Het leven bestaat uit momenten en mensen. Gebeurtenisen die we meemaken alleen of met personen, soms gelukkige maar ook soms pijnlijke of verdrietige momenten.
We praten hier heel veel over horloge’s die we mooi vinden, soms qua techniek en soms qua uitrlijk of alle twee.
Ook praten we over onze grail’s die we altijd al hadden willen hebben of waar we over dromen .
Nu vroeg ik me dit weekend af of er ook horloge’s zijn die de grail’s oversteigen, die meer betekenen dan gewoon een droom. Horloge’s die we hebben gekocht of gekregen voor een belangrijk moment of van een dierbaar persoon.
Soms zien we deze voorbijkomen maar verdienen deze mischien geen eigen topic?
Heb jij een ‘dierbaar horloge’?
Een horloge dat veel voor je betekend door een bepaalde gebeurtenis of iets dergelijks?
Kortom welk horloge betekend meer voor jou en gaat ‘beyond the grail’
ik was een jaartje of vijf toen ik in het ziekenhuis belande met een bronchitis en als ik me als een “grote jongen” gedroeg mocht ik van vader een cadeautje kiezen en ik koos toen een horloge en dat zou hij dan de volgende dag meebrengen.
de volgende dag had hij een speelgoed horloge bij van plastiek en hij zag de teleurstelling op mijn gezicht en vroeg wat er mis was, waarop ik zij dat ik een echt horloge wilde zoals hij er één had.
hij deed spontaan zijn horloge uit en gaf deze aan mij waar op ik terug spontaan een glimlach kreeg.
natuurlijk was ik te jong om dit horloge in ere te houden maar toen ik later een collectie begon op te bouwen ben ik terug op zoek gegaan naar dit horloge en dat is dan deze hierboven afgebeeld
deze heb ik mijn vader cadeau gedaan toen hij in het rusthuis was en zijn huidige horloge er de brui aangaf, de cirkel was “rond” het was voor mij een hele eer hem dan ook een horloge terug te geven terug denkend aan de tijd toen.
deze heb ik later bij zijn overlijden terug bij mij genomen en deze twee zijn de beste herinneringen aan mijn vader.
Nope! het enige wat er gebeurt, is dat mijn vrouw een soort insult krijgt en mij dan voor gek verklaart.
Heb geen Grail en ook nooit over gedroomd! Nou, dat is niet helemaal waar. Een Hublot Big Bang F1, wilde ik altijd graag. Lekker flashy . Maar dat was in een periode dat ik ook nog fashion en plakmerken kocht.
Paar jaar geleden gekregen van mijn betere helft, dus die gaat nooit meer weg. Los daarvan denk ik dat ik deze sowieso niet gauw zat word, dus dat was al niet echt een issue.
Mijn Seiko Sea Urchin is de eerste. Dit was het horloge wat ik van mijn ouders kreeg toen ik 18 werd. Die gaat natuurlijk nooit meer weg en is tevens het begin van de hobby geweest.
Mijn opa’s horloge. Een Certina DS-2 automaat die helemaal verrot tevoorschijn kwam uit een la. Mam zei dat ik hem mocht hebben om te restaureren, want hij liep niet meer. Even schudden en hij deed het hoor. Uiteindelijk terug gebracht in prachtige staat door Koen en ben er uitermate zuinig op.
En ik denk dat mijn vrouw ook geen uitzondering is met de uitspraak: een horloge is een horloge, je hoeft hem niet te laten zien, want ze zien er voor mij allemaal hetzelfde uit.
Dat zijn zonder twijfel deze 2.
Deze Seiko is door mijn vader tot zijn overlijden 24/7 gedragen.
Bij kerkbezoek en bij het uitmesten van de schapenkooien en bij alles wat daartussen zat.
Door Koen weer in nieuwstaat gebracht.
Is me het meest dierbaar van alles wat ik van hem heb.
