Mede-liefhebbers. Hoe hebben jullie dat vraag ik me weer eens af… Ik wordt iig wel eens gek van mezelf (laat staan mijn vrouw en kids ).
Na een flink aantal horloges (ook andere echte rammers) in bezit te hebben gehad lijkt het me weer wéér te overkomen: twijfel! Bijna 2 weken geleden een Submariner aangeschaft en als een kind zo blij. Gistermiddag van een vriend een Planet Ocean omgehad, een door mij geliefde PO 215.30.44.21.01.002 in 43,5mm, helaas ging ik toch weer voor de bijl. Hetzelfde heb ik met de Pelagos.
What is happening?
En, nog belangrijker, hoe gaan jullie om met dergelijke inwendige signalen? Er toch weer aan toegeven, of…
Even hier serieus op inhaken.
Rust heb ik zeer zeker, kom zo nu en dan wat geweldig moois tegen en als de prijs past bij wat ik zie dan is de kans groot dat ik het koop.
Maar doe ik dat toch maar niet zal de rust er niet minder om worden.
Ik geniet van wat ik heb en heb geen streven naar meer of beter.
Ik heb altijd horloge rust, t is maar hobby.
Probeer er maar rust in te vinden dat je nooit rust zal vinden. Zie het maar als onderdeel van de hobby. Ik heb altijd maar 1of twee dure horloges en die wisselen regelmatig. Dan kan je wel lekker vaak zeggen o die heb ik ook gehad mooi😜. Wat ik vooral probeer is niet bij elke flip teveel geld te verliezen. Zo blijft mijn vrouw de hobby ook leuk vinden.
Je klinkt tenminste als een liefhebber/hobbyist, er is ook een SUBset van mensen die dan een slap lulverhaal op hangt met geen klik en de sub dan voor 9k probeert te verpatsen …
Tsjah… Het overkomt je… Jij noemt m clownesk, dat mag en moet jij weten natuurlijk… Ik ben een andere mening toebedeeld. Wat ik zeg; net als met de Pelagos. De enige waarvan ik (tot op heden) spijt heb van de verkoop.
Overigens heb ik ook 4 Meistersingers gehad welke allen het nest hebben verlaten.
Ik ben ook zeker geen handelaar of iemand met de intentie een horloge aan te schaffen om met een flinke winst te verkopen. Sterker nog; de hobby heeft al heel wat gekost.
Ach, de een geeft het uit aan auto’s oid, de ander aan horloges. Of zeg ik dat omdat ik mezelf niet een te groot schuldgevoel aan wil praten…