Wow, is dit een Calatrava met een clous de Paris bezel?
1 like
Och zo veelâŠ
Een tudor 90800 bijvoorbeeld
Een Citizen Chronometer
Shunbun
Tudor BB39
Seiko SJE093
Cartier Tank
Dit kannonne ding van JLC
Ik heb er nog wel een paar
6 likes
We zijn er uit.
Meest GADA van allemaal. 
1 like
Je hebt in ieder geval een goede smaak!
2 likes
Leuk compliment,
Jij ook volgens mij 
2 likes
Prefereert?
Wat is een âbudgettair horlogeâ?
2 likes
dat is iets wat ieder voor zichzelf uitmaakt,
ikzelf heb voor een horloge een bepaald bedrag voorgenomen om daar niet overheen te gaan, met pakweg ± 50 tientjes
boven dat voorgenomen bedrag is geen enkel horloge het waard (mijn mening) maar vooral budgettair gezien.
er zijn natuurlijk ook mensen die voor alles en nog wat gaan lenen maar daar reken ik mezelf zeker niet onder 
1 like
Leuk topic, met een leuke insteek. Het noopte mij er toe om eens na te denken over de horlogereis die ik door heb gemaakt.
Toen ik in 2003 een Omega Speedmaster (ik vermoed reduced) kreeg van mân werkgever had ik geen enkel idee dat er horloges bestonden van destijds 18.000 Zweedse kronen. Ik wist ook absoluut niet hoe duur het horloge was, gespte het om en deed er vervolgens alles mee wat ik eerder met mân quartz shitters van modemerken had gedaan.
Dat bleek niet zo goed te werken voor de gezondheid van het horloge, maar het was een cadeau dus liet ik het repareren nadat ik het glas in had getikt op de squashbaan. 4000 kronen verder, toen 400 Euro, schrok ik wel even. Toen het horloge vervolgens nog twee keer kapte met lopen was in 2007 de maat vol en flikkerde ik de Omega, inmiddels in Israël, in de kliko.
Het horloge wat ik kocht om 'm te vervangen kostte 2500 Shekel, toen omgerekend zoân 475 Euro, wat ik ook al een godsvermogen vond. Dat was dit horloge:
Ik droeg de Seiko twee en een half jaar lang onafgebroken, verhuisde terug naar Nederland, en begon een verhouding met een Noorse dame in Londen. Bij een bezoek aan haar kocht ik in 2009 een Seikootje bij Harrods, in een opwelling, voor 180 Euro. Destijds op een stoffen two-piece Seiko band waar ik geen foto meer van heb. Ik had geen idee dat je banden kon wisselen. 
Er gebeurde iets met me, want toen ik begin 2010 een andere baan kreeg vond ik het plotseling belangrijk om wat netters te hebben. In mijn hoofd betekende dat twee Citizens van 44mm in doorsnee, maar ze waren ânetterâ omdat ze een leren band hadden. Wist ik veel. Die Citizens waren ook rond de 450 Euro. Het waren Promaster Sky horloges.
Met dat viertal heb ik het van 2010 tot midden 2015 gedaan, toen ik in een opwelling een Seiko 5 kocht, de 40mm field / pilot. Dit was mân eerste zelf gekochte mechanische horloge. Er volgden in rap tempo een SARB033, een Stargate, een SKX007 en een groene Alpinist, allemaal onder de 500 Euro.
Toen ik me hier aan had gemeld nadat ik The Urban Gentry reviews had zitten bekijken op Youtube, werd de budget-creep echt goed ingezet. Niet lang na de eerste batch Seikoâs en Citizens volgden een Hamilton en Squale van zoân 750 Euro, Merken als Stowa, Glycine, Hamilton en inderdaad Seiko voerden de boventoon in mân bestedingen. We kwamen rond de 700-1200 Euro uit, en daar deed ik het twee jaar mee, met wat flipperen er bij.
Tot ik in 2017 drie stappen zette. Ik had mân oog op een MĂŒhle GlashĂŒtte laten vallen, en mijn vrouw en ik kochten een his & hers van toen 2800 Euro bij de grijze dealer, wat een erg scherpe prijs was.
