Ik snap echt wel dat je niet reageert om werk te genereren.
Maar ik wilde iets met dat horloge en ik dacht misschien kun je me daarmee helpen.
Over zakhorloges gesproken: daar heb ik er ook nog 2 van liggen die mijn moeder aan mij gegeven heeft, waarschijnlijk omdat ik de oudste zoon ben. Ze waren van mijn beide opa’s. Ook die horloges lopen inmiddels niet meer natuurlijk.
Ik heb begrepen dat het vroeger in katholieke kringen gebruikelijk was om zo’n horloge cadeau te doen met de eerste communie. Als dat zo is dateren ze uit ongeveer het jaar 1906. Daar wil ik eigenlijk ook nog wat mee doen. Ik heb er nog geen foto’s van gemaakt anders had ik ze wel bijgevoegd.
In ieder geval bedankt voor je reactie en interessante informatie.
Ik heb exact hetzelfde horloge. Zelfs het bandje is identiek
Ook de schade aan wijzerplaat / wijzers is ongeveer gelijk. Bizar dit.
Erfstuk van mijn oma die tot 1948 in het voormalige Nederlands-Indie woonde.
Ik meen dat ze het horloge al voor de oorlog kreeg, zo midden jaren dertig.
Heb het lang gedragen tot het 10 jaar geleden kapot ging (opwind kroon / as afgebroken).
Twee weken geleden ter reparatie / schoonmaak weggebracht en vandaag opgehaald (Van Loenen, Delft).
Het kostte me 195 euro.
Toch iets anders? Alhoewel… De achterplaat is ook min of meer identiek, behalve dat bij mij staat: “swiss - waterresistant - incablock - steel back - antimagnetic”
Jammer dat de radium emulsie tussen de urenwijzer en ook bij de minutenwijzer gedeeltelijk is afgebrokkeld. Bij de minutenwijzer lijkt het er zelfs op dat de emulsie ook over de rest van de wijzer is gekomen, vermoedelijk ooit eerder getracht te repareren of de wijzer is andersom erop gezet. Zo te zien is er wel meer aan gerommeld, want ik zie 2 verschillende radium kleuren. Jammer.
Goed mogelijk. Maar gaat me puur om de emotionele waarde. Ben blij dat ie weer loopt.
Zou zoiets in principe nog te restaureren zijn?
Al vraag ik me af of je dat sowieso wel moet doen, gezien de algemene staat. De “nieuwe” wijzers detoneren dan bij de rest heb ik het idee.
Ja dat kan ik begrijpen, zeker omdat je zo weinig mogelijk wilt aanpassen. Je moet er ook geen nieuwe wijzers opzetten. Als het mijn horloge zou zijn, dan zou ik de wijzers goed schoonmaken en de restanten van de emulsie eraf halen. Dan zou ik kijken of er een nieuwe emulsie op aangebracht kan worden in dezelfde kleur of bijna dezelfde kleur. Dan heb je de originele wijzers er nog steeds op en heb je tevens het radium effect weer terug. Ik zag trouwens op de foto dat de cijfer aanduiding groen is, wel die emulsie is in die kleur te krijgen. Ik denk ook dat het aanzicht met deze wijzers ook heel mooi is als de emulsie helemaal weg is dus dan heb je als het ware skelet gevormde wijzers. Het is alleen maar een idee, meer niet.
Wat leuk dat je (bijna) precies hetzelfde horloge hebt. Het enige verschil wat ik zie is inderdaad het woordje “Swiss” op de achterplaat. En mooi dat het horloge weer loopt.
Die van mij is ook weer opgeknapt (door zeer gewaardeerd forumlid Vouwfietser). Binnenkant schoongemaakt, wijzerplaat ook voor zover mogelijk, nieuw glaasje, nieuwe tiretteveer (over laten komen uit Australie). De wijzers zijn ook opgeknapt (was nog radium).
Foto van de horlogemaker:
Ter info nog: zit een prima ETA 1080 uurwerk in volgens de horlogemaker.
En de kroon lijkt bij mijn horloge ook al eens vervangen te zijn, maar dat was dan voordat ik hem kreeg.
En goed te weten hoe de wijzers er gerestaureerd uitzien.
