De (jouw) grootste horloge-blunders ooit…

Kun je beter Godwin er buiten laten, die heeft er niets mee te maken namelijk! :laughing:

2 likes

Je kan wel veel hebben zeg.

1 like

Een laar dagen fan van art deco-modellen en een bulova gekocht, niet gelet op de grootte…30mm en liep voor geen meter (maar werd als net geserveerd verkocht). Zonde van het geld.

1 like

Tsja, mij overkomt dat niet. Mijn eerste echte Zwitserse horloge een Tissot TXL, eind jaren negentig opgespaard van losse vijfjes in mijn portemonnee. Ik geloof dat 'ie destijds 385 Euries koste. Het duurde even voor ik hem bij elkaar had.

Pracht ding.

Een week of zes later… Na jaren waarin het er vanwege werk, etc. niet van kwam, met de kids, die nog heel klein waren, naar het strand. Pa zou wel oppassen en vooral niet gaan zwemmen.

Je voelt hem al. Toch een poging wagen en het zoute zeewater opgezocht met een klok dit iets van 3 bar waterresistant op de achterkant had staan. Wist ik veel dat waterresistant iets anders was dan waterproof en dat het aantal barretjes wat meer uitmaakte dan er iets drinken. En dat zout water nog veel gevaarlijker was…? Niet bij stilgestaan

Die avond na het zwemmen nog niks aan de hand. Horloge weer in de doos om bij de bruiloft van vrienden (weer zes weken later) eruit te komen. De blauwe wijzerplaat was erg mooi gebronsd. Had ook een mooie bolling en de wijzers… nou.

Zonde. na drie maanden kon ik hem echt weggooien, hele uurwerk was bijna uitgelopen in de kast. Het was een quartz, dus de batterij had het ook niet overleefd en was uitgelopen…

Ik ben toen maar weer vijfjes gaan sparen.

3 likes

Ok, het is eindelijk tijd om mijn grootste blunder te delen… Het zijn er eigenlijk 2, of 3, of 4 als je wilt.

In de laatste jaren van het vorige millennium kocht ik in de nachtelijke uurtjes een Ebel sportswave classic van een juwelier die even dronken was als ik (0)

Ik was er lange tijd erg blij mee.

Toen de batterij uiteindelijk leeg was liet ik deze vervangen door de bijna seniele juwelier op de hoek, waarna het horloge duidelijk achter ging lopen. (Duidelijke blunder).

Hierna het horloge naar S&C gebracht (blunder)

Bij het horen van het hersteltarief in woede ontstoken en gemeld dat ze het horloge wel mochten houden in zwitserland (blunder, blunder).

Achteraf begreep ik dat de “juwelier op de hoek” waarschijnlijk een batterij met het verkeerde voltage geplaatst had.

Deze aaneenschakeling van blunders leverde me overigens een hoop rust op want de ziekte bleef vervolgens meer dan 10 jaar in remissie.

Totdat @EricPP zijn review van de Dragon King postte, ik geloof dat het begin 2013 was.

7 likes

Ook wel meerdere:

  • mijn eerste ‘dure’ merkhorloge van Seiko tijdens het werken aan boord gewoon dragen tijdens sleutelen, lassen, branden etc. Totdat de band brak en hij spontaan het ruime sop koos. Weg;
  • verkoop van mijn Tissot Couturier automatic…later voor behoorlijk geld weer een andere teruggekocht;
  • zelf wel even opknappen van een oude Seiko ana-digi H601 met polijsten van het zwaar beschadigde glaasje…uren werk inzitten, totdat hij barstte. Wel van geleerd, doe ik nooit meer zelf zoiets;
  • meesturen van de verkeerde extra schakels van 2 horloges naar verschillende kopers. Een hoop gedoe om dat weer terug te draaien;
  • slotbusjes van bepaalde Seiko stalen bandjes op de grond laten vallen, en nooit meer terug kunnen vinden.

Ik stop, want het wordt wel genant.

5 likes

Een paar jaar geleden een fraaie Oris gekocht. Ik vond de bijbehorende band niet echt mooi en heb een nieuwe (ong EUR 100) gekocht. Ik vroeg me al af waarom ze er van die stalen buisjes bijgeleverd hadden. Afijn niets vermoedend de band MET de stalen buisjes om de pinnetjes aan het horloge gemonteerd. Totdat ik de band weer wilde wisselen… toen kwam ik erachter dat het niet zo handig is om die buisjes te plaatsen als er geen ‘holes’ in de lugs zitten! Helaas de band moeten slopen om de Oris weer origineel te kunnen verkopen.

3 likes

Online een horloge gekocht, waar bij ontvangst bleek dat die zo stug Is als stug maar zijn kan.

Als je het klokje op z’n glas legt blijft die hele band in een O vorm staan. Zit voor geen meter om m’n pols. Ik had em gekocht om met metalen band te dragen, maar noodgedwongen nu op Zulu gezet.
En het erge Is dat ik zo een stugge band al eerder via een internet aanschaf heb meegemaakt.

Hoe bedoel je ezel stoot zich geen 2X tegen dezelfde steen…

1 like

De wet van Godwin is dus Hitler als uitkomst.
Okee dan maar weer …

JB
:tired_face: :unamused:

1 like

Blunders voor mij persoonlijk zijn vooral ‘goedkope’ aankopen geweest:
Deep Blue
Seiko
Vintage (Seiko, Casio, Vostok, Tissot…)
Ballast
Hommages (Marina Militare, Seiko)

Anderzijds bega ik mijn grootste blunder nog dagelijks: kijken naar horloges in de hoop dat ik eentje vind die alle andere kan vervangen.
En goedkoop is…

5 likes

Niet mijn eigen blunder maar tijdens n mini meet gehoord (zal geen namen noemen ;)), maar tijden online lopen zoeken, marktplaats doorspitten, de baai afstruinen, om uiteindelijk een prachtig vintage klokje