De DJ van pa.
(longread)
Sinds de post van de mijn sub voor €15 ( NA: een sub voor 15 euro... ) ben ik alweer een tijdje aan het genieten van het dragen van dat prachtige en tijdloze horloge. Zoals ik in die post al had vermeld heb ik een tijd getwijfeld of ik een wat “duurder” horloge zou kopen of misschien een horloge dat ik van mijn vader had gekregen zou laten maken.
Na (of NA:) een ontzettende meevaller was ik plots eigenaar van een fantastisch horloge dat het probleem van de twijfel voor mij weg nam. Ik kon het horloge van mijn vader dus laten maken!
Mijn vader had lang geleden voor zijn 21ste verjaardag een super mooie Rolex datejust champagne gehad van zijn ouders. Vol trots heeft hij het horloge jaren gedragen. In mijn geheugen heeft hij dat horloge vrijwel mijn hele kindertijd gehad en gedragen.
Een jaar of 15 geleden had hij het horloge laten servicen bij een niet nader te noemen merk dealer. Mijn vader is een vervent vakantie duiker en dook de zomer na het servicen het zoute Spaanse water in om mooie vissen te kijken. Hij had dan geen submariner, maar zoals hij elk jaar deed ging de DJ zelfs mee onder water. Of je dit wel of niet zou moeten doen is een andere discussie, maar het zou wel moeten kunnen, zoals het ook al jaren goed was gegaan.
Gedesillusioneerd was mijn vader dan ook toen bleek dat het horloge niet zo waterdicht meer was na de service als de jaren daarvoor. En nee, het was geen losse kroon of ander zelfgemaakt foutje, het horloge was gewoon niet goed waterdicht meer. De merkdealer in kwestie vond er het zijne van maar vond uiteraard dat dit vooral het probleem van de eigenaar was. Verder ook niet een discussie die ik hier ga toelichten, want verleden tijd.
(vergeef mij het ontbreken van de technische kennis om de juiste termen te gebruiken of het technisch goed uit te leggen, daarnaast was ik 15 jaar geleden vooral bezig met achter de vrouwen aanlopen en bier drinken…)
Afijn, horloge kaduuk dus. Het geld groeide mijn vader ook niet op de rug en rond die zelfde tijd overleed zijn vader waarna hij de DJ van zijn vader als erfstuk kreeg. Zeker niet net zo mooi als die prachtige van hemzelf, maar nog steeds een klassieker. Ook kreeg hij wat andere mooie horloges voor een jubeleum, kerst en verjaardag waardoor de urgentie niet echt leefde om hem te laten maken, en het horloge belande in de kluis.
Ondanks dat het horloge open en droog gemaakt was door de merkdealer, heeft de roest er vervolgens al die tijd in gezeten en kunnen eten…
Terug naar een jaar of 2 terug. Ik raakte steeds meer geïnteresseerd in de horloge wereld. Had de fase met quartz Uurwerkjes van de grote mode merken inmiddels achter mij gelaten en begon mij meer te verdiepen in (en te sparen voor) het kwalitatief betere segment horloges. En daar was het moment;
Op een mooie dag kreeg ik van mijn vader een klein groen doosje met daarin zijn trots van weleer. De boodschap was iets in de trant dat het horloge helaas niet in werkende staat wordt doorgegeven maar wel met een warme hand en met de hoop dat ik het ooit laat maken en zal dragen… Super emotioneel familiestuk dus. Helaas had ik al vernomen dat het een klein fortuin zou gaan kosten om het horloge weer in werkende staat te krijgen.
Op dit prachtige forum stelde ik de vraag waar ik dit horloge eventueel naartoe zou kunnen brengen om het te laten reviseren. ( https://www.horlogeforum.nl/t/help-rolex-dj16200-met-waterschade/459711?u=mitss) Er werd vrijwel unaniem gewezen naar de magiërs van @TempusUurwerkTechniek.
Nadat, zoals hierboven eerder benoemd, door een meevaller van het lot er geld “over” was in de horloge pot besloot ik het horloge dan ook maar te laten maken. Dit horloge heeft mijn vader met zoveel trots altijd gedragen, hij was er altijd dol op. Ik wilde het dan ook niet zo zeer laten maken om zelf te dragen, maar ik wilde het maar al te graag aan hem terug geven. Zodat hij het weer kan dragen en er weer echt van kan genieten.
Zo gezegd, zo gedaan. Na een lange rit naar het Noord-Hollandse en een boven verwachting goede kop koffie in het heiligdom van Tempus liet ik het geplaagde uurwerk achter bij Jasper. Dagen, weken en zelfs een aantal maanden gingen er voorbij voor het verlossende woord kwam. Ik kon hem ophalen!
Volgens Jasper was het een flinke klus waarbij er met een donor uurwerk bijna van 2 uurwerken weer 1 uurwerk gemaakt was. Ook de dial was in zeer slechte staat en moest vervangen worden. Het resultaat mocht er in ieder geval zijn. Na 15 jaar stil te hebben gestaan liep het horloge weer en zag het er weer prachtig uit! “Wat zal die ouwe hier blij van worden!” wist ik direct.
Ik had bedacht dat het een verrassing had moeten zijn voor kerst, maar ik kon het niet langer voor mij houden! Mijn vader was overweldigd toen hij een aantal dagen later het horloge weer om zijn pols mocht hangen! Minuten lang keek hij zwijgend naar zijn pols terwijl zijn ogen twinkelen. Het horloge heeft in zijn inmiddels bescheiden collectie direct een volle week draagtijd gehad!
Het was een rip uit mijn lijf voor een kerstkado dat ik uiteindelijk niet tot kerst kon bewaren waardoor ik nu alsnog een nieuw kado moet zoeken (tips zijn welkom), maar man, wat was zijn reactie het waard zeg. En daarbij…
Op een dag, moge dat nog heel lang duren wat mij betreft, zal het horloge waarschijnlijk toch wel bij mij terecht komen. En dan zal dit een hoofdstuk zijn dat toegevoegd is aan het verhaal rondom dit horloge, dat ik op mijn beurt uiteindelijk weer aan mijn zoon zal nalaten als het zover is.
Bedankt voor het lezen!
Hieronder wat voor en na foto’s uiteraard! Zie voor alle foto’s van “voor” het tweede linkje uit het verhaal.
De staat van de vervangen dial die boekdelen spreekt :
Het eindresultaat inclusief wristshot van een trotse vader:
