Ik lees hier heel veel de opmerking dat een horloge “mooi afgewerkt” is.
Nou kan ik mij er wel iets bij voorstellen maar ik wil toch graag weten wat jullie nou precies onder die term verstaan.
IMHO word deze term te pas en te onpas gebruikt.
Wanneer is bijvoorbeeld een horloge niet mooi afgewerkt en heb je daar voorbeelden van?
Maarten
Het is geen vinkboxje, mooi afgewert ja/nee. Mooi afgewerkt is iemands persoonlijke intrepetatie van de afwerking van een horloge. Omdat het iemands persoonlijke intrepetatie is kan ik me voorstellen dat het op jou als te pas en te onpas overkomt.
Oplossing is een internationale standaard voor horloge afwerking, eentje met duidelijke normen. 
Maar hoe ziet het er dan uit wanneer het niet mooi of minder mooi afgewerkt is?
Zitten er dan overal bramen op? Liggen indices schots en scheef? Ik chargeer even.
Ik geloof niet dat ik wel eens een slecht afgewerkt horloge ben tegengekomen…
Het al dan niet netjes uitgelijnd zijn van de wijzers (met name een chronograaf die bijv. keurig naar de 0 reset).
Glasplaat die niet uitsteekt boven de rand.
Mooi afgewerkt metaal van de kast.
Bezel die mooi vlak op de kast ligt.
Lume dat een wijzer mooi opvult en niet erop gekwakt is.
etc etc
Je ziet (althans ik) echt wel verschil tussen een ‘gewoon’ afgewerkt horloge en een horloge waar net wat meer aandacht aan de afwerking is gegeven. Het is trouwens niet alleen de afwerking die dit bewerkstelligt, imo. Het is natuurlijk ook het gehele ontwerp. Door een rommelig ontwerp lijkt een horloge ook rommelig en dus slecht afgewerkt.
Mischien is gewoon de formulering niet juist.
“Met oog voor detail” dekt de lading vaak beter.
Voorbeelden:
hoe strak is de passing van kroon en pushers in de kast;
als het achterdeksel geschroefd is, wat voor schroefjes zijn er gebruikt;
hebben de lugs scherpe randen (met name aan de achterkant), of zijn deze netjes afgeschuind of afgerond;
etc…
Het hangt wellicht ook een beetje vd prijs van het horloge af.
Soms wil men de mate van afwerking, afgezet tegen de prijs, in postieve zin benadrukken.
Kan ik zelf enigzins begrijpen.
Mischien is gewoon de formulering niet juist.
“Met oog voor detail” dekt de lading vaak beter.
Voorbeelden:
hoe strak is de passing van kroon en pushers in de
kast;
als het achterdeksel geschroefd is, wat voor
schroefjes zijn er gebruikt;
hebben de lugs scherpe randen (met name aan de
achterkant), of zijn deze netjes afgeschuind of
afgerond;
etc…
+1 Ik vind dat er wel een verschil is in hoe ‘verfijnd’ iets is gedaan. Zo zijn de lugs van m’n Seiko Monster erg degelijk, maar als ik er ‘met macro lens ogen’ naar zou kijken dan zijn sommige lijnen wat minder strak vergeleken met de lugs van bijvoorbeeld een Panerai. De lijnen zijn wat grover.
Hetzelfde kom ik ook tegen bij gedecoreerde uurwerken. Zelfs de goedkope Seagull vind ik leuk gedecoreerd. Maar als ik er wat aandachtiger naar kijk, dan is het net wat minder verfijnd gedaan als ik het vergelijk met bijvoorbeeld eentje van ETA.
De afwerking hangt normaal samen met een prijsklasse. Een dure zwitser hoort mooi afgewerkt te zijn, daar zul je deze opmerking niet zo snel tegenkomen omdat het gewoon een vereiste is.
Koop je een japans of chinees horloge voor weinig, dan kan de afwerking heel erg verschillen: indices die niet recht zitten. Een eenvoudige sluiting. Staalbanden met lubberende schakels, een kroon of drukknoppen die niet solide aanvoelen. Een leren bandje dat niet soepel is, ga zo maar door.
Zijn deze zaken in een dergelijke prijsklasse allemaal dik voor mekaar, dan is het horloge mooi afgewerkt.
Groet, Rickover