En deze . Afgelopen jaar met mijn verjaardag op vakantie geweest en toen we terugkwamen lag dit voor mij klaar van mijn jongens, terwijl wij hier eigenlijk nooit aan cadeautjes doen sinds de kinderen wat groter zijn.
Ze hebben heel goed naar mijn horloges gekeken en precies gekocht wat ik mooi vind.
Eenvoudig, rond, geen fratsen.
Heel blij mee.
En dan de gevleugelde woorden., gaan nooit meer weg.,
Alles wat hier tor nu toe weg is gegaan is richting de vuilnisbak gegaan omdat het totaal versleten was.
En inderdaad, dat zie ik bij deze 2 nog niet zo gauw gebeuren.
Dit horloge stamt uit 1954, niet toevallig het jaar dat mijn overgrootvader 80 werd. Zijn dochter was getrouwd met een horlogemaker; in hun winkel voerden zij o.a. het merk Junghans. Van dit verjaardagscadeau heeft hij nog 17 jaar mogen genieten. Daarna ging het voor twee jaar naar mijn grootvader. Mijn vader droeg dit daarna als “zondagshorloge”, waarschijnlijk wegens de goudtint. Helaas mocht ik Junghans al in 1986 in ontvangst nemen. Ik draag het alleen bij familie-aangelegenheden, maar wind het natuurlijk geregeld op. Ik hoop de overdracht aan mijn zoon nog even uit te stellen, en ik hoop dat mijn nu nog zeer jonge kleinzoon ook het horlogevirus heeft geërfd (of op zijn minst wat gevoel voor familietradities).
Het oude horloge van mijn in 2022 overleden vader. Verrast dat ik 'm vond bij het leegruimen van zijn huis. En het was de trigger voor het hernieuwd opleven van het horlogevirus. Jaren daarvoor al gegrepen, maar toen niet de middelen beschikbaar om er invulling aan te geven. Deze Omega Seamater DeVille is nr 1 uit de rij van 10+ (ik houd me in) die ik nu in bezit heb.
In 2023 heb ik de keuze gemaakt om een eerbetoon te brengen aan mijn opa (moeders zijde; aan vaders zijde geen opa, omdat hij al overleden was voor mijn moeder in beeld was). Opa overleed in 1993 aan de gevolgen van kanker. Hij heeft in mijn eerste 14,5 jaar veel invloed gehad op mijn ontwikkeling, belangstelling en nieuwsgierigheid. Daar ben ik hem eeuwig dankbaar voor. De rest van het verhaal bewaar ik voor het moment dat de one-off-in-wording in metaal en zilver is gerealiseerd. Vroeg in de lente van dit jaar is de verwachting. Tipjes van sluiers die ik al oplichtte: Staudt Chronometrie en Jochen Benzinger zijn betrokken.
Ik heb echt wel een hele hoop horloges, maar slechts eentje heb ik er nieuw gekocht. Mijn Omega Speedmaster Professional 3861 (eerste co-axial). De juwelier heeft voor mij de aankoopdatum pas geformaliseerd bij Omega na een paar weken, namelijk op de dag van een rechtszaak. Tijdens die zitting kreeg ik het eenhoofdig gezag over mijn kinderen, en dat is in Nederland best bijzonder als vader.
Voor mij een heel bijzonder horloge dus en ook onverkoopbaar…
Zeker heb ik die, eigenlijk alle erfstukken en welgemeende cadeaus van mijn vrouw en kinderen. Dat varieert van een Metal Casioak tot een vintage Tissot. Dus zeker geen topklasse horloges en ook geen hoge marktwaarde maar ze zijn me zeer dierbaar.
.
en hij zag de teleurstelling op mijn gezicht en vroeg wat er mis was, waarop ik zij dat ik een echt horloge wilde zoals hij er één had.
. Maar dat was in een periode dat ik ook nog fashion en plakmerken kocht.
