Ik lees iets heel anders⦠Ik lees een niemendalletje van iemand die contractueel gezien een aantal regels tekst op moest lepelen om het blad gevuld te krijgen.
Deze meneer, hoogleraar of niet, vraagt zich gewoon af waarom de haute horlogerie modellen zo slecht afleesbaar zijn. (-edit-bij gebrek aan een beter onderwerp)
Daarbij vergist ie zich wel in het prijskaartje als hij denkt dat die slechte afleesbaarheid in het ā¬5000 prijssegment al begint. Heeft er duidelijk geen kaas van gegeten.
Een hobby mag natuurlijk geld kosten al vraag ik me ook weleens of het prijsverschil tussen bijvoorbeeld een Sea-dweller en een top micro-brand horloge (bijvoorbeeld een Crepas) wel zo groot moet/mag zijnā¦
Op gebied van prijzen heeft hij misschien een punt maar hij vergeet het belangrijkste en dat is beleving.
Dat mensen het liefste geld uitgeven aan vakanties en hobbyās en dat het dus geld mag kosten. Dat het voor mensen een gevoel van geluk brengt en jaā¦soms ook een gevoel van luxe, onafhankelijk of luxe ook onder geluk valt.
Een oldtimer is net als een mooi oud horloge.
Heeft onderhoud en aandacht nodig, heeft zān charmes en nukken en is daarom uniek, leuk en begeerlijk( wat mij betreft ).
Maar hoe zit het dan met een rolex van pak hem beet 20k? Niet echt uniek(je kan er feitelijk zoveel kopen als je wil), geen nukken, en de charme zit hem in de merkbeleving(wat is dat?). Wat betreft techniek, kwaliteit en vakwerk is het niet veel anders als een ander horloge van 500euro.
In mijn optiek is het zo dat wij horloge liefhebbers, liefhebber zijn van een mooie klok. Klopt,- ze zijn kostbaar, en wellicht verkocht met teveel marge, maar dat maakt niet uit. Lees het is eigenlijk een belegging.
De topmerken blijven geld waard. Kijk maar eens wat je voor een mooie vintage Rolex en/of een Breitling Chronomat van 10 jaar oud moet aftikken.
Je kunt beter een iets te dure klok kopen dan een auto⦠Als je hiermee de showroom uitrijdt dan ben je spreekwoordelijk de helft al kwijtā¦
Zwak artikel? āArtikelā? Het is een niemendalletje, een āvullertjeā in (niet zo heel erg) vaktermen. Maar juist als het gaat om die afleesbaarheid heeftāie wel een punt.Toevallig zat ik net nog even naar die Breitling Z-Doc reportage te kijken. Focus op zoān chronomat airborne. Juist dat ding vind ik maar heel beperkt afleesbaar:
Witte wijzers op witte subdials. Uren- en secondenwijzers die nauwelijks zichtbaar zijn als de zon er vol op staat en ze over de subdials heen staan. Niks ākulā. Maar ja, daar kom je vanzelf achter tegen de tijd dat je ogen wat slechter worden en je een leesbril nodig gaat hebben. En nee, daar hoef je nog lang geen bejaarde voor te zijn.
Natuurlijk zijn er voorbeelden van slechte afleesbaarheid te vinden, maar ook een heleboel met een hele goede. Met mijn jonge god ogen vind ik die Breitling trouwens prima afleesbaar
Hetzelfde artikel zou je ook kunnen schrijven over autoās, allerlei vormen van toegepaste kunst en 'tig andere zaken waarvoor het adagium āform follows functionā niet meer opgaat.
De Nederlandse John Mayer zullen wij maar zeggen, of misschien wel een liefhebber doe zijn vrouw overtuigt van de volgende aankoop (en gelijk een artikeltje vult voor de pecunias)