Zoals al eerder vermeld bracht de autorit door het woeste Le Sentier ons bij dit rustieke huis:
We werden hartelijk welkom geheten door Daniel Roth:
Daniel Roth is niet langer betrokken bij het horlogemerk dat zijn naam draagt. Hij maakt nu in alle eenzaamheid horloges onder de naam “Jean Daniel Nicolas” - een samentrekking van de voornamen van zijn vrouw, zoon en van hemzelf.
Hij werkt alleen, (zakelijk) bijgestaan door zijn vrouw. Omdat hij vrijwel alle onderdelen zelf maakt is zijn productie erg laag: ongeveer drie stuks per jaar.
De onderdelen die hij NIET zelf maakt: glaasjes, bandjes, balansveer, wijzerplaat en wellicht nog een paar andere onderdelen. Echter, als je bedenkt dat in een beetje tourbillon een paar honderd onderdelen zitten, waarvan hij 't grootste gedeelte zelf maakt en afwerkt, lijkt een productie van 3 per jaar toch nog wel doorwerken…
Een van onze groep was in de gelukkige omstandigheid dat hij een hele poos (ruim twee jaar geleden!!) een horloge bij hem besteld had. We moesten dus bekijken hoe de vorderingen voor zijn horloge waren.
Op de foto hierboven is rechts Daniel Roth, midden Ian en links Max, de gelukkige toekomstige eigenaar van een echte “Jean Daniel Nicolas” tourbillon…
We werden uitgenodigd in zijn atelier, dat niet meer blijkt te zijn dan een flinke zolderkamer. Ongelofelijk wat deze man met op 't eerste gezicht beperkte middelen maakt!!
Hier is de meester aan het werk.
Let eens op de overbrenging naar zijn euh… draaibank:
Met de rechtervoet aangedreven !!
Geen CNC machines in huize Roth…
Tijd om eens te bekijken hoe Max’ horloge erbij staat. Daniel haalde een kistje tevoorschijn met onderdelen die al klaar waren, maar nog niet afgewerkt.
Onderdeel van de tourbillon kooi. Wel geblauwd (in dezelfde zolderkamer !!), nog niet afgewerkt.
Fantastisch om een dergelijke man aan het werk te zien, in zijn eigen atelier.
Dit is het model dat hij hiervoor heeft geproduceert. Max heeft een ronde kast besteld, maar ook met de twee-minuten tourbillon. Op onze vraag waarom een 2-minuten tourbillon legde hij uit dat zijn design dit noodzakelijk maakte. Op de foto kun je de schaalverdeling van de secondes zien: het lijkt een soort retrograde verdeling, maar in feite zitten er twee secondewijzers aan de tourbillon kooi (een gouden en een geblauwd stalen: geen zorgen, zo verzekert hij ons, het verschil in gewicht is gecompenseerd…).
Doordat de kooi in twee minuten rond draait, zie je een minuut lang de gouden seconde wijzer van 0 naar 60 lopen en de volgende minuut de stalen etc…
Hier de ronde kast voor Max’ horloge. Wat een geluksvogel !
De wijzerplaat die erin terecht komt. Onderin uiteraard de uitsparing waardoor de tourbillon kooi te zien gaat zijn.
Nog niet “afgewerkt”…
Daniel Roth heeft ons hart gestolen (dat van Max had hij kennelijk al gestolen 
).
Hij combineert een ongelofelijke rust met een passie voor horlogemaken die ik nog niet eerder was tegengekomen.
Een zeer indrukwekkende man!
Bedankt voor 't kijken / lezen, hopelijk was 't weer een beetje de moeite waard.
Groet
Mark