China en haar Tourbillons

ik zit een beetje op ebay te kijken en daar vind ik allemaal (brequet) tourbillons voor ongeveer 600 dollar



en een Audemars piquet jules audemars tourbillon (rose gold plated) met een openingsbod van 500 dollar


dit is toch allemaal fake of troep want ik zie dat de tourbillon exact het zelfde is bij de 2 modellen en ik dacht dat de tourbillon een techniek was die alleen in zwitserland werd gemaakt en minimaal 1500 euro kost
maar wat heeft het voor gevolgen voor zwitserland dat china nu tourbillons maakt ?

Bobbejaan Booy

Tourbillons worden ook in Duitsland gemaakt (A. Lange, Glashütte Original, Chronoswiss etc.).
Een Tourbillon kost heel wat meer dan € 1500,=.

Die Chinazooi is gewoon … zooi! Lekker laten voor wat het is of beter … wals erover!

Gr. Patrick

Ik ben benieuwd hoe ze die maken… Hoeveel tijd zouden ze nodig hebben om zoiets te maken.

Ik heb eens gelezen dat ze (de Zwitsers) over één Patek Sky Moon Tourbillon ongeveer een half jaar doen.
De Chinezen waarschijnlijk een paar minuten.

Een kunstje nadoen is natuurlijk ook veel makkelijker dan zelf iets bedenken en realiseren!

Uhhhmmmm: een Zwitserse tourbillon kost toch echt wel even iets meer als 1500 euro :smiley:

De Zwitserse Progress (STT) tourbillons werden een paar jaar geleden op de markt gebracht als de “cheapo volks-tourbillons”, maar staan nu toch eigenlijk behoorlijk in hun hemd, vergeleken met de prijzen van deze echte 1 minuten tourbillons uit China; let wel: deze uurwerken hebben een zwevend gelagerde tourbillon-kooi! (dus lagering enkelzijdig, alleen aan onderzijde)
De opbouw (balans en ankerwiel in lijn, balansas niet centraal in de kooi) is identiek aan de Blancpain uurwerken; over de kwaliteit valt te twisten, maar ik vind voor deze prijzen de horloges echt een superkoopje. (verwar deze uurwerken aub niet met de oudere “open balans” uurwerken uit China, die dus geen echte tourbillon zijn)

Wel vind ik het echt heel erg dom om deze uurwerken ook te (laten) gebruiken in fake-horloges (dus met opdruk Lange; AP; Rolex enz), dit komt de geloofwaardigheid natuurlijk helemaal niet ten goede, want iedereen roept: “nep, waardeloze rotzooi”, terwijl zo’n tourbillon-uurwerk toch gewoon een echt technisch hoogstandje is.
Een paar jaar geleden, toen de eerste prototypes van deze chinese uurwerken op de markt kwamen, waren deze trouwens helemaal zo goedkoop nog niet!
Met een slim verhaal over een horlogemaker in Shanghai die maar enkele uurwerken per jaar kon maken, werden ze verkocht voor >$3500! (vandaar waarschijnlijk de bijnaam “Shanghai tourbillon”)
Ander voorbeeld is deze handgemaakte special:
http://www.golay-spierer.ch/e_exemples/e_ex_2002_1017.html

Ook de schakelrad chronografen, die je weleens op ebay ziet worden ongezien afgedaan als “goedkope troep”, nou heb ik er eentje aangeschaft om eens te bekijken, en kan wel zeggen dat er naar mijn bescheiden mening met de kwaliteit weinig mis is; de (huidige) prijs/kwaliteit verhouding vind ik zelfs belachelijk goed!
Hieronder wat plaatjes van het TY-2902 chronokaliber uit China (Tsinlien Seagull) samen met zijn voorbeelden: een Venus 175 en een Poljot 3017 (de Poljot heeft volgens de verhalen als voorbeeld gediend voor de Chinese chronograaf, en de Poljot is weer een direkte kopie van de Venus 175)

Op de laatste foto zie je het enige rare detail: het Chinese uurwerk heeft een kleinere balans, en ook de balans-ankerwiel afstand is kleiner; hierdoor komt het lager van het ankerwiel precies onder de brug van de koppeling te zitten.
Dit terwijl bij de Zwitserse chrono’s deze brug juist dusdanig gevormd is, zodat dat lager vrij ligt! (die “knik” zit er op het Chinese uurwerk ook, maar dus op de verkeerde plek…heel vreemd!)

