Waar een as gelagerd kan zitten, daar zitten ook een of meerdere stenen. Maar, zoals wel vaker gebeurde in het tijdperk, dat ook wel “The battle of the Juwels” werd genoemd, werden er ook loze stenen geplaatst, onder het verkoopmotto: Meer is beter!
Maar zo werkt dat natuurlijk niet. Nu is het niet zo, dat die loze stenen helemaal geen functie hebben, ze dienen ter ondersteuning van de datumschijf, maar dat voegt maar heel weinig toe. En precies om die reden zijn ze er uiteindelijk wel vanaf gestapt. Zo halverwege de jaren zestig werden ze weer “verstandig” en gebruikten veel minder juwels. En als je denkt, dat 45 veel is, er waren er ook met zelfs 100 juwels…
Maar zelfs nu nog wordt het af en toe gedaan, want mensen zijn nog steeds gevoelig voor meer juwels in een horloge. En als dat meer verkopen betekent, dan zullen fabrikanten dit toch gaan doen. In het algemeen kun je wel stellen, dat een goed horloge tussen de 15 en 24 juwels nodig heeft om goed gelagerd te zijn. Meer is niet nodig, maar heb je meer complicaties, dan kunnen ze wel nuttig zijn.
Op de eerste weekdaters van Seiko, de Seiko J13080 had zelfs 33 juwels, terwijl hetzelfde uurwerkje (wel onder een ander typenaam) en later nog maar 26 had.
Zie hier de voorbeelden.