De volgende etappe van ons bezoek - lunch op een fraaie locatie. Jullie begrijpen, het is een zware trip geweest…
Op naar Daniel, de “stone-cutter” die van die fraaie wijzerplaten maakt. We wilden graag eens bij hem in de keuken kijken en in overleg met de staf van JD werden we door hem welkom geheten…
Daniel verplaatst zich in stijl.
Direct na ontvangst stortte hij zich enthousiast in het uitleggen van zijn werk, waar hij de mineralen vandaan haalt (hij heeft denk ik een hoop stempeltjes in zijn paspoort!!).
Hier begint 't allemaal mee: op deze zaagmachine worden plakjes afgezaagd.
Deze plakjes worden op een simpele methode gepolijst en op dikte gebracht:
Gewoon met een beetje blubber in een bibberend bakje laten staan, af en toe opmeten en indien noodzakelijk de gewichten wat verplaatsen. Tot nu toe weinig “high tech”.
Een geweldige verzameling mineralen liggen her en der verspreid door de werkplaats, in het “stoffige” gedeelte, waar gezaagd en gepolijst wordt.
Voorbeeldje ?
Dit is een stuk “ruw” Pietersit
Hier is een kant gepolijst:
Zo ziet het schijfje steen eruit voordat 't een wijzerplaat is:
En hier een beetje een indruk van hoe 't eruit komt te zien op een “petite heure minute”.
Een etage hoger is de werkplaats waar de “plakjes” verder bewerkt worden tot echte wijzerplaten.
We liepen rond als een stel jongens in de snoepwinkel
Mijn persoonlijke favoriet is de “meteorite” wijzerplaat. Ik was verbaasd te zien dat de originele steen er, gepolijst, ZO uitziet: zonder het fraaie kris-kras patroon dus…
Pas na een kort badje in een mengsel van alcohol en zwavelzuur verschijnt het fraaie patroon, dit dus (deze foto had ik al laten zien in deel I)
Nog wat stenen
Let op de spectrolite (de blauw gekleurde steen links vooraan op de werkbank): spectaculair als het licht er op andere manieren invalt. Moet je zien om te waarderen… Deze steen heeft JD gebruikt op meerdere van zijn modellen, allemaal in zeer limited editions: 8 per model.
Daniel legt uit hoe van de steen-plakjes feitelijke wijzerplaten gemaakt worden: er moeten uitsparingen voor wijzers, subdials etc in geboord worden. De plakjes zijn (in het geval van JD) ongeveer 0,8 mm dik en worden op een bronzen baseplate van 0,1mm geplakt. Het hele spul is dus net onder 1 mm dik.
Dit soort “malletjes” worden gebruikt om de juiste vorm aan de wijzerplaat te geven. Inmiddels zullen jullie de “Grande Seconde” wel herkennen…
Ook Daniel werkt voor alle “grote jongens” - van AP via Corum tot Vacheron Constantin…
Hier zijn rekje met malletjes… Per model een laatje dus er zijn heel wat horloges met Daniel’s werk in omloop.
Net als Anita is Daniel een onafhankelijke contractor (vandaar waarschijnlijk de klassieke sport-auto!).
Wederom een unieke kans om het werk van echte vakbekwame ambachtsmensen aan het werk te zien!
Op naar de volgende stop…
Groet
Mark
(zal wel nooit een JD kunnen kopen )