De tweede stap was, vanwege mân fascinatie voor Duitse horloges, ook een GlashĂŒtter horloge, een Nomos Ahoi Neomatik atlantik. Dit horloge was plotseling 2450 bij de grijze dealer, en dat was een grote mentale knop die om ging. Al snel ging het fout en volgde mân eerste Grand Seiko quartz. De Nomos en MĂŒhle GlashĂŒtte heb ik nog steeds, net als die eerste Seiko, maar al die Hamiltons, Squales, en budget Seikoâs zijn inmiddels vertrokken.
Sindsdien is het budget al maar blijven stijgen, wat in 2022 culmineerde in de aanschaf van een his & hers setje Cartiers. Een quartz Tank large voor mân vrouw, en een Santos de Cartier medium voor mij. Plotseling stond ik met tranen in de ogen bij Filippucci een bedrag van 10.500 Euro te pinnen, en was ik eigenaar van een Cartier.
De boot was nog veel harder aan. Er volgden een groot aantal Grand Seikoâs, een paar The Citizens, en al mân duikhorloges maakten plaats voor een Marinemaster. Tegenwoordig hangt de waarde van de horloges die ik bezit ergens tussen de 1200 en 7700 Euro, als je naar listprijzen kijkt. Dit zijn er een paar van:
Wat mij opvalt is dat de Longines, waar ik nota bene bijna de listprijs voor betaalde (een unicum), een soort snack was die toevallig heel erg goed bevalt. Ik ben dus in de afgelopen 15 jaar bijna achteloos geworden in het uitgeven van bedragen die vijf maal hoger zijn dan ik ooit voor mogelijk hield, terwijl ik al een redelijke verzameling heb.
Maar het eind is in zicht. Ik zou op dit moment alleen nog de juiste Credor en een Reverso toe willen voegen aan de verzameling, en dan heb ik naar mijn smaak de hobby uitgespeeld. Ik merk nu ook dat ik tevreden ben met wat ik heb, en alles gewoon graag draag.
De Credor wordt een stalen Goldfeather of een Big Date, als ik ooit de juiste tegen kom, en de Reverso wordt een Grande Taille of Monoface KS medium. In beide gevallen ben ik expliciet op jacht naar een tweedehands exemplaar, en maakt het me niet uit of dat een waiting game is. De algehele trend is wel kleiner, netter, net iets duurder. Daâs een mooie samenvatting van 20 jaar klootviolen.
Budget zit redelijk vast op diezelfde range waar ook de Shunbun en Santos in zitten, zoân 5000-6500 Euro. Ik blijk dus een soort maximum te hebben waar ik me senang bij voel, qua dragen.
Dat verandert met je levensfase, denk ik. Op dit moment zijn we een stel DINKYâs die het goed hebben, en dus is dat nu totaal anders dan het 15 jaar geleden noodgedwongen was. Toen had ik het ook goed, maar moest ik het zelf doen, en dan heb je andere prioriteiten.
Ik sluit me bij @RonnieB aan: Je hebt goede smaak. Ik zou driekwart er van zo maar zelf willen hebben.
14 likes
Het is net als met uit eten. Mijn voorkeur ging altijd uit naar de betaalbare snelle hap. (Chinees)
Af en toe sta ik mezelf toe om bij speciale gelegenheden goed uit eten te gaan waarbij ik exotisch eten lekker vind. Japans, Franse keuken en dan voor, hoofd en na gerecht. (Citizen, Seiko 5, Oriënt)
Dan heb ik de experimentele maaltijden. Marokkaans, grieks, afghaans, Indiaas enz.
(HMT, Danish, Jacob Jensen, Bering. Soms zit daar per ongeluk een Mumbai special tussen)
Soms ga ik terug naar mijn roots en wil ik een goede grote steak en blijk ik opeens veel Timex horloges gekocht te hebben. Ook wel eens een verdwaalde Invicta met een Seiko automaat in mijn verzameling te hebben. Soort gekke zijstap gemaakt, wat toch even grappig was.
Maar ook een lekkere hollandse prak met een gehaktbal van âBillâ of draadjes vlees zijn welkom. (Prisma, pontiac, velona en Olympic zijn ook wel leuk)
Dan heb je soms van die restaurants waar ik de menukaart niet kan lezen, maar dat ik uit eten ben genomen. Beetje mysterieus, onwennig en spannend. (Dat zijn zoân beetje de Oostblok horloges)
Tja en dan heb je de Michelin sterren horloges. Mijn vooroordeel was altijd dat het âliflafâ niet maag vullende maaltijden waren. Soms wel 4-5-6 gerechten. Een voorspel aan mooi gepresenteerde voorgerechten. Restaurants waarbij een wachtlijst is en het spannend is wanneer je aan de beurt komt.
