Via de zoekfunctie kwam ik weinig tegen, dus dan maar een nieuw topic.
Ik vroeg me af of er ook (typische) Amerikaanse horloge merken zijn. Ik ken de merken uit Japan, Rusland, Europa, en zelfs FOSH uit Canada. Maar ik zou eigenlijk geen Amerikaans (USA) merk weten.
Worden er in de VS geen/nauwelijks horloges gemaakt en zijn ze daar fan van Europese en Japanse horloges (beetje net als met auto’s 
)
Wie kent ze wel? Ben erg benieuwd!
Op dit moment?
Timex - Traska - Monta - Shinola - Shapiro in volgorde van oplopend prijspunt.
In het verleden had je natuurlijk ook Waltham, Elgin, Hamilton en Bulova. Bulova is van Citizen en brengt sindsdien nog middle-of-the-road mechanische horloges uit met teleurstellende uurwerken voor de partij die achter de SpaceView zit, dus Bulova serveer ik af. Die worden door Citizen de grond in gemanaged.
Hamilton is Zwitsers geworden en bivakkeert nu onder de Swatch groep, maar ik vind dat we ze nog Amerikaans kunnen noemen in die zin dat ze hun achtergrond eer aan doen op het moment.
Hmmm. Ook Zwitsers, al sinds 1980. Ik vind ze leuk, maar of ik ze nog Amerikaans wil noemen?
Grappig genoeg vergeet iedereen altijd het über-Amerikaanse horlogemerk Invicta. Fossil Group is ook Amerikaans, en daarmee is Zodiac dat in de achtergrond ook.
Vanuit vroeger heb je met name Hamilton, Elgin, Waltham en Ball.
Stonden veelal bekend om de zakhorloges en spoorweg-horloges, maar je ziet ook veel art deco modellen van deze merken uit de jaren 20/30
Inderdaad, nu je het zegt 
Hamilton wist ik niet. Nam eigenlijk aan dat die ook Zwitsers iod zijn, vanwege de ‘Swiss made’ op de dial.
Tegenwoordig is de amerikaanse horloge-industrie dus feitelijk niet veel meer dan een aantal jonge micro-brands. Timex en Hamilton (die laatste kunnen we over twisten of het nog Amerikaans is) daargelaten
Die verwevenheid tussen de Amerikaanse en Zwitserse horloge-industrie is er overigens al sinds de 19e eeuw. IWC werd opgericht door een Amerikaan. Maar bijvoorbeeld ook Wittnauer is een Amerikaans merk dat door een Zwitserse importeur van Zwitserse uurwerken werd gesticht
De markt vraagt wat de markt vraagt, blijkbaar. Kijk naar Christopher Ward. Zo Engels als wat, Duitse uurwerk-engineer aan boord, maar toch Swiss made op die dial. Omdat men blijkbaar denkt dat het beter verkoopt.
Maar zoals ik boven zei, Hamilton is tegenwoordig Zwitsers onder de Swatch groep. Grappig genoeg ging dat zo, als ik het me goed herinner:
De Hamilton mensen brachten in 1969 samen met Heuer, Dubois-Depraz (wat Hamilton gekocht had), Breitling en nog een partij één van de drie eerste automatische chronografen uit. Heuer ging daarmee aan de haal in de vorm van de Monaco, maar Zenith ging met de El Primero eer strijken, terwijl Seiko de voorloper van de Pogue al maanden op de markt had. Zenith ging overigens aan die R&D kosten ten onder.
Drie jaar later in 1972 sloeg er een bom in, op horlogegebied. Hamilton bracht toen namelijk de Pulsar uit, een LED horloge. Dit was de toekomst. Die dingen kostten meer dan 5 Rolexen of een middenklasse auto, en iedereen dook op die technologie. Partijen als Texas Instruments en HP begonnen zelfs horloges te bakken. Iedereen, behalve Seiko. Die geloofden niet in LED en kwamen wat jaren later met het eerste LCD horloge uit.