Mijn bescheiden mening is dat deze Chinese uurwerken helemaal niet zo beroerd zijn, met een slimme marketing zouden horloges met deze uurwerken waarschijnlijk voor veel hogere prijzen verkocht kunnen worden; op het ogenblik hebben ze gewoon een imago probleem; van de visie dat ze alleen zo goedkoop zijn omdat ze in sweatshops samengebouwd worden, komen ze toch nooit meer af.
Gevolgen voor de gevestigde Zwitserse merken zal het waarschijnlijk niet hebben, die verkopen ze toch wel, wat voor prijskaartje er ook aanhangt; ik denk dat deze Shanghai tourbillons niet eens een aanleiding zullen vormen voor een prijsdiskussie.

Groet,
Paul

Goede uiteenzetting Paul. Bedankt.

Heb gisteren een Kiezle Mechanic IV op e-bay gekocht. Ook met chinees uurwerk (neem ik aan).
Leuk horloge met aparte retrograde complicatie en voor dat geld een prima koop vind ik.

Uiteraard heeft de associatie met neppers en de “doen alsof ik heel duur en exclusief ben zodat een onozele e-bay koper er in trapt merken” de chinese uurwerken een slechte naam gegeven. Overigens zitten in die zgn klasse A imitaites van Rolexen ed. vaak ETA uurwerken, maar niemand die ETA daar op aan lijkt te kijken.

De Chinese uurwerken brengen mechanische uurwerken met leuke complicaties binnen bereik van mensen die geen geld te over hebben en dat vind ik helemaal geen verkeerde ontwikkeling. Misschien helpt het ook de al maar stijgende prijzen van de Zwitsers een beetje te temperen.

mooi verhaal paul , bedankt

ik heb laatst met een bevriende juwelier gesproken en die begon over dat verhaal. en ik heb met smacht ernaar geluisterd. Maar ik geloof ook best dat de chinezen e.d. dus op den duur de kwaliteit van zwitserland gaan halen het is gewoon een kwestie van tijd en ervaring en goed kopieeren.

Ach, een beetje de arrogantie van de Zwitsers wellicht? Zo zijn ze destijds ook ten onder gegaan (min of meer). Kijk hoe Poljot de afgelopen jaren is gegroeid. Je ziet nu ook een merk als Davis (merk van een Nederlander) bij de juwelier MET ETA uurwerken, net als bijvoorbeeld Vanceur. Deze zet wel wat hoger in op de markt dan Davis, maar biedt toch ook leuke horloges voor een knappe prijs. Enkele gerenomeerde merken die dezelfde ETA calibers gebruikt als (bijv.) Davis en Vanceur, zijn wel x-maal zo duur. Je kunt je uiteraard e.e.a. af gaan vragen…

Overigens lijkt het er op, dat zeker de oudere Zwitserse merken langzaamaan ook weer met eigen uurwerken komt, of zodanig aangepaste ETA uurwerken, dat ze juist WEL weer interessant worden!

Op zich zou ik best eens zo’n goedkoop Chinees uurwerkje willen hebben. Dan wel de nep-wijzerplaat (van een echt merk) eraf en vervangen voor wat anders. M.a.w. voor een eigen projectje ofzo :wink:

Niels

Ik begrijp de veroordelingen van Chinese troep absoluut niet.
Ik vind het een foutieve uitspraak.

Uiteraard vind ik ook dat de nepmerken een schande zijn.

