Al sinds mijn jeugd ben ik altijd fan geweest van horloges, eigenlijk het enige sieraad wat een man kan dragen zonder hier en daar een opgetrokken wenkbrauw te moeten zien, zoals je dat wel hebt bij oorbellen en kettingen.
Hoewel ik me ook wel schuldig heb gemaakt aan oorbellen en kettingen (blijkbaar ben ik een beetje een ekster), is dat inmiddels bij mij allemaal voorbij, en draag ik als enige sieraad nog een horloge.
Altijd heb ik me ervoor geïnteresseerd, en heb ik voorkeuren gehad.
Toen ik een aantal jaren geleden voor mezelf begon en dat samenviel in de week dat ik voor het eerst vader werd, heb ik voor mezelf een Rolex gekocht, omdat ik vond dat ik dat verdiende maar ook omdat ik een mooi verhaal had gehoord. Namelijk dat een kennis van me op zijn 21e verjaardag de Rolex van zijn vader kreeg die hij lang gedragen had.
Mijn eerste kind is ook een zoon, dus het leek me mooi om mijn Rolex aan hem door te geven. Nu 5 jaar later, en nog 2 zonen erbij, heb ik inmiddels 3 mooie horloges die ik later cadeau wil doen op hun 18e of 21e verjaardag.
Ik was benieuwd of er nog meer bijzondere verhalen zitten achter de aankoop van horloges van medeliefhebbers!
Dat hoeft niet per se, ze hoeven hem niet te dragen als ze niet willen. Het gaat wat mij betreft vooral om de emotionele waarde eraan, ik zou willen dat mijn vader zoiets had gedaan, los van de waarde van het materiele stuk uiteraard.
Zo zou ik het ook graag zien, maar ik heb geen kinderen. Nu heb ik weliswaar geen exorbitante horloges (max. rond de 1K), maar wat ermee te doen als ik zou komen te overlijden? Ik heb het me echt afgevraagd.
Hoeveel van zulke horloges worden weggegooid, want “het is maar een horloge”?
Ik wil gewoon een leuk setje mooie en/of bijzondere horloges dragen waar ik blij van word. Geen langetermijndoelen of erfenisplannen.
Wie weet dat ik over een tijdje de hele boel verkoop om er één eindhorloge voor terug te kopen, maar aan de andere kant vind ik afwisselen te leuk.
Daarbij weet ik ook wel dat ik naast een eindhorloge toch weer een beater nodig heb.
En een vakantiehorloge.
Geen bijzonder doel, gewoon leuk om af en toe wat nieuws te kopen. Heb er inmiddels een stuk of 12, waaronder het horloge dat ik op mij 16e kreeg na het halen van mijn middelbare school diploma. Overigens geen exorbitante bedrage die ik er voor neerleg, max € 500,- en dan vind ik het wel weer welletjes.
Ach, en als ik er niet meer ben zien ze maar wat ze er mee doen
Dat is ook waar ik mee zit.
Diegene die het zal erven weet misschien ook niet wat ermee te doen?
Wie weet komt mijn gehele collectie wel voor een appel en een ei bij een handelaar die ze lukraak verpatst.
Of ergen nog bij de vuilstort, daar heb ik al die pareltjes niet voor uitgezocht en er goed voor gezorgd.
Het gaat mij niet om de waarde en de waarde is natuurlijk beperkt in mijn collectietje. Wel zou het fijn zijn als mijn horloges bewaard blijven en bij echte liefhebbers terecht komen.
Zou het niet prachtig zijn als een handelaar via ons forum de collectie goed kon onderbregen, natuurlijk tegen een fatsoenlijk percentage.
Is
