarde (die voor mij ernstig ondergeschikt is aan de gevoelswaarde).
Wat je kan overwegen is de mooiste op te laten knappen, en op een leren band te gaan dragen. Dit vanwege het feit dat je zelf aangeeft niet zo van de gouden horloges te zijn. Dan lever je het grootste gewicht in goud in en heb je een leuk aandenken wat niet “te goud” is. De sloopwaarde van een compleet horloge plus extra band zal meer dan voldoende zijn voor een opknapbeurt. Je houdt dan ook nog een mooi bedrag over.
volledig 14k goud. Tja, zoals voor zoveel: er is altijd wel een liefhebber voor. Tusal stond wel voor kwaliteitsuurwerken. Een handwinder en een automaat. Doe wat je goed lijkt, er zijn er die de boel voor het goud verkopen 
Persoonlijk vind ik dat zonde, net als paard moeten rijden met een puist op je achterste…