Alleen kan je toch niet ontkennen dat de prijzen die worden gevraagd voor de zgn exclusieve merken 1 grote farce is.
Ik ben bevriend met een juwelier inAmsterdam.
Deze heeft 3 zaken en ik heb daar wel is wat gekocht.
De prijzen die de consument moet betalen is werkelijk krankzinnig.
Een Omega van pak hem beet € 3500 euro kost inkoop minus 50 procent.
Dan heb ik het bonussysteem nog niet meegerekend!
Dan moet de importeur nog wat verdienen.
De fabrikant en nog een stukje overhead.
Tsja dan kan je wel als een papaegaai iedereen napraten over handwerk, exclusiviteit etc maar heb je dan echt niet het idee dat je iets om hebt waarvan die zgn exclusiviteit alleen maar wordt bepaald door slimme marketing?
Begrijp me niet verkeerd ook ik vind sommige merken ontzettend mooi.
Maar begin niet over kwaliteit van sommige merken want exclusiviteit bestaat echt niet meer.
Panerai’s, Omega’s, Corum. ga zo maar door die hebben een verkoopaantallen die onze begrippen te boven gaan.
We hebben het over tigduizenden.
Mag je dan echt nog praten over exclusiviteit?
Naar mijn bescheiden mening niet.

Er zijn nog sommigem merken die “apart” zijn bijv vd Klauw,Brequet,Graham.
Daarmee bedoel ik die hebben nog niet die aantallen.
Daar is een hele slimme marketing truc toegepast.
Zogenaamd niet groot maken,kleine aantallen.
Volgens sommigen onder ons betekent dat kwaliteit en liefde voor het vak.
Nou heren het spijt mij echt maar het gaat toch om 1 ding.
Geld.

Ik kom uit de marketing en ik kan 1 verhaal daarover vertellen.
Philips heeft in het verleden ontdekt dat er een zgn niche markt zeer rendabel kan zijn.
Deze heeft toen B en O, medeontwikkeld en het resultaat was verbluffend.
Er werden aantallen verkocht die niet voor mogelijk werd gehouden.
Nu komt het, iedereen wist dat er Philips onderdelen inzaten.
En toch had de consument het idee dat het beter moest zijn dan de gemiddelde Philips.
Er ontstonden komplete legendes.
De onderdelen die erin zaten waren doorontwikkeld,beter op elkaar ingespeeld etc.
Helaas voor de consument het was een standaard binnenwerk die in het begin in Europa werd gemaakt later u raadt het al het verre Oosten.
En nog steeds wordt B en O als het orakel gezien?

Begrijpt u het nog.

Ik wil geen discussie uitlokken over horloges en de zgn exclusiviteit.
Dat moet iedereen voor zichzelf uitmaken.
Naar mijn mening moet je iets kopen wat jezelf mooi vindt en niet wat een trend is.
Gelukkig kom je Zeno’s nog steeds weinig tegen, houden zo.
Panerai’s, Breitlings, Iwc het lijkt wel een epidemie te worden.
Je ziet ze overal, tot op marktplaats toe.
Echt en nep door elkaar,
Kan het nog gekker?

Ferdinand,

Ik ben het met je eens dat er wel heel makkelijk over de kwaliteit van chinese uurwerken wordt gedaan.

Dat er ‘teveel’ wordt betaald voor zogenaamde merken is van alletijd. Kleding, auto’s, wit- en bruingoed en ja ook horloge’s zijn hier voorbeelden van. Dat fabrikanten daar gebruik van maken kun je ze ook niet kwalijk nemen het blijven immers bedrijven met een winstoogmerk. Het lijkt me echter geen reden om een ontwerp of techniek van een bepaald uurwerk minder mooi te vinden. Persoonlijk vind ik horloges mooi van goedkoop tot erg duur maar in diezelfde categorie zie ik ook de meest afzichtelijke exemplaren. Kortom smaak is zeer persoonlijk net als de bereidheid hieraan geldt te spenderen.

De prijs die de consument moet betalen aan de juwelier kan je de juwelier zeker niet kwalijk nemen.

