Weet jij wat de deal was met Commodoors? Ik link ze vanuit mijn jeugdbeeld aan de V&D, net als Velona. Maar dat klopt met Commodoor mogelijk niet. Wie verkocht dit, was het de kijkshop?
Ik zie dat ze in 2007 in ieder geval nog bij de kijkshop te koop waren. Watchshop, zoals de Engelsen treffend zouden zeggen 
Is dat het Spoorpark in Tilburg? Dat komt in ieder geval zeer bekend voor.
Domega, we spreken een keer wat af met een PB-tje voor wat Pinguin- en horlogepraat. Lijkt me heel gezellig.
Ik vond het onderstaande op dit forum over Commodoor horloges:
Het was geen huismerk van V&D of Kijkshop maar een algemeen merk dat je bij heel veel horlogeverkooppunten tegen kwam. De horloges waren vaak voorzien van goedkoop leren bandjes dus bij de verkoop werd er vaak een fixoflex bandje bij verkocht, die pasten altijd en gingen een eeuwigheid mee en waren enorm populair. Als het bandje niet gelijk werd mee verkocht kwam de klant vaak al binnen het jaar alsnog een nieuw bandje halen.
Er was een enorm gevarieerd assortiment dames-, heren- en kinderhorloges. Ze hadden ze opwindbaar, automatisch en op batterij.
Niet dat ik alle prijzen nog weet maar van deze weet ik het toevallig wel. Het klokje van je opa kostte indertijd 99 gulden.
Commodoor horloges werden geïmporteerd door de firma Zurel uit Aalsmeer. De firma Zurel was (is) bekend als bloemen exporteur. De bloemen werden o.a. verkocht naar Zwitserland. Daar de Zwitserse Francs niets waard waren in Nederland liet Zurel zich betalen in horloges die in Nederland dan weer verkocht werden.
Deze mooie ‘Sint Dracus en de Joor’-achtige truc mag wat mij betreft wel in aanmerking komen voor de woordkoning van de maand verkiezing 
Helaas heb ik haar nooit gekend, ze is overleden voordat ik geboren was (of zelfs maar in de maak). Maar uit de verhalen weet ik dat het een bijzondere, sterke, sociale vrouw was. En ze had goede smaak in horloges, of horloge waarschijnlijk want ik denk niet dat ze er meer dan één had, zo rijk was mijn familie niet. Ik vind het mooi om haar zo toch een beetje te kennen en te eren 
Ha Peter. Deze feiten kende ik nog niet. Wat een grappig verhaal deze ruilhandel.
Dank je wel voor de uitleg, ik had ook al gezocht maar dit niet gevonden.
Bedankt SH voor het boven halen van dit item. Leuk om te lezen, ik heb er zelf een paar van - soms best behoorlijk vintage - digitaal en analoog, quartz en mechanisch. Heb zelfs ergens een Commodoor perspex display kast, maar de sleutel…
Kan me even niet voor de geest halen waar ze in de sixties lagen, maar ik was nogal een V&D klantje toen en vlg mij was het toen veel Veelona 
daar
We waren toen allemaal V&D klantjes, toch? Nou ja. Nu ie toch ter sprake komt dan ook maar even om de pols vanavond.
Deze.
Een heel basic simpel horloge maar in zijn soort nog wel mooi en gaaf gebleven.
Dit exemplaar heb ik een keer voor een zacht prijsje op MP gekocht in 2016. Maar het klokje dateert denk ik ergens uit de jaren '70, te zien aan de in die tijd zo populaire C shape kast. En verchroomd natuurlijk, roestvrij staal was in die tijd echt alleen iets voor dure horloges. Dat zal deze zeker niet geweest zijn, nieuwprijs ergens tussen de 60 en de 100 gulden, schat ik.
Ik had ‘vroegah’, ècht in het begin van de '70’s wèl een echt mooi Velona horloge. Groot model (in mijn herinnering) een automaat, met datum aanduiding en een metallic blauwe wijzerplaat. Van mijn ouders gekregen voor mijn 21ste verjaardag. Het ding heeft helaas nooit goed gewerkt. Hij lag vaker bij de reparatieafdeling van V&D dan dat ik 'm droeg. Na twee jaar tobben verdween ie in een la en kwam er vele jaren later pas weer uit om verpatst te worden om meer vulpennen te kunnen kopen. Voor eeuwig verdwenen. Ik had toen nog niks met horloges maar verzamelde wel fanatiek ouwe vulpennen (nog steeds trouwens). Het horloge was een Velona 1800 meen ik. Er staat er momenteel een te koop op Marktplaats, maar daarvan zijn de foto’s zo slecht dat ik ze hier niet durf te laten zien.
De Velona die ik nu om heb draag ik eigenlijk nooit. Hij zit in de verzameling, voor de heb en voor de collectie. Er zit een eenvoudig FE 140-C uurwerkje in, dat nog wel keurig loopt voor zo ver ik weet.
Om het verhaaltje compleet te maken, hieronder nog maar even een paar plaatjes van de zijkant, de achterkant en de binnenkant. Tot het volgende horloge maar weer. Doei! Lex.
Leuk zo’n zelfde hier terug te zien. Deze anfibio is wel in een hele mooie staat.
