Da’s een lang en lullig verhaal, dat doe ik hier even niet als je het niet erg vindt. Vraag me dat nog eens als we ooit achter een bak koffie of een bel whisky zitten. Dat het afgelopen is moge duidelijk zijn, ook al vind ik haar nog steeds een zeer toffe madam.
In zekere zin wel, in andere zin heb ik er echt een toptijd gehad.
Laten we zeggen dat na deze dame er nog een Russisch-Israëlische dame was, ook een brunette, dat wij getrouwd waren en na vijf jaar gescheiden zijn, en dat ik inmiddels al vijf jaar samen woon met een Croatisch-Servische dame. Voor dit hele verhaal was daar nog een Zweeds Tsjechische brunette waar ik mee in Stockholm woonde…
Ik vind donkere dames leuk. Dat hoeft zich niet per se tot het haar te beperken. Mijn mondhygieniste is een leuke brunette, trouwens.
Het kan aan mij liggen maar ik begrijp je reactie niet helemaal. Dit topic is alweer even gelden maar volgens mij is hier geen tegenstelling? En wat is de relatie met een nickname
Nou, ik verhuisde naar het land toe met een pro-Israëlische houding, en ik verhuisde er vandaan met een pro-Palestijnse houding. Ik heb zelden zo’n grote clusterfuck van expliciet geïnstitutionaliseerd racisme gezien als dat land. Er wonen best wel sympathieke lui, de koffie en het eten zijn voortreffelijk, maar ik kon er naar verloop van tijd echt niet meer tegen, dus ik ben weg gegaan.
Ik meen me te herinneren dat jij er positiever tegenover stond dan ik. Of dat een tegenstelling moet zijn weet ik niet 100% zeker, maar het kan zijn dat hij daar op doelde.
Verder vind ik het verhaal over vaders en nicknames wat raar. Sterker nog, ik heb niet de neiging om mij per ongeluk en onbewust voort te planten. Heel erg niet zelfs, dus ik vind de suggestie wat bevreemdend verder.
Zo zie je maar weer, de contouren van een langer antwoord tekenen zich toch af. Zij wilde daar niet weg. Koffie overslaan is een goed idee.