Qua locatie natuurlijk ook een topplek altijd. Zou zonde zijn als het verloren gaat. Kan het me niet voorstellen.
De begeleidende wijnen waren daar altijd top. Alleen al daarom moet het weer open.
Achja, tot die tijd nog genoeg andere leuke plekken hier in de regio!
Mega irritant inderdaad. Heb in de familie en werkkring enkele van die nieuwsgierigerds.
Ik krijg wel eens een compliment voor mân horloge. Meer mensen in mân omgeving met eveneens goede smaak, dan nieuwsgierige aagjes.
Ben ik hier uniek in?
Toen ik in Arnhem woonde, kwam ik daar ook regelmatig. Mooie stek, het zou mooi zijn wanneer dat weer opengaat. Met de kwaliteit van weleer.
Tja, goede smaak is niet te koop.
Maar een stylist wel!
Nog nooit de vraag gekregen. Thank god. Lang leve onze vrienden.
Nee, want
Nee, en
Nee.
Verjaardagen zijn zo 2019.
Ik heb geluk dat ik geen echt super kostbare horloge bezit. Reacties beperken zich dus tot hooguit âwat moet je toch met al die oude meuk?â
Desgevraagd geef ik wel antwoord wat n horloge kost, meestal aangevuld met de opmerking dat ik dat van mijn rookgeld heb aangeschaft. De meesten weten wel dat ik nooit gerookt heb, dus dan krijg ik die bewuste tegenvraag: jij rookt toch niet?
Mijn standaard antwoord: nee dat klopt, maar n ander verstookt 2500 per jaar, en ik koop af en toe n horloge daarvoor.
Discussie gelijk gesloten.
Verjaardagen?
In een kring op een plastic stoeltje met een lauw colatje erbij?
Leuk!
Nog nooit meegemaakt. Ik hang ook niet aan de grote klok wat mijn horloges hebben gekost.
Wel een keer meegemaakt dat ik met een aantal collegaâs bij een presentatie zat van een juwelen-(verzekerings)expert. Hij vertelde op een gegeven moment ook wat over horloges en toonde paar voorbeelden van wat bekende merken (Rolex, Omega etc). Hij vertelde wat de waarde daarvan zo ongeveer was. Een collega van me riep hardop âhuh wat, wie betaalt dat nou voor een horloge?â Waarop de expert mij (met mijn Speedmaster om) in het publiek aanwees en heel droogjes zei: ânou hij bijvoorbeeldâŠâ
Vergeet ook die ene tante niet waar je al 25 jaar probeert tegen te zeggen dat je geen zin hebt in knuffelen en de 3 zoenen op de wang.
Gewoon doen!
Het zeggen is het probleem niet, het luisteren aan de andere kantâŠ
ah, jeugdtraumaâs. Mijn moeder had na de oorlog nog 7 broers en zussen, dat waren 14 tantes. En dat zoenen moest.
progressieve familie?