Tof dat jij van je hobby je beroep hebt kunnen maken. Ik ook overigens (restaureer sinds mijn studententijd espressomachines en leef daar nu van. Evenals huizen opknappen). Maar men moet oppassen het beoordelen van werk van anderen, en betittelen als ‘eenvoudig’ of ‘minder dan…’. Men heeft vaak geen idee hoeveel energie en werk erachter schuilgaat. Enfin…
3 likes
Als je met weinig moeite iets briljants kunt neerzetten vind ik het toffer dan wanneer mensen met veel moeite en pijn iets middelmatigs maken.
Of je nou muziek of horloges maakt, er zullen altijd mensen zijn die daar meningen over hebben. 
Dit. Ik kom uit 1980. Als ik de top 40 van 1990-2000 bekijk, zie ik ook niet alleen maar symfonieën. Wel vanilla ice, snow (i lick your boom boom down) en gabber piet.
3 likes
Daarover verschillen de meningen dan. Want wat jij briljant vindt, is voor een ander niks. En dan dus ook nog met weinig moeite gemaakt… daarover ZOU ik dan een gezouten mening kunnen hebben, waarvan jij het gevoel krijgt: doet voor mijn gevoel geen recht. Daarom zeg ik: zoveel smaken zoveel meningen. Hoe ouder ik word, hoe meer ik mijn mening maar voor me houd en realiseer dat ik ook maar 1/ 6 miljardste mening ben…
Wanneer je dan zegt dat er zoiets bestaat als goede en slechte muziek denk ik dat je moet zeggen:
Er zijn verschillen in hoeveel moeite ergens in gestoken is, en hoe vernieuwend, bijzonder een muziekstuk/ arties is tov anderen. Maar dat is voor velen niet de maatstaaf: veel mensen luisteren met plezier naar die Kleine, en dat is dan super toch? Voor hen is het wél de juiste snaar, wél vernieuwend, wél origineel. Want er zijn 10.000 jonge rapprtjes op youtube die niet zo populair worden. Maw: dat jij de schoonheid er niet van in ziet, en wel van anderen, is okay, maar jij bent ook maar 1 mening, en niets meer 
(noch minder)
Als er nou één artiest is in Nederland waar ik nooit naar zal luisteren is het Famke Louise. Ze heeft totaal geen goede stem of talent voor muziek, ze lift mee op de bekendheid van haar neppe pranks. Nou zijn er wel meer artiesten met een slechte stem, maar die hebben op een normale wijze hun bekendheid gekregen en niet door het voor de gek houden van het publiek.
1 like
Heerlijke clip is dat 
Begin vorig jaar was ik op de SIHH bij een AP-presentatie, met CEO Bennahmias, en door donderende video’s begeleid. Die video’s hadden een hoog rapper en basketballer-gehalte.
Een van de facts & figures die we te horen kregen, was dat in 10 jaar tijd de jaarproductie van 20000 naar 40000 gestegen was. Met dit soort bling-werk dus:
Eigen pics, even als disclaimer. 
Het vakmanschap heb ik in 2007 van dichtbij mogen zien in de manufactuur, en dat staat buiten kijf. Maar het merk zoekt het verkoopsucces zelf op, en dat gaat gewoon erg goed via rappers en basketballers… 
4 likes
Is wel een risicootje dat ze de connectie met hun wat discretere klandizie zo verliezen inderdaad. Aan de andere kant was AP met o.a. de Royal Oak toch al niet de meest bescheiden, onopvallende keuze.
Anders gezegd; ik snap denk ik wel waarom de rapscene niet voor de JLC’s en Grand Seiko’s is gegaan. Zonder er verder over te willen oordelen, ieder z’n ding.
1 like
Hé, als je zegt dat het allemaal subjectief is ben ik helemaal bij je. Wat die moeite betreft, dat noem ik talent. Talent en mazzel zijn de factoren die sommigen schijnbaar moeiteloos toffe dingen kan laten doen. En daar heb ik, blijkbaar in tegenstelling tot jou, geen moeite mee. Wat grappig is, omdat juist jij over jaloezie begon.