Ook moet ik daar toch wel even voor sparen. Vaak een ervaring waarbij ik toch mijn meest waardevolle persoon erbij betrekt. Mijn lieve vrouw. Daarbij geholpen door mensen die vaker chique uit eten gaan en mij adviseren. Ik denk dat ik 1 of 2 keer heb mogen proeven van een 1 ster restaurant. (Horloge met een Zwitsers mechanische automatische uurwerk) De weg ernaartoe was lang, spannend en een leuke ervaring)
Dus in een notendop voor mij, elke variant heeft zijn charmes op een eigen unieke manier. En de keuze is reuze.
Wie weet komt er een 2 of 3 sterrenrestaurant op mijn weg. Maar wat je niet kent mis je niet. Maar nieuwsgierig ben ik altijd.
Sorry ik ben wat langdradig vandaag. Heb geen zin om de badkamer te soppen.
En ja ik heb iets met eten vandaar mijn dikke buik en een te grote verzameling.
12 likes
dat was in mijn geval ook wel zo, in het begin ben je altijd wel wat terughoudend maar naar gelang de tijd verstrijkt veranderd ook de smaak in de hobby
denk dat iedereen wel zoân soortgelijke momenten kent of ondergaat, ik kan het beamen 
zelf zit ik ook zo een beetje aan het eind, vind zelfs dat ik (budgettair gezien) het topsegment van citizen bereikt heb, tuurlijk bestaat er een 0100 kaliber van citizen in wit goud maar niet haalbaar voor mij 
maar hoeft ook niet
de credor goldfeather is waarlijk een unicum 
had hem ook graag gehad maar tja 
dat is iets wat ik mezelf ook heb opgelegd, wiggelruimte is er wel maar in beperkte mate,
het hoeft niet gekker te worden dan zoals het nu is 
ps.: mooi verhaal en mooie plaatjes 
4 likes
Geen Breguet meer op de shortlist?
2 likes
Neh. Of, dat is een gevalletje âmisschien ooitâ. Ik sluit 'm niet uit, maar ik zit ook niet te loeren.
Evengoed zijn het wel de drie merken die mân interesse nog hebben, JLC, Breguet, en Credor.
4 likes
De Noorse dame in LondenâŠ
2 likes
Tsja, het gemak waarover er soms over de aanschaf van een horloge met een prijskaartje van 50.000 euri en meer wordt gesproken alhier doet mij ook de wenkbrauwen fronsen.
Het is maar een horloge toch?
1 like
Ik word over een kleine drie jaar 40 en ik fantaseer wel eens over een soort eindstuk. Van de Zwitserse merken spreekt JLC me erg aan. Ik draag altijd staal/titanium maar in dit geval zou ik een klassiek horloge op een mooie leren band kiezen. Onderstaand horloge is voor mij perfectie. Dit is dan mijn budgettaire max.
11 likes
Leuk verhaal Jacobus en idd toppers die Citizens, heb er zelf ook een paar maar moet zeggen dat ik niet echt merkvast ben. Wel dat ik de Japanse horloges net zo ben gaan waarderen als de Zwitsers, maar ook Duitse, Engelse, enz. Verder leuk verhaal
Ho ho John, we gaan nog een keer naar de P.C. Was je toch ineens verliefd op die Patek moonphase 
Maar zo moet ik er meer een compliment geven met hun horlogereis.
Maar die van @Broederbill sprong er echt wel uit, kreeg terstond trek, weet niet waardoor 
Maar genoten van al die gerechten, misschien moet ik ook maar eens uit mijn comfortzone gaan en lekker eens iets aparts gaan eten.
Zelf een jaar of 5 geleden begonnen met wat horloges te kopen via vakantieveilingen, je weet wel de snabbel van J. de Mol.
Per toeval op het HF gestuit en vanaf dat moment niet meer te houden, in de loop der tijd wel kritischer geworden en nog steeds kan ik iedere dag genieten van mijn horloges, ongeacht welke prijsklasse .
Binnenkort koop ik weer een leuke Jappaner en heb mij voorgenomen dat dit het laatste horloge is wat ik koop. Ik zeg bewust âvoorgenomenâ dus beloof niets
6 likes
Wat een heerlijke (uitgebreide) reacties geef jij toch doorgaansđ
2 likes
Ach zangert , een dissonant is u niet vreemd toch 