Ik zelf weet van kleding dat we een gemiddeld een omrekenfactor van 2,5 gebruiken. Dit wil zeggen: we kopen een t-shirt voor 30 euro in, dan is de consumentenprijs 75 euro. Dit klinkt mischien belachelijk maar je moet ook wel rekening houden met de winkelier die ook veel kosten heeft als pand, personeel, electriciteit. etc. En je hebt ook vaak rustige dagen dat er bijna geen klanten komen, maar de kosten blijven er dan wel. En dat zal bij juweliers helemaal zo zijn, horloges verkoop je niet achterelkaar als broodjes:)

Dus de hoge prijzen zal je vooral bij de fabrikanten moeten zoeken.
Maar zoals al gezegd werd, je hoeft het niet te kopen als het je niet waard is.
Genoeg leuke horloges voor minder!

Ik denk zelf dat behalve kwaliteit ook de traditie erachter zit, Zwitserland staat bekend als horlogeland en is al jaren (zoniet eeuwen) bezig geweest met steeds meer vernieuwing en verbetering van de horloge’s, daaar heb ik groot respect voor, China daarentegen heeft deze traditie (denk ik) in veel mindere mate en kan dus misschien kwalitatief wel dik in orde zijn, maar ik wil ook wel een produkt waar enige liefde, research en jarenlange ontwikkeling in zit (niet dat de Chinezen dat niet gedaan hebben, maar toch)…

Ferdinand,

Ik ben het deels met je eens. Veel merken gebruiken standaard uurwerken (meestal ETA) en vragenvervolgens veel geld voor zo’n klok. Ik heb het in eerdere postings ook geventileerd. Je kunt je zeker afvragen of dat hoge bedrag het waard is. Voor mij geldt, dat dat zeker niet in alle gevallen geldt. De prijs van een Tissot LeLocle (ook een standaard ETA uurwerk) vindt ik alleszins redelijk. Als ik echter verneem, dat dit zelfde uurwerk in bijv. een bepaald model Longines, Baume & Mercier, Universal Geneva wordt toegepast (merken dienen vooral ter voorbeeld), welke 10x zo duur is, is zo’n horloge minder aantrekkelijk voor mij. Helemaal voor wat betreft dit soort prijzige merken als zij quartz uurwerken in modellen stoppen. Vind ik in feite ‘zonde geld’. Mede hierdoor vind ik merken als Oris en Poljot zo aardig. Neemt niet weg dat ik bepaalde duurdere horloges met vrij standaard uurwerken wel mooi kan vinden uiteraard. Design staat er een beetje los van tenslotte.

Van de andere kant, als je echte manufacturen neemt (Vacheron Constantin, Zenith, JLC e.d.), of merken die een standaard uurwerk zodanig ‘verbouwen’, verbeteren etc., is de hoge prijs die dan aan zo’n klok hangt een heel stuk begrijpelijker (als je bij Van der Gang bent geweest, en gezien hebt hoe het hele proces verloopt en welke machines, materialen etc. er gebruikt worden, snap je het helemaal). Dit is niet puur een marketing truc. Het is wel een keuze ja, om weinig horloges te produceren, maar de term ‘truc’ vind ik in dit verband dan toch onjuist gekozen. In deze hoek vind je daarom nog wel degelijk exclusiviteit, hoewel de definitie van dit begrip voor een ieder ook weer kan verschillen.

Tenslotte speelt zeker het design ook mee uiteraard, maat dit geldt voor alle prijsklassen. Daarbij weet jij met je marketing achtergrond ook, dat een zich merk een bepaalde prijs(klasse) positioneert om een bepaald imago te hebben.

Niels

Over exclusiviteit hebben wij een meningsverschil.
Ik noem een “geringe” productie wel degelijk een marketing truc juist omdat aantallen geen enkele garantie is voor exclusiviteit.
Natuurlijk zal VD Gang zijn best doen maar dat doen ze bij Swatch ook.
Exclusiviteit van luxe artikelen heeft enkel te maken met slimme marketing.
Panerai is het meest recente voorbeeld.
Als je dit merk 10 jaar geleden noemde dan werd iedere horlogeliefhebber stil.
Sterker,vrijwel niemand kende dit merk.
Gigantische prijzen en exclusief tenminste ?
Totdat CSI Miami in Amerika kwam en wat had Horatio om zijn pols?
Panerai lachte in zijn vuistje, missie geslaagd.
Ze zijn niet meer aan te slepen.
Of je dat nog exclusief mag noemen ik weet het niet.
Ik denk dat een product interessant wordt voor de consument als een merk wordt grootgemaakt door slimme marketing en naamsbekendheid.
Zegt dus niets over kwaliteit.!

