Verder blijf ik buiten de discussie over echt damascus of niet, want geen verstand van. Maar het valt me op dat ik geen enkele foto met damascus patroon kan vinden. Zoals de heren hierboven zo mooi hebben gepost.
Tevens vind ik het een leuk gegeven dat ze je horloge essembleren na je bestelling.
Nee, de foto die je geplaatst hebt is een horloge uit de Adamascus collectie maar dan in brons, zoals zo mooi aangegeven is op de linker bovenhoek van de foto… Niet alle modellen uit de Admascus collectie hebben een damascus kast. Verwarrend, maar het zij zo. In de AD7 reeks zitten er wel wat modellen met een damascus kast.
Ik vind het erg zuur hoe zuur mensen reageren als iets wordt in twijfel getrokken qua echtheid.
Ik heb damascus zien maken, in de smidse waar ik zelf een mes aan het smeden was. Dat is heel arbeidsintensief, langurig en dus duur proces. Het resultaat lijkt nergens op de foto’s. N=1 natuurlijk.
Er zijn veel gekende dingen die wijzen op “namaak” damascus. De grootste rode vlag is overdreven contrast tussen de lagen door acid etching met een extreem regelmatig patroon. Zoals de foto’s dus.
Maakt het nog altijd niet minder oké hoor. Maar gelaagd lassen met een contrastzuur ertussen is nu eenmaal geen damascener staal.
Geeft beetje achtergrond:
En daarbuiten vind ik die horloges eigenlijk wel tof om zien.
Ik denk dat het wel belangrijk is om onderscheid te maken tussen gelaagd lassen met zuur om het contrast eruit te laten komen enerzijds en volledig namaak damascus patronen vormen op regulier uniform staal anderzijds. Het eerste is zeker niet onomstreden wat de benaming “damasus” betreft maar het tweede is uiteraard gewoon boerenbedrog.
Damascus ontstaat door twee of meer staalsoorten in lagen te vuurlassen. Dat gebeurt door te verhitten en er dan hard op te slaan, of het te persen. Dan vouwt men dat nog een aantal keren etc etc. Dan kun je nog een beetje draaien, nog eens uit elkaar slijpen en opnieuw in elkaar lassen. De mogelijkheden zijn eindeloos.
Maar stel je bent klaar met smeden, en slijpt het materiaal schoon, of freest een object, horlogekast bijvoorbeeld, dan nog zie je amper lagen in het staal. Wat dan moet gebeuren is etsen met (vaak) een zuur. Denk accuzuur, zoutzuur, of iets als ijzer3chloride.
Lassen met zuur ertussen gebeurt niet. Borax wordt wel gebruikt om het vuurlassen te vergemakkelijken. Maar dat is ook geen zuur.
1 manier om erachter te komen of het ‘echt’ Damascus is: stuk schoonslijpen/schuren en dan opnieuw etsen. Dus mocht je het ook met 3 kastpoten prima kunnen rooien, dan weet je wat je te wachten staat
Mijn kennis van Damascus staal is dat het 2 soorten metaal combineert om 2 eigenschappen te benutten.
Flexibiliteit en hardheid om een scherpe rand te behouden, voornamelijk nuttig bij messen en zwaarden.
Niet echt van toepassing op een horlogekast, dus in dit geval puur voor esthetische redenen toegepast.
Het komt er dus eigenlijk op neer: vind je het mooi, of niet?
Ok, ff melden dat de kroon en de gesp ook gemaakt is uit "Damascus"staal, oppassen wat ik hier zeg. Kan dit ook bekomen worden met bovenstaande methoden?
Die is echt schitterend, blijft op mijn radar maar ik heb schrik van het verouderen van dat brons. Heb al van die bronzen horloges gezien die lijken op een bak roest en dat wil ik niet rond mijn pols. Bestaat zo een topic “Waarom goud”, misschien ook een topic maken “Waarom brons”?