Terug naar de Pulsar. De President van de VS droeg ze, James Bond droeg ze, iedereen en z’n oom wilde een stukje van de toekomst. De verkopen tijdens 1972-1975 waren van dien aard dat Hamilton geen heil meer zag in de “ouderwetse” horloge-business, dus ze gingen verder onder de naam Pulsar (later door Seiko over genomen voor een scheet en een knikker toen de LED markt totaal intgestort was) en verkochten Hamilton en Dubois-Depraz aan een stel Zwitsers.
Vele jaren later is Hamilton dus nog steeds niet in Lancaster, Pennsylvania gevestigd, is Pulsar nog steeds een Seiko merk, en moest Hamilton dus de naam PSR gebruiken toen ze een re-release van de iconische LED horloges maakten.
Maar Pulsar was dus ook ooit Amerikaans.
Kuch, Invicta, kuch, kuch, verkoopt naar het schijnt soms ook nog wel eens een horloge.
En Shapiro zou ik geen micro-brand noemen. Dat is gewoon een independent die in haute horologie boert. Dan zijn Journe en Voutillainen ook micro-brands.
Buren 
Dat was 'm! Juist.
Dank.
Lorier is ook Amerikaans.
Mooie toevoeging. Wel altijd alles uitverkocht.
En Halios. Die zijn Noord-Amerikaans. Canadees, specifiek, maar als je heel het continent telt mogen ze mee doen. Net als Marathon.
En Brew en Devon. Die laatste zijn cool, maar onbetaalbaar
Oak & Oscar, Nodus, Autodromo en Weiss zijn een paar bekende microbrands uit de VS.
Edit: Ginault ook nog.
Nog een oudje; Gruen. Had samen met een ander merk een aandeel in een uurwerken-fabrikant… Het merk ging failliet door mismanagement, maar de uurwerkenfabrikant bestaat nog; Aegler werd 100% van Rolex en Rolex lijfde het merk later in.
Leuk, dat stuk over Hamilton, Pulsar en LED-horloges wist ik niet.
Hmm, deze discussie verdient eigenlijk een eigen topic. Wat zijn de parameters waaraan je deze scheiding toetst? Ik vind Journe meer een microbrand dan een independent. Bij dat laatste denk ik wel aan kleinere productie-aantallen en meer directe betrokkenheid (bij ieder exemplaar) van de independent in casu.
Ik denk aan C. Klings, G. Daniels, F. pikulik, V. Halter
Ik ken de business van Voutillainen en Shapiro niet voldoende om daarover te oordelen.
Voor mij is het een soort van simpel:
Ontwerpen van zaken, vervolgens onderdelen sourcen bij derden, inclusief het laten maken van kasten en wijzerplaten: Micro-brand. Daar vallen Staudt en Tourby bijvoorbeeld ook onder, die kopen heel veel in. Volgens specificatie, maar toch.
Maar als je zoals ome Shapiro dat doet veel meer dingen zelf maakt en misschien zelfs een specialisme hebt neig ik meer naar independent. Of de naamgever van het merk het doet of iemand in de werkplaats van de naamgever? Da’s voor mij irrelevant.
Shapiro maakt z’n eigen kasten en wijzerplaten, en is bovendien iemand die op eenzame hoogte staat met een rose-engine in de handjes. Daarmee is hij voor mij eerder een independent. Misschien niet op hetzelfde niveau als een Roger Smith, maar toch.
Maar Shapiro koopt z’n uurwerken dan wel weer in, vandaar minder independent dan Roger Smith of Masahiro Kikuno. Die laatste heb ik heel, heel erg hoog zitten qua vakmanschap, ook al vind ik z’n horloges overwegend lelijk als de nacht.
Ik besef dat assembleerder - fabrikant een glijdende grijze schaal is. Voor anderen ligt de cut-off voor een independent ergens anders.
Harry Winston (Amerikaans, maar Swiss Made)
Marathon al genoemd? Beetje een niche, maar toch bekende speler.
