Die gaan bij mij in een apart kistje met afvalligen, Bas. Niet de moeite om te verkopen, ergens nog wel leuk af en toe dus ik hou ze maar.
Ik verkoop altijd ALLES.
De enige die tot op heden is gebleven is mn rolex datejust uit 21.
Ik ben de eerste eigenaar, en dit is de eerste en enige rolex die ik ooit heb gekocht.
Naast alle horloges die komen en gaan, is dit er eentje die blijft.
De rest zijn vaak horloges van 500 tot 5000 euro, deze gaan er in en uit voor de afwisseling.
Beide opties sommige zijn te mooi om weer weg te doen, hierdoor wordt de collectie langzaam wel (te) groot
uhm oh ja? Goh, was ik niet ook nog ergens familie? Je weet wel⊠Oom LexafâŠ
Als ik merk dat ik iets in een jaar tijd erg weinig gedragen heb, dan gaat het meestal de deur uit.
Als ik dit zo lees ben ik eigenlijk een gevoelloze hork.
Horloges die ik van mijn vrouw heb gekregen?
Verkocht.
Horloges die ik van mijn ouders heb gekregen?
Verkocht.
Mijn eerste duurdere horloge?
Verkocht.
Horloges die ik voor kerst of verjaardag heb gekregen?
Verkocht.
En met dat geld een duurder horloge gekocht, en als ik naar dat horloge kijk, denk ik dat mân ouders en mân vrouw er toch aan bijgedragen hebben. Zonder hun giften die ik verkocht was dat niet mogelijk geweest (heb ik toch wel wat gevoel in mân donder).
En als ik deze zat ben⊠Tuurlijk verkoop ik hem dan.
Tot nu alles bewaard⊠Ondanks dat er horloges zijn die ik nooit (meer) draag heeft ieder horloge voor mij een waarde⊠ik had er op moment van aanschaf een klik mee en omdat ik een emotionele figuur ben houd ik ze.
Misschien komt de klik weer terug. Er liggen een paar bij mijn zoon, deze haal ik soms terug en laat dan een ander achter.
Heb er 1 weggegeven aan een goede vriend en 1 verkocht aan een vriendin.
De verkochte was een Dan Henry 1964 Silver die ik in Evil Panda weer heb aangeschaft.
Zou ze lekker bewaren. Heb ook nog Seikoâs en een Casio van mân tante liggen. Heeft mân vriendin laatst schoongemaakt en een nieuw nato bandje op laten zetten terwijl ze naast de omega en Rolex eigenlijk nooit pols tijd krijgen. Helemaal top toch.
Stel je verkoopt ze wel. Wat is de kans dat je over 20 jaar baalt dat je een paar stukken met herinnering niet meer hebt?
En stel je verkoopt ze niet. Wat is dan de kans dat je over 20 jaar baalt dat je ze nog steeds in de doos hebt liggen tussen de duurdere horloges?
Bewaren, eet geen bood van je toch? Hooguit een batterijtje. En horloges die ik gekregen heb gaan nooit meer weg.
Nou denkt ieder mens natuurlijk ook anders over het bewaren van spullen.
Mijn vrouw heeft bv nog tekeningen van de peuterschool, en al haar rapporten van lager/hoger onderwijs. Ik heb dat al jaren geleden weggeflikkerd, want wat moet ik nou in godsnaam met een schoolrapport uit pak m beet 1983 (hee kijk, een 8 voor Duits. Leuk. 40 jaar geleden) Klassenfotoâs, nog zoiets: van 99% weet ik hun naam toch niet meer. Fotoâs van familie of vrienden die je toch nooit meer ziet?
hupsakeeeeee
Nou doe ik ook zonder enige moeite of emotie afstand van bv een huis, een auto, een boot of vrienden: zodra die deur dichtgaat, is het wat mij betreft over. Andere mensen huilen tranen met tuiten als ze gaan verhuizen, of ruilen hun vertrouwde âdie ons toch jaren veilig overal heen heeft gebracht â autootje met een brok in hun keel en een laatste liefdevolle aai over de motorkap in. Ik geef de sleutels af, kijk niet eens meer achterom, en rij juichend in een nieuwe auto weg.
Met het bewaren van horloges zal dat precies hetzelfde zijn: de een heeft daar meer moeite mee dan de ander. Doe lekker gewoon wat je zelf denkt dat het beste is.
Erg herkenbaar ook
Waarschijnlijk geef je niets meer om die horloges, ik zou de goedkopere horloges afschrijven en lekker doneren aan goede vrienden en familie. En de net iets duurdere te koop zetten met een flinke undercut t.o.v. de markprijs, ben je er zo van af en heb je toch wat extra geld voor de volgende aankoop.
Zo denk ik er ook over, in de niet zo verre toekomst willen wij ook beginnen aan kinderen en hoe gaaf is het dan om je zoon jou eerste Seiko te kunnen geven.
Yes je hebt helemaal gelijk, en ach ze zijn toch bijna niks waard