Het heeft een tijdje geduurd voordat ik wat tijd kon vinden om het laatste deel van mijn trip te posten.
Alsnog…
Eens kijken - waar was ik gebleven ?
We zijn op bezoek geweest bij Phillipe Dufour. In zijn atelier troffen we zijn dochter en twee horlogemakers aan, de meester zelf was iets verlaat. Na ongeveer 20 minuten kwam de grote Lexus terreinwagen de parkeerplaats opgereden.
Na een rondje handjes geven kwam het gesprek al snel op het project dat tot ergens in 2009 de capaciteit van zijn werkplaats volledig opslokt: de Simplicity…
Hij vertelde wat er tijdens het proces veranderd is. Niet zo veel, maar als meest in het oog springend detail was besloten om enkele jewels wat groter te maken, vooral om esthetische redenen; hij vindt dat je enkele mooie jewels goed mag laten zien.
Op onderstaande foto kun je de verandering zien:
Her horloge met het bandje is Dufour’s eigen horloge, een prototype van de Simplicity, de andere is een uurwerk dat nu in de kast gelepeld wordt en bijna klaar is voor levering aan een blije klant.
Een van de horlogemakers in dienst van Dufour - ex IWC. Hij vertelde dat werken voor Dufour betekent dat je weer “terug naar af moet”. Hij dacht heel wat van finishing te weten (naar eigen zeggen), maar voelde zich weer een beginneling toen hij bij Dufour in de leer kwam…
Op onze vraag of Dufour eens kon tonen hoe hij toch aan die fraaie finishing kwam antwoordde hij dat hij een kleine demo kon geven op een stukje “scrap metal”. okay…
Cote de Geneve is zoals bekend simpelweg het aanbrengen van krasjes in metaal in een bepaald patroon. Hiervoor wordt een ronddraaiende houten pen gebruikt die in een rechte lijn over het oppervlak getrokken wordt.
Geheim van de smid: om de krasjes te maken wordt de kop van de houten pen “geladen” met zandkorreltjes: de pen wordt eerst in een papje gedoopt, waardoor enkele zandkorreltjes zich op de kop vastzetten en de krasjes veroorzaken. Weer wat geleerd…
Daarna wordt de pen in parallele strepen over het oppervlak getrokken…
…hier het resultaat. Afijn, jullie snappen het idee…
Een andere manier van decoreren (voor ronde wieltjes) waarvan ik de naam vergeten ben, wordt hier gedemonstreerd.
Het tafeltje met het wieltje dat gedecoreerd gaat worden wordt met de hand snel rondgedraaid, waarop de pen erop gezet wordt, zodat een soort “cirkelvormige Cote de Geneve” aangebracht wordt (wie weet de correcte naam hiervan ?).
Resultaat is niet mis:
Na deze demo (de horlogemakers zeggen dat hij 't er allemaal erg makkelijk uit laat zien, maar dat 't nog niet zo simpel is als het lijkt. Is dat niet een teken van een echte meester, dat 't er allemaal erg eenvoudig uitziet ?) liet hij ons nog een paar stukjes uit zijn kluis zien:
Als eerste een pocketwatch minute repeater uurwerk dat hij een lange tijd geleden had gemaakt, toen hij zich nog een grote naam moest verwerven. Dit gebruikte hij om langs potentiele opdrachtgevers te gaan om zijn kunsten te tonen.
Een van deze opdrachtgevers was Audemars Piguet. Na het zien van bovenstaand uurwerk bestelde ze vijf repeater uurwerken voor zakhorloges. Deze werden natuurlijk onder de naam van AP verkocht, maar zijn gemaakt door Dufour.
Dit exemplaar
was een tijd geleden aangeboden op een veiling en is volgens Dufour voor ongeveer een miljoen us$ verkocht aan een verzamelaar uit Singapore, die 't naar Dufour had gestuurd voor een servicebeurt, vandaar dat hij 't nu even in bezit had. We mochten met zwetende handjes de repeater-functie activeren en het geluid is verbazingwekkend. Erg fraai stukje werk.
Het was een waanzinnige trip. Razend veel gezien (zoals jullie hebben kunnen zien).
Een echte “pressure cooker” in de betere horlogekunsten…
Dank voor 't kijken en alle vriendelijke reacties…
Groet
Mark
helaas geen Dufour of Roth bij mij op het nachtkastje.