Ik heb de mijne later ook verkocht, nadat iemand hier op HF aangaf er naar op zoek te zijn.
Beetje spijt heb ik er wel van gehad, die verkoop.
Dat was voor mij wel het startsein om de collectie in te krimpen. Dus het heeft ook wat goeds gebracht.
ook ik heb er twee, het zijn in mijn ogen mooie exemplaren,
ben zelfs op zoek naar een derde
maar als ik toch een minpuntje moet opnoemen is dat de band op de pols ietwat scherp aanvoelt,
ik heb bijna al mijn horloges op metalen banden en dat is mij toch opgevallen bij de Tsuyosa, maar voor de rest prima horloges
De invicta toch echt wel genoeg te bieden had ten opzichte van de betaalde prijs
Verkoop in belangrijke mate ingegeven was door een mede-lid hier op HF die aangaf er wel (weer?) één te willen hebben. Vervolgens zag ik dat datzelfde lid het horloge binnen zeer korte tijd weer te koop aanbood, notabene voor een hogere prijs dan dat wij overeengekomen waren. De gunfactor waaronder ik tot verkoop ben overgegaan, werd daarmee teniet gedaan. Dan had ik hem liever gehouden…of aan mijn zoontje gegeven.
Al doende leert men, zal ik maar zeggen
Dan de verkoop. Ik liep er al langer mee rond; dat kwam niet op als dunne poep. Ik had meer dan 40 horloges in de collectie, wat keuzestress met zich meebracht. Immers, ik ben geen verzamelaar en wil ze wel graag allemaal dragen. Maar ik had wel een rangschikking in de keuzes die ik maakte. Dat maakt dat ik sommige exemplaren meer uit schuldgevoel droeg.
Dus de verkoop van de Invicta heeft mij wel in mobilisatie gebracht om een keuze te maken in wat te houden en wat te verkopen (het hek was van de dam) . Dat is in twee sessies gegaan, waarmee de collectie werd teruggebracht tot iets over de 20 (een halvering van de collectie dus, zeg maar).
Dat bracht mij echt wel rust! Keuzes en dragen werd weer met plezier.
Inmiddels is die collectie weer iets toegenomen, tot 26 op dit moment.
Dus er speelt thans dan ook wederom een opruimgevoel, om te voorkomen weer in zo’n situatie terecht te komen.
Ik heb er kort een gehad (de witte), op de foto’s vond ik hem echt super maar in het echt vond ik hem te flets. Dan bedoel ik niet de kleur maar wel de geprinte teksten op de wijzerplaat en de wijzers zelf.
Kon mezelf er gewoon niet op betrappen dat ik ernaar aan het staren was zonder dat ik de tijd wilde weten en dat heb ik met mijn andere horloges wel
Ik wilde enorm graag de gele variant hebben, toen moeilijk te verkrijgen.
Na wat foto’s gezien te hebben komen er wat dingetjes naar boven die tegen steken:
Het geel is wel errug aanwezig en (enkel) leuk voor de zomer
De datum loupe
De band lijkt niet bij de kast te passen
De kroon op de gekke plek
Na de gele in het echt gezien te hebben wist ik het zeker, heel mooi, maar niet voor mij
Inmiddels heb ik een groene PRX Powermatic en wat valt deze goed uit qua:
Proporties
Band vs kast
Kleur en structuur van de wijzerplaat
En geen datum loupe
De PRX voelt ook heel vertrouwd op een of andere manier, alsof ik hem al jaren heb.
Wat misschien ook bijzonder om te noemen is, is het feit dat je de groene PRX automaten vrijwel niet 2e hands tegenkomt (nog niet althans)
het te eenvoudige logo op de wijzerplaat, dat had best iets luxer gemogen met een opgelegd logo. De plaat ziet er nu te goedkoop uit, had beter gekund, vind ik