Citizen is niet alleen een Japans horlogemerk, ze zijn óók eigenaar van een van de grootste onafhankelijke Zwitserse uurwerkmakers La Joux-Perret (LJP) en van het high-end merk Arnold & Son (ja, zelfs chiquer dan Rolex volgens kenners).
In 2012, toen Swatch besloot om minder ETA-uurwerken aan anderen te leveren, ontstond er chaos op de markt. Maar Citizen zag kansen en nam een slimme stap: ze kochten La Joux-Perret (LJP) en Arnold & Son. Een deal van naar verluidt 36 miljoen dolar.
LJP maakt geen doorsnee uurwerken, maar high-end kalibers met onder andere tourbillons en 100+ uur gangreserve. Kortom: Zwitserse topkwaliteit.
Sindsdien is er veel gebeurd. Citizen werkte met LJP aan de Miyota 9000-serie (veel verfijnder dan vroeger) en bracht met de Caliber 0200 een prachtig Swiss-Japan collaboration-stuk uit – COSC-gecertificeerd én met Zwitserse handafwerking.
Kortom: Citizen is stilletjes uitgegroeid tot een serieuze speler in de wereld van haute horlogerie. En dat terwijl LJP en Arnold & Son gewoon hun eigen koers blijven varen.
Toch mooi hoe Japans🇯🇵 strategisch denken en Zwitserse🇨🇭 traditie elkaar hier vinden, toch?
Die Pim Koeslag heeft trouwens wel stappen gemaakt in de loop der jaren… …hij deed dezelfde 1-jaars opleiding bij Machiel Kalf als ik, een paar jaar voor mij; zal rond 2005 geweest zijn.
Ja natuurlijk. Je vergat in de openingspost Alpina, Bulova, en Frederique Constant, ze hebben hard aan de weg getimmerd.
Ik zou het eerder als Japanse topkwaliteit willen zien.
Ach, een diverse markt is een mooie markt, en ik vind met name dat ze uurwerktechnisch goed bezig zijn, en dat Alpina en FC recentelijk aardige horloges uit hebben gebracht.
Jammer dat Citizen zelf The Citizen terug heeft gekookt tot alleen AQ4100 kasten, en jammer dat ze nog veel mallwatches en drukke shlock produceren.
Verder vind ik de gemiddelde Arnold & Son heel erg lelijk, dus ik zou willen dat Citizen daar wat Zwitsers uit kieperde om eens wat anders te gaan doen.
Bij Bulova zou Citizen eens wat meer aan de touwtjes mogen trekken. Zo’n mooie historie en die heerlijk zwiepende uurwerkjes. Echter, wat daar de laatste jaren de fabriek verlaat…
…hij deed dezelfde 1-jaars opleiding bij Machiel Kalf als ik, een paar jaar voor mij; zal rond 2005 geweest zijn.
