Gisteren zaten @lassale, @Climholland en ik aan een grote houten tafel, omringd met koffie, koeken, en vooral heel veel ruimte op tafel, een gedempte spotify- playlist met rustgevende jazz, omdat ik weet dat Climholland van de hardere soort houdt ( op muziekgebied red.) waar we die middag een spontaan geplande GTG (get together voor intimi ) hielden.
Nu doen we dat wel vaker, soms in grotere kring, maar soms, dan zijn we drie man sterk. Het leuke is dat we de horloges nog even in de tas hielden. Die gesprekken, over het leven, Covid ( uiteraard) het gezinsleven en allerhande zaken waar we tegenaan liepen als mannen in de prime of our lifewaren heerlijk. We merkten dan ook dat we door de lockdown oprecht elkaars gezelschap misten. En dat veel mensen het leven op dezelfde beleven tijdens de lockdown.
De horloges kwamen mondjesmaat op tafel, er was aandacht voor elkaars vondsten en aanwinsten, verhalen over traumatische uurwerken en genieten van wat de ander heeft. Clim met bizarre wijzerplaten, juweeltjes uit huize Tissot, exemplaren die hij letterlijk 4 keer in en uit elkaar gehaald heeft om een probleem te verhelpen en horloges die je nog niet om je pols zou slaan als iemand een 9mm op je slaap drukt, maar tegelijkertijd zo verrekte cool zijn dat je hoopt op een seventies- party in je vriendenkring.
Harry met wederom pareltjes uit huize Tissot en prachtige uurwerken waaronder een fantastische Mido bumperautomaat, één van de verfijndste en mooiste uurwerkjes die ik ooit gezien heb. Ook kwamen er zeldzame Tissot’s , de mooiste Seiko 6138 ter wereld ( vind ik dan) en zelfs een zakhorloge met een erg gaaf uitwerk.
Ik hoor je denken. Foto’s! Foto’s man!
Wel… kijk. We zijn niet echt van die telefoonplakkers en leven liever in het moment. Geen van ons drieën zou bij een concert van onze favoriete band gaan staan filmen. Sterker nog, we verafschuwen het!
We hebben wat foto’s gemaakt. Maar we hebben vooral genoten. Hoe onnavolgbaar mooi kunnen horloges, en met name uurwerken zijn. Het gaat mijn pet te boven, hoe alles zo samenwerkt om uiteindelijk de tijd uiterst precies aan ons te vertellen. Fantastisch!
Het leuke was dat we vooraf hadden afgesproken horloges mee te nemen die nog ‘projecten’ waren… vandaar de topictitel.
nu zijn Harry en Clim ondertussen bijna professionals in het servicen en restaureren van horloges, dat zien ze zelf anders, maar het meeste wat ter tafel kwam van hun zijde was door henzelf gerepareerd, gerestaureerd of opnieuw opgemaakt. En, het moet gezegd, deze mannen weten van wanten.
Het klinkt wellicht erg idealistisch, maar gisteren werd me weer duidelijk dat horloges pas echt leuk zijn als je de passie kan delen.
En als je dan los van de horloges goede gesprekken hebt, lacht en geniet van een drankje en een hapje, dan is het toch zeker één van de beste vormen van vermaak denkbaar.
Genoeg gepraat. Foto’s!