Hallo allemaal,
Het is weer even geleden, maar eindelijk heb ik weer wat nieuwe horloges om te tonen! Al sinds ik de Marinemaster heb ben ik er lyrisch over en het gevolg daarvan is dat het horloge bijna 100% draagtijd krijgt, wat toch jammer is voor de andere horloges die ik heb. Ik had in april nog horloges gekocht waarvan ik hoopte dat er een zekere roulatie zou komen tussen die horloges en de Marinemaster, maar na een paar maanden was ik toch weer voor 100% teruggevallen op de Marinemaster. Ze interesseerden met toch net niet genoeg en de Marinemaster nadert voor mij perfectie…
Ach ja, maar wie niet waagt die niet wint, dus het begon in september toch wel weer te kriebelen en nu twee maanden later heb ik er weer twee horloges bij! Het topic heet niet voor niets “Beauty and the Beast”, want deze twee horloges zijn absolute uitersten.
Als eerste de Aquastar Glasstar, een horloge dat rond 1980 is uitgebracht en aan alles is te zien dat dit een duikershorloge is, maar wel een hele aparte. Foto’s spreken natuurlijk meer tot de verbeelding, dus bij deze
De gigantische doos die er bij zat. Wat mij betreft in ieder geval heerlijk no-nonsence

En dan het horloge zelf. Wat het meest opvalt is de zwarte kast. Dit is geen PVD of iets dergelijks. Dit is een volledig plastic(!) horloge op het uurwerk en de kroon na. Het weegt dan ook echt helemaal niets. Het horloge heeft een diameter van pakweg 45mm, maar door de vorm van de kast draagt hij niet extreem groot. Lug-to-lug is hij dan ook onder de 50mm. Heerlijke patina op de wijzerplaat en op de wijzers zelf en verder een zeer prominent aanwezige oranje secondewijzer





Een foto vanaf de zijkant. Het horloge is behoorlijk dik, maar je ziet ook dat de kast een mooie curve heeft en daardoor perfect op de pols ligt.
Een foto van de achterkant. Hier zie je de uiterst merkwaardige montagewijze van de band. Er zijn geen lugs, maar er zitten gaten in de kast waar een Zulu, NATO of perlonband doorheen kan. Overigens zat bij dit horloge ooit oorspronkelijk een perlonband die helaas niet bij deze set zat. Ik heb, om de boel zo origineel mogelijk te houden, een perlonband bij de Hema gekocht, maar omdat de band totaal niet lekker zat heb ik deze meteen weer teruggebracht. Daarnaast vond ik het ook niet veilig, omdat de kast heel makkelijk over de band gleed en er dus bij onvoorzichtigheid zomaar uit zou floepen. De Zulu die er nu op zit, kan er echt nèt doorheen, maar daardoor kan de kast niet glijden, dus op zich vind ik het niet erg.
En dan het hoofdmenu! Seiko heeft voor mij al heel wat betekend in de vorm van de Marinemaster en toen ik de SBGH001 op een forum zag staan, wist ik dat dit de beste kans was om ooit deze Hi-Beat Grand Seiko te kunnen bemachtigen. Wie weet is de directe chemie er nu ook weer
Na het benaderen van de verkoper en het eens worden over de prijs kwam het grote probleem: Hoe krijg ik dit horloge vanuit Groot-Britannië naar Nederland toe? Het gaat niet om een horloge van 50 euro, dus het moest wel goed verzekerd gebeuren. Met de horrorverhalen van PostNL in gedachten had ik er geen zin in dat mijn pakje zoek zou raken of leggeroofd aan zou komen. Aanvankelijk had de verkoper geprobeerd of hij via externe bedrijven de boel kon verzekeren, maar dit bleek vruchteloos. We hadden ook nog gedacht aan dat ik heen en weer naar Groot-Britanntië zou vliegen, maar gezien ik bij vliegen altijd erg veel last van mijn oren heb ging dat ook niet door. Tijdens de horlogemeeting vorige maand bood LeenV aan me te helpen vanwege het feit dat hij kennissen had in het buitenland, maar ook dit bleek niet goed te kunnen op korte termijn. (Overigens nog steeds bedankt voor het aanbieden van de hulp! :)) Ik bedacht me dat de Marinemaster destijds ook via een extern verzekeringsbedrijf was verzekerd, dus ik benaderde de toenmalige verkoper om te vragen hoe hij dat deed. Vervolgens heb ik dat doorgegeven aan de verkoper van de Grand Seiko, maar die blijken helemaal geen horlogezendingen te verzekeren… Ik had dus heel veel mazzel gehad toen!
Enfin, uiteindelijk kwamen we op DHL uit, weliswaar peperduur, maar voor een veilig gevoel deden we nu alles en een dag later lag het pakje op de stoep!
Na dat lange verhaal tijd voor foto’s (ben benieuwd wie de tijd heef genomen dit allemaal te lezen :D)
Allereerst de doos. Wat een knoeperd! Met afstand de grootste horlogedoos die ik tot dusver heb gehad.
Dekseltje er af en een zeer belangrijk boekje komt tevoorschijn: Het officiële certificaat

Mooi om te lezen wat ze zoal hebben gedaan om het horloge zo nauwkeurig mogelijk te krijgen
Alle papieren die verder in de doos zaten.
En dan de fluwelen horlogedoos. Ze hebben iets met blauw volgens mij…

En daar is ie dan!

Ik begin maar meteen met twee wristshots. Het horloge heeft een diameter van 40mm, maar heeft daarnaast ook behoorlijk lange lugs. Geen lume op dit horloge, overigens op nagenoeg geen enkele Grand Seiko. Als het echt 100% donker is zie je dus uiteraard de tijd niet, maar met het kleinste beetje licht kun je de tijd al aflezen door de enorm glanzende wijzers


Een foto van de sluiting. Er is bij dit horloge geen echte fijnverstelling, maar werkt met halve en hele schakels. Het werkt wel, maar ik had liever toch iets aan fijnverstelling te zien. Wat wel handig is zijn de geschroefde schakels, dus iedereen kan dit thuis met alleen een klein schroevendraaiertje aanpassen.
De achterkant van het horloge met een zichtbaar uurwerk. Als je goed kijkt zie je in het midden van/in het glas het Grand Seiko logo gegraveerd, een leuk detail. De afwerking is erg mooi.
Nog wat extra foto’s en ook nog wat groepsfoto’s met als speciale gast de SBDX003:
Zouden deze twee nieuwe aanwinsten eindelijk op korte èn lange termijn draagtijd van de SBDX003 afsnoepen? We zullen het zien!