Over het horlogemerk merk Siduna is niet zoveel bekend. Gewoon omdat je ze (bijna) nooit tegenkomt. Vorig jaar kreeg ik er min of meer onverwacht, via een lotje uit Finland, een in handen. Over dat kleine, military style soldaatje heb ik in het begin van dit jaar (febr. 2023) al eens een topic op HF geplaatst.
Ik had niet gedacht dat ik ooit nog een keer een Siduna zou vinden, maar, omdat toeval niet bestaat, kwam er toch, alweer volkomen onverwacht, nòg een binnenzeilen in een grote lot horloges uit Zweden (de 50+ stuks waar ik ook al eens over geschreven heb). Dat exemplaar was er echter nog veel slechter aan toe dan de kleine Siduna die ik al had.
Een wrakje.
Maar wel weer een Deense Siduna. Vies vies vies, van binnen en van buiten, met een onbruikbaar raar kapot stalen rekbandje, gekrast en gebarsten glas, ontbrekende kroon en opwindas. Het wilde niet lopen, de balans wilde ook niet echt bewegen…
Maar wel een mooi stalen kastje en een nog gave wijzerplaat en nette wijzers. En het was dus wel een zeldzame Siduna. Met een ook niet oninteressant FHF 73-4 uurwerkje, uit ca. 1955, volgens de bekende roze pagina’s.
Ik kon er zo gauw geen opwindasje voor vinden om te proberen er nog wat leven in te krijgen en de veer opwinden rechtstreeks op het veertonrad lukte ook al niet. Een Dood Lijk. Het ding belandde dus in de projectenbak, c.q. het “Lijkendoosje” met de gedachte, ik gooi 'm nog niet weg, misschien wil of kan iemand er later nog wat mee.
Die iemand meldde zich spontaan. Bij een recent bezoek van horlogevriend Bas (@Basvg) aan Lexaf’s knutselpaleis kwam het lijkje nog even tevoorschijn en ik vroeg aan hem of hij er misschien toch ook eens een keer wilde kijken of ie nog te redden was. Bas vond het wel een uitdaging en nam het ding mee. Tot mijn verbazing en plezier kreeg ik reeds een dag later een berichtje dat hij al met de Siduna aan het werk was geweest.
PB van Bas:
Ik ben vanmorgen meteen begonnen met de Siduna. (…)
Nu, het is duidelijk dat het palrad er niet op hoort. Die loopt ook niet goed. Ik heb een tijdelijke vervanging gevonden maar die draait niet goed op het andere rad.
Maar daarmee kan ik wel de veer opwinden.
Een stiftje valt ook al niet mee. Maar ik heb mijn onderdelenman al gebeld en die gaan zoeken in de oude spullen.
Intussen is hij in de Elma geweest. Ik heb de balans-veer moeten corrigeren maar voorlopig werkt het. De wijzerplaat heb ik ook schoon gekregen. Hij gaat mooi worden!
Geweldig nieuws dus.
Er kwam nog een fotootje een paar dagen later:
Wow, dat zag er al gans anders en zeer hoopgevend uit. Die Bas is echt een Wizzard!
Kort daarna kwamen er ook een passend palrad en een stift bij hem binnen en Siduna kwam weer tot leven.
Er moest nog het een en ander aan de balans worden afgeregeld. En toen, bij een tegenbezoek aan de residentie van Bas een paar dagen geleden, lag er een werkende en geheel opgepoetste gave Siduna met een nieuw glaasje voor mij klaar.
Grote complimenten voor het horlogemakers werk van Bas! Lexaf is helemaal grote blij!
Ik heb de weer als nieuw uitziende wedergeboren Siduna vandaag van een gloednieuw leren bandje voorzien. Dat had dit fraaie horloge met de gave wijzerplaat en het strakke stalen kastje wel verdiend.
Ik heb het horloge de hele dag gedragen en het loopt keurig op tijd. Dank je wel Bas!
Tot slot van dit verhaaltje natuurlijk nog wat foto’s.
(op een paar foto’s staat de datum niet op zijn plek, Dat komt omdat dit uurwerkje geen snelverzet kent en de datumschijf al vóór 23.00 uur begint te draaien. Op de laatste foto heb ik de datum 2 x 24 uur doorgedraaid naar de 13e en het daarbij gelaten. Om het helemaal tot de datum van vandaag door te draaien vond ik te belastend voor het oude uurwerk)
Dit was het verhaaltje voor vandaag of eigenlijk inmiddels al weer vannacht.
Tot een volgende keer en welterusten!
Lex