Ik zou Famke Louise met de beste wil van de wereld geen artiest willen noemen. Het is een lekker grietje, ze begrijpt samen met de producers de tijdgeest en is gewoon de tits and ass om het liedje te verkopen.
Dat het van autotune en clichés aan elkaar hangt maakt de hook van Op me Monnie zeker niet slecht. Juist het feit dat ze zich voordoet als bubbleheaded influencer bracht wat controverse, en nep fitties brengen views. En dus doekoe.
Daar heb je de kern van AP’s best lopende ontwerpen te pakken. Hublot voor bigger spenders.
1 like
Heb de moeite genomen dit even op te zoeken. 
waarom toch?
daarom.
Het doet me pijn aan het hart. Ik ben groot geworden met Rap-muziek, en luister er nog steeds dagelijks naar, maar lager dan dit kan het toch niet meer?
Ik besef dat de teksten van pakweg Bone thugs-n-harmony niet volledig strookten met mijn leefwereld, maar die kerels hebben echt talent, in tegenstelling tot dit meisje. ze moet overigens dringend naar de arts met die 2 middelvingers. volgens mij zijn ze gebroken, ze krijgt ze niet meer geplooid…
2 likes
Sja, dat is hip, ofzo. Wat dat betreft, wat we in Nederland een rapper noemen is in Amerika gewoon een stotteraar met een “attitude”, ze komen op niveau nog niet eens in de buurt van de knieën van Eminem. Maar ach, ze verdienen er geld mee, zijn van de straat en vallen mij er verder niet heel erg mee lastig. Mijn ouders waren het vast ook niet eens met mijn muziekkeuze, en hun ouders niet met die van hen. Iets met geschiedenis die zich herhaald.
3 likes
Ik zie dat meer als dub- achtig. Maar ja, wat Is hip hop? De maatschappijkritiek van Ice Cube? De p-funk van snoop? De nu jazz invloeden van Tribe Called Quest en Guru? Het is een kunstvorm die leeft en die geparasiteerd wordt door figuren als Famke Louise en de producers die daar achter zitten. Iets met cultural appropriation, zeg maar.
In die zeitgeist past het moderne AP ook. De ontwerpen en de marketing er om heen doen hun best een jong en hip publiek met geld te vinden, terwijl je in Detroit eerder een Shinola of Timex quartz om de pols van de huidige funkateers vindt.
Of helemaal geen horloge.
Ik krijg zin in een potje bowlen. Zonder Fernandes.
1 like
JA
JA
minder mijn ding, Maar zeker JA
Helaas ook Ja, dat kan je niet ontkennen, maar
binnen een genre.
mijn jeugd was dit (maatschapijkritiek 
):
en dit (productie
):en dit (flow
):en last but not least dit (humor
):Wat is het moeilijk om deze opsomming kort te houden.
Ja vroeger was alles beter 
3 likes
Blast from the past dit allemaal. Heerlijk al die ouwe rap. Af en toe 2Pac in de auto - picture me rollin’. Denk dat ik maar naar Zuidoost verhuis.
2 likes
Wat heb jij veel woorden nodig zeg. En wat een enorme bak “namedropping” 
3 likes
Ik proef een hoop jaloezie.
Doe het maar beter dan.
1 like
Ik proef vooral misplaatste nostalgie. Maatschappelijkritiek. Tuurlijk, beetje rappen over hoe zwaar het is in the bronx en dat je drugs dealt om te overleven. Niveautje hoor! The West Side Connection is ook mijn guilty pleasure zo nu en dan, maar die teksten zijn ook gewoon tenenkrommend hoor.
Vergeet ook niet waar we vandaan komen:
#neverforget
1 like
“De jeugd klit wat bij elkaar in minirok en beatle haar en joelt wat mee met beat muziek. Ik weet wel het is hun goede recht, de nieuwe tijd net wat u zegt, maar het maakt me wat melancholiek”
3 likes
Autch
1 like
Inderdaad. En als je vroeger vrolijk mee danste op 2unlimited en 2 brothers on the fourth floor, heb je geen enkel recht van spreken. Lill Kleine is echt poëzie in vergelijking met die meuk.
2 likes