Ik wil wel benadrukken dat luxe artikelen meer te maken heeft met imago.
Het imago van Panerai is:
Sportief
Succesvol
Exclusief
design
Ga zo maar door met die bekende leuzen.

Het is toch frappant dat horlogeconsumenten denken (de liefhebbers dus)
dat de meest dure merken ook fantastisch kwaliteit bieden.
Ik noemde bewust Swatch.
Ik weet toevallig dat de uitval bij Swatch zeeeeeeeeeeer laag is.
Nu de hamvraag is dat kwaliteit?
Heeft kwaliteit iets te maken net exclusiviteit?

Kortom het is een illusie verkopen.
Neemt niet weg dat luxeartikelen een heerlijk gevoel kunnen geven.
Ik kan mij voorstellen dat iemand die een Panerai omdoet zich "anders"
voelt dan anderen.
Daar gaat het om bij luxeartikelen.
Het heeft grotendeels te maken met een gevoel te creeren bij de consument die zij niet eerder hadden.
Dan komt het prijskaartje om de hoek.
Niet goedkoop natuurlijk maar een fikse prijs met enorme uitschieters om de mythe hoog te houden.
Legendes onstaan vanzelf.
Het is maar wat de consument gelooft.
Het blijft frappant als iemand een Iwc,Panerai of wat dan ook om iemands pols ziet en meestal een wow factor uitlokt.
Totdat die persoon laat doorschemeren dat het een nepperd is dan is de wow meteen weggevaagd.
Kortom de illusie is verdwenen/

Daar komt ook design bij zou je zeggen, helaas gaat dat niet altijd op.
Ik sluit af met een leuk voorbeeld:
UGGS.
Spuuglelijk, duur, oncomfortabel maar er was een ster mee gesignaleerd dus…

Horatio draagt een Ritmo Mundo, en geen Panerai … wel opletten als je tv kijkt hè :smiley:

Ruud

Ik wist dat dit zou komen maar legt een Ritmo Mundo naast een panerai en de meeste mensen zien geen verschil.
Het gaat om de look, gevoel,emotie, weet je nog?

Ik ben er niet op uit om mensen te kleineren of wat dan ook.
Ook ik ben gek op horloges.
Ik sta al tijden te dubben voor een Grahan Chronofighter.
Prijs vind ik niet belangrijk zelfs met de kennis dat er flink wordt verdiend.
Dat interesseert me dus niets, sterker dan moet ik mijn auto ook laten staan want daar moet benzine in.
Volgens mij wordt daar ietsje meer mee verdiend!
En daar heeft iedereen verstand van!.

Horloges blijven een fantastisch iets,een mooie hobby.
Ga aub geen nepperds dragen want als marketeer vraag ik mij dan af.
Waarom draag je zoiets?
Geen illusie,emoties…enkel protserigheid?
Zielig vind ik het.

Dus blijven genieten.

gr.

Ik was vergeten om een leuk stukje te laten zien over de invloed van megasterren en luxe designartikelen.

Vermakelijke kost.

Watches: Monster Watches

How a movie muscleman spawned a trend that bulked up the wristwatch
By David Prince


Blame it on Sylvester Stallone. Before the Hollywood muscle man started wearing monster watches, only special forces, top guns and military buffs wore them. But today, big wristwatches are in fashion and they continue to get bigger every year.

Stallone sparked the trend back in 1995 when he was window-shopping in Rome during the shooting of the film Daylight. The actor saw a Panerai Luminor in a jewelry store and bought one to wear during the film. He liked it so much that he asked the tiny Florence-based watchmaker to produce 200 of them in a limited edition with his signature on the case back. It was called Slytech. He apparently received only 15 of the timepieces, which he offered as gifts to friends. He still has two at home.