Heb wat gegoogled naar de ETA 1080, kwam uit in 1950. Da’s later dan ik dacht, maar zou kunnen.
Ik ga eens navraag doen bij mijn familie en de horlogemaker.
Dit gedeelte van de urenwijzer is ‘weg’ / ‘doorzichtig’:
Wat ik me afvraag is of de wijzers als het ware een ‘wireframe’ is waartussen de emulsie wordt aangebracht?
Want dit lijkt meer op een ‘geul’:
Of is dat verkleurde emulsie?
Mmmmm, er begint hier misschien een kwartje te vallen.
Je schrijft dat jouw horloge een erfstuk is van je oma die tot 1948 in het voormalige Nederlands-Indie woonde.
Forumlid Vinwat hierboven schrijft dit "Titus is een heel goed en bekend en gekend merk, het wordt veel gedragen in het verre oosten, met name in de maleisische archipel"
Mijn Titus is dus een “afdankertje” van mijn vader wat ik van hem gekregen heb toen ik een jaar of 12 was, denk ik.
Nu is het zo dat mijn vader in 1947 als dienstplichtig militair was uitgezonden naar Nederlands-Indie.
Kortom het lijkt niet me niet onwaarschijnlijk dat hij dit horloge daar een keer heeft gekocht. (Ik kan het hem niet meer vragen helaas.) Dus die van mij lijkt van 1947.
De wijzers zijn open, wijzers worden over het algemeen vanaf de achterkant opgevuld met lume pasta.
Wat er nog zit is RADIOACTIEF.
Radium dus heel voorzichtig als het loskomt. Niet inademen en indien nodig nat schoonmaken. Handen wassen!
Ik hoop dat je horlogemaker ook voorzichtig is geweest want de radium die uit de wijzers is gevallen zat natuurlijk los in de horlogekast en ligt nu mogelijk op de werkbank van deze horlogemaker.
Ik vind het onverantwoord dat velen hier nooit rekening mee houden en radium maar gewoon laten rondzwerven.
Het lijkt mij een interessant project om eens wat werkplekken van horlogemakers te controleren op radioactieve besmetting. Geen idee wat ik zou vinden.
Heel interessant om de bijdragen hierboven te lezen, weer wat geleerd, dank daarvoor. Als ik een simpel alternatief mag aandragen als restauratie/dragen niet haalbaar/uitvoerbaar wordt: inlijsten. Mooi eerbetoon aan je vader, zijn Indische tijd en jouw eerste horloge.
Succes en groet.
Ik was iets te voorbarig met het jaartal 1947 (dat was uit mijn hoofd). Ik ben nog even in de archieven gedoken en ik kwam een “diploma” tegen ondertekend door “Neptunus” met een eervolle vermelding dat mijn vader de evenaar had gepasseerd op 21 april 1949 aan boord van de S.S. Volendam richting Nederlands-Indië. Blijkbaar een ludiek gebruik in die tijd.
Dat schip is inderdaad gebruikt voor troepenverschepingen van en naar Nederland-Indië lees ik.
Maar dat bevestigt dus mijn vermoeden dat hij het Titus horloge met het ETA 1080 uurwerk (geproduceerd vanaf ca. 1950) in Nederlands-Indië aangeschaft heeft.
Ik twijfel er overigens niet aan dat het een ETA 1080 is. Het getal 1080 is duidelijk te lezen:
Maar als die Titus van jou van minimaal 1948 is zou er dus geen ETA 1080 in kunnen zitten.
Misschien kan die horlogemaker daar inderdaad meer over vertellen. Altijd leuk toch om op die manier ook meer van de historie van het horloge te weten te komen.
Vermoedelijk is het een Eberhard uurwerk, toen Bernhard Vogel het bedrijf overnam in de jaren 30. Zijn vrouw kwam uit de Eberhard familie. Dus dat zou best eens uurwerk zijn uit de Eberhard series. Overigens maakte Ebel indertijd ook al gebruik van Eberhard uurwerken.
Helaas: de horlogemaker heeft geen idee: “caliberloos”. Dus wellicht heeft @vinwat gelijk.
Mijn familie sluit overigens niet uit dat het horloge toch rond 1950 is gekocht.
