ZentRa: identiteitscrisis?
Onlangs arriveerde er bij mij een horloge dat, naar het lijkt, in een identiteitscrisis verkeert.
Het lijkt wel of het niet goed weet wie of wat hij is.
Hij heet “ZentRa”.
En dit is ‘m:
En nou dacht ik dat de ZenRa’s Duitsers waren, maar deze is een Zwitser:
.
Ach, dat is een mineure zaak, er zijn immers zoveel duitse horloges die “Swiss made” zijn.
Nee: die identiteitscrisis komt door dit:

Zoals je op het eerste gezicht ziet, is dit een heel gewoon horloge.
Maar als je het fotoshoppen achterwege laat, dan lijkt het wel of hij een beetje wel gewoon horloge wil zijn, maar ook wel een beetje chronograaf.
Want hij heeft twee pushers.
Maar hij heeft geen subdials:

Dan borrelt dus de vraag op: “wat is dit?”.
Een Frankenwatch? Zou goed kunnen: hij komt uit Duitsland.
De miskoop van de maand misschien? Vijfentachtig Euro de mist in gegaan?
Ik kocht het ding omdat ik het wel intrigerend vond, dus bewust dat risico van “miskoop van de maand” genomen.
Dat was overigens vóórdat ik in de omschrijving ergens verstopt zag staan dat hij niet direct gebruiksklaar is.
Maar ja, dat was dus nadat ik had geboden.
Het klopt trouwens: hij loopt een paar seconden tot een halve minuut en valt dan stil.
Die crisis heeft dus wel impact op hem.
Laten we eens verder naar hem kijken.
Zijn achterkant is versierd. Van buiten met een prachtige kras:

En vanbinnen met mooie cirkeltjes: dus best mooi vanbinnen;

Hij meet 35 diagonaal, zonder de leuk gevormde, logoloze, kroon.
Zijn dikte is 9 mm en de afstand tussen zijn iets uitstaande oren is 18 mm.
Tussen de oren zit een zwart suède bandje: in een huishouden met Perzische katten zit een dergelijk bandje in een mum van tijd vol met haren.
De indices zijn, anders dan de naam, opgelegd.
Dat alles kan je dan mooi bekijken door een iets gebold plastic glaasje: best leuk wel.

Van binnen treffen we een uurwerk waarop ik geen makerslogo kan ontdekken.
Wel staat er op aangegeven: “Swiss”, “Seventeen jewels”, en het getal “1168”.
Hier wat foto’s van het binnenwerk:






Er zit ter hoogte van de onderste pusher een haakvormig geval.
Dat kan bewegen als je die onderste pusher indrukt en het effect is dat dan de secondewijzer, zoals bij een echte chronograaf, terugspringt naar de twaalf.
De andere pusher laat de secondewijzer stoppen zolang je hem ingedrukt houdt.
Hier de twee standen van die “haak”:


Zoeken naar de identiteit start in zo’n geval bij Ranfft.
Daar vinden we dan de ETA 1168.
Ranfft dateert het uurwerk ergens in de jaren vijftig en scheldt het vervolgens uit als een “Flyback voor de armen”.
Verder schrijft hij ( http://www.ranfft.de/cgi-bin/bidfun-db.cgi?00&ranfft&&2uswk&ETA_1168 ):
“Einfache Stoppfunktion:
Die direkte Zentralsekunde läuft ständig, der Zeiger mit Herzscheibe ist mit einer rastenden Axial-Kupplung ans Sekundenrad gekoppelt.
Der Drücker bei 2 stoppt den Sekundenzeiger, solange er gehalten wird.
Der Drücker bei 4 setzt die Sekunde auf Null, und startet sie beim Loslassen
(Flyback-Funktion für Arme)
Funktionen
Einfacher Handaufzug-Chronograph, 60s
Handaufzug
Zentralsekunde
Daten
12’’’, Dm= 26.6mm, Do= 27.0mm
H= 5.1mm
F= 1.7mm
17/19/21 Steine
f = 18000 A/h
Gangreserve 42h
Unruhwelle U1416
Aufzugwelle / Stellwelle W1130
Triebfeder / BatterieZf1246, 1.50 x 10.5 x 0.13 x 300mm
Zeiger 1.50 x 0.90 x 0.20mm“
Die identiteitscrisis blijkt dus niet terecht: dankzij Google en Ranfft is nu bekend wie en wat hij is.
Blijft nog de vraag of het interessant is om hem naar een horlogemaker te brengen die hem weer op gang kan krijgen.
Iemand enig idee wat het kan gaan kosten om zo’n ding te servicen?
En welke horlogemaker dat dan zou kunnen?
Het nut van een chronograaf voor 60 seconden ontgaat mij trouwens geheel: zelfs voor het koken van een ei is dat niet handig.
Maar ach: dat neemt niet weg dat het wel een grappig ding is.

[sup]Dank voor de aandacht.[/sup]