Vandaag wordt hier het einde van een tijdperk ingeluid, het Rado-tijdperk komt tot een einde, de allerlaatste Rado die er nog lag, is hersteld en zit om de pols. Alle Radoplekjes zijn vol en het is klaar.
Van die laatste rado hebben we nog fotootjes van het gehele proces genomen om het Rado-tijdperk mooi af te ronden.
Dit is ie bij aankomt, hij loopt niet en de kast is lelijk geschandaliseerd
Eerst de kast gedremeld met diamantpasta, een uur of 2 zoet mee geweest en toen was ik het zat
Uiteindelijik was de kast niet geheel krasvrij, maar al minder dan hoe het was. Omdat ik daar dan toch over val, heb ik de kast geswapt met een identieke disatar 2 die enkel een andere wijzerplaatkleur heeft en waarvan de wijzerplaat ook net niet 100 % was. Je ziet op de foto ook dat de gedremelde kast (die met de grijze wijzerplaat in) net niet zo hard blinkt als de zwarte en als je van dichtbij kijkt zie je ook nog krasjes. De grijze draag ik niet, dus mogelijk irritatie-probleem weg 
Soit het kastprobleem was ten dele opgelost en met de swap ben ik tevreden gezien ik enkel de zwarte zal dragen in de toekomst. Dan kwam de mechaniek aan de beurt, hij liep niet en de automaat deed raar. Uiteen dat ding en alles de pot in
Dan gaan we opbouwen, we beginnen zoals altijd met de incablocs, dekplaten en veer. Druppeltje olie midden op de deksteen van de incabloc, potje er knal op mikken en klaar voor in het werk
Dan gaan we verder met het raderwerk
Voor je het anker steekt, test je de vrijloop in alle posities, als die doet wat moet, kan het anker erin en je test ook altijd de tic-tac van het anker - t liefst in verticale positie - voor je verder gaat
Dan gaan we naar de voorkant, daar hadden we een tige probleem. Er zat een 2delige tige in terwijl er eentje in 1 geheel hoort in te zitten. Die is vervangen, alsook de kroon want er zat een generische kroon op en ik wil graag een originele rado kroon erop
Voor we de balans er in steken, testen we het datumwerk en bij een “go” kan dan de balans erin en gaan we tussentijds timen
Horizontaal tov verticaal een verschilletje van ca 26 seconden, het blijft zitten, hier ga je echt niet aan werken, dat krijg je niet beter tenzij je de balans compleet vervangt met een NOS en die had ik niet liggen, dus klaar voor wat betreft de balans. Gecompenseerd afregelen doet die 26 seconden verschil teniet, dus geen punt en ik verwacht dat het met volopgewonden veer bij de eindtiming er een iets minder groot verschil zal zijn. Tussentijds timen doe je in principe altijd met halfopgewonden veer.
Automaat module. Er was idd een probleem met de rotor en de rotorbevestiging, rotor en bevestiging zijn vervangen. Bij deze cliquet wielen kan je aan de palling en in dat geval geef ik de voorkeur aan handmatig smeren ipv de lubeta, hier gaan enkel de gesloten cliquetwielen in de lubeta. Reden: de ervaring leerde dat handmatige smering een langere levensduur - lees eeuwige levensduur - geeft wanneer goed gedaan en bij de lubeta is de smering net niet wat het echt moet zijn om een eeuwige levensduur van de cliquetwielen te bekomen, ik ga immers ook eeuwig leven dus mijn horloges moeten dat ook 
Nu plaatsen we de wijzers en dan kan het geheel de kast in met de nieuwe rotor, de oude ligt links van het geheel. Als je een rotor vervangt, wel even kijken of zijn bedrukking identiek is, sommigen vallen er niet over, ik wel. Beide rotors zijn identiek aan elkaar, maar de ene zonder fout en de andere met fout.
Eindresultaat
Eindtiming, en dan zie je idd dat het verschilletje horizontaal tov verticaal bijgetrokken is naar nog 14 seconden verschil. Ligt ten dele aan inlopen en ten dele aan hogere veerspanning.
Zo is ie klaar om de pols omgewieperd te worden
Nu kunnen we daadwerkelijk zeggen dat het Rado-verhaal ten einde is, de verzameling is compleet. Uiteindelijk zijn er een 7 tal rado’s die we graag gehad hadden, maar hetzij nooit tegengekomen wegens erg zeldzaam (de rado planning, rado alarm en de rado sattelite, 1 ontbrekende splitdial starliner), hetzij wel tegengekomen maar onnoemelijk duur (rado captain cook mk 1, rado chrono uit de sixties, rado-longines). Het is wat het is en in the end zijn we erg fier op de verzameling die we bijeen spaarden, zoals lang geleden beloofd, is nu ook de hele verzameling op foto gezet
1 Doos 1
2 Doos 2
3 Doos 3 met identieke dubbele rado’s in
4 De rado’s in het kastje met doos
5 Twee stuks losse rado’s waarvoor geen plek meer was op de displays / in de dozen en zo op een longines display stand terechtkwamen - longines was trouwens het 2de merk dat we verzamelden en ook de laatste daarvan ligt klaar om hersteld te worden in de nabije toekomst
6 Minidisplay met de fluted bezel rado’s
7 De niet mini display
8 de maxi display
Als wij naar onze verzameling kijken, dan worden we echt blij, zijn we telkenmale opnieuw verbaasd over hoe cool rado horloges wel niet zijn en welk een warm gevoel het geeft ze te aanschouwen en te dragen.
Daarmee is het Rado verhaal nu echt teneinde dus voor de laatste keer:
!!! RADO WE LOVE RADO !!!
Dankjewel!