“I immediately felt when I saw the watch that it had star power,” Stallone said during the U.S. launch of a new limited-edition Panerai at the Beverly Hills Grand Havana Room in October of 2002. "Besides, its perfect for people who are over 45 years old, " he added in reference to the ease of reading large-format watches.

Panerai is now one of the hottest watch brands in America and one of the prized names in the stable of watches owned by the Richemont Group. The sport watch, which comes in sizes as large as 1.8 inches (or 46 millimeters) in diameter, has redefined what’s cool yet elegant in wristwatches. What was once worn over the wetsuits of crack frogmen in the Italian navy is now on the wrists of men wearing dinner jackets and suits, not to mention more casual attire.

“Some of the 300 Panerais produced exclusively for the Italian commandos between 1938 and 1993 were already catching the eye of collectors and fetching handsome prices at auction, especially the ones produced in the 1940s and early 1950s that were powered by Rolex 16 lignes movements,” says Philippe Bonay, president of Panerai North America.

The Richemont Group bought the watch manufacturer in 1997, but it wasn’t until Richemont took the brand global a year later that Panerai and, in effect, monster watches took off with the consumer. “It was the first line of watches with an extra large diameter [44 millimeters],” says Bonay. Last year, the company launched a limited-edition Panerai, the Luminor Marina 1950, which commemorates the development of the watch in the 1940s for the Italian navy. The largest modern Panerai (47mm), it’s one of the rarest wristwatches on the market: only 1,950 will be made over the next three years. It sells for about $7,500 in the United States. “Today, our watches have gained respect of watch enthusiasts worldwide primarily because of their rarity, value and history, which no one can duplicate,” says Bonay.

Panerai’s success has also led many other companies to introduce larger watches. Audemars Piguet, for example, now makes one of the biggest watches on the market, the Royal Oak Offshore T3 Chronograph. The limited-edition, 1,000-piece watch is 57.20mm in diameter and weighs 4.762 ounces. It’s no wonder it was designed with the help of Arnold Schwarzenegger and released with the launch of his recent film Terminator 3: Rise of the Machines. Its bold, octagonal bezel and titanium case look as if they could withstand the assault of 10 Terminators. Its suggested retail is $19,900.

“This [big watches] is more than a trend,” says Francois Henry Bennahmias, president of Audemars Piguet USA. “When you look at watch sizes throughout the history of watchmaking, the average width of a case in the '40s was 32mm, then 36mm—today it is 38mm. I believe this marks an evolution that stems quite simply from the evolution of physical appearance: people—men and women—tend to be taller and, naturally, have larger wrists. Maybe the average will soon be 40 or 42mm.”

Besides being taller, many of us are slightly fuller framed than our forebears, so a mega-wristwatch looks proportionate. But there’s also an ostentation to wearing a Panerai, T3 Chronograph or any other large watch. “It makes the product more visible on the wrist,” says Christian Bédat, the head of Bedat & Co., a small Swiss watchmaker under the control of the Gucci Group. In April, Bedat launched a dressy, elegant large-format watch, the 797. It starts at about $3,950 in America. “It is easier for the brand to make a statement and for the consumer to feel that he or she got value for [the] money,” says Bédat.

Nonetheless, there is also a practical side to wearing these massive wristwatches. Those who are beginning to find small print difficult to see will have fewer problems telling the time with a jumbo timepiece. A number of these watches were originally designed for just that. Divers (Panerai) in murky water needed to see at a glance how long they’ve been under and pilots (International Watch Co., Breitling and Chronoswiss) couldn’t take their eyes away from their flight path for more than an instant to check the time over Germany or the United States.

“There are models out there that are large to be large, but for us functionality is part of the design,” says Lisa Roman, director of marketing for Breitling USA. Most of Breitling’s promotional material focuses on the company’s history of producing aviator’s watches, such as the Super Avenger. “More complicated movements need larger cases. For example, our new Bentley Motors watch with the added chronograph capabilities of its 30-second chronograph is driven by our new caliber 25 movement. The Emergency Mission at 45mm is housed with an electronic transmitter. So size is integral to function.”

Some big watches, however, are unabashedly 100 percent fashion statements. Beverly Hills attorney turned jeweler Ali Soltani began his own brand, Ritmo Mundo, in March 2002 with a love for mega-wristwatches. “It’s a lifestyle watch,” says Soltani, whose family owns the chic Rodeo Drive jeweler David Orgell. His newest Ritmo Mundo, the Palazzo, has a whopping 52mm diameter case and sells for about $1,800. All his watches are made in Italy with French or Swiss movements. “It’s nice to wear a $1,200 or $1,800 watch that is inspired by those that cost $20,000 or $30,000,” says Soltani… “There is no need to reinvent the wheel. I call it the adult Swatch, for lack of a better phrase. We could afford a $20,000 watch, but it’s nice to have a few that don’t break the bank.”

A new monster watch brand seems to appear every few months, and Italy is a key breeding ground. “Large watches have been around for a long time already—especially in Italy,” says Bédat. “Certain brands less established are producing very large watches, so they are easier to stand out from the rest. Some brands became famous and trendy due to the size and unique design they offered.”

Two small, relatively new Italian brands making waves with grandi orologi are Anonimo Firenze and TCM. The former takes its inspiration from Panerai. with watches such as the Militare, and the latter resembles the IWC Big Pilot, with its Air First.

Anonimo Firenze began manufacturing in 1998 with the intention of maintaining the watchmaking traditions established in Florence by Panerai, which had moved its production facilities to Switzerland in 1997.

“We like to say that the Swiss make watch movements and we make watch cases,” says Anonimo Firenze founder Federico Massacesi. “We have maintained the great tradition of making sports and military watches in Tuscany with Anonimo. We are grateful to Panerai.”

The story is similar with TCM (Tierra Cielo Mare), which the Milan-based company Lo. Fo. Ce launched as a watch brand in 2001. “Air First is similar to IWC Pilots because we worked with IWC for many years,” says Silvio Arati of Lo. Fo. Ce, whose largest Air First pilot’s watch measures a massive 55 mm in diameter. “It was like a small family and we helped develop the Italian market for them as well as creating new watch designs. So it was [natural] for us to start our own creations.”

Regardless of design origins, monster watches are here to stay. The only question is how much larger they can become. “There is a limit to the size of a watch,” says Nadine Iskenderian, marketing and public relations manager for IWC. “Some companies appear to be competing for the production of the ever larger watch; however, in reality there comes a point where the watch is uncomfortable to wear.”

Misschien dat wij onze krachten moeten bundelen en eventjes bij de Panerai club een limited version willen hebben.
Geintje hoor…

gr.

Inderdaad Ferdinand, we verschillen van mening over exclusiviteit. Wellicht hebben wij beiden een andere definitie van dit begrip. Wel blijf ik erbij, dat de term ‘truc’ niet juist gekozen is. Elk product heeft zo zijn eigen marketing. Elk product wil iets bereiken met zijn marketing(uiting). Een gevoel over brengen. Is dit dan per definitie een truc? Ik denk van niet.
Kwaliteit is inderdaad ook voor een deel subjectief. Men associeert Mercedes ook nog steeds met kwaliteit, terwijl dit merk daar momenteel juist de grootste moeite mee heeft. Ook luxe horlogemerken bieden niet per definitie kwaliteit (o.a. Ulysee Nardin, die een module in een bepaald uurwerk heeft, die het uurwerk zelf in feite niet kan dragen, waardoor snel van slijtage sprake is, met alle gevolgen van dien. Je praat dan over een klok van zo’n 60.000 euro…). Je moet dus van een merk iets meer weten om volmondig te kunnen aangeven of dit een kwalitatief hoogwaardig merk is. Maar nogmaals, kwaliteit is niet geheel objectief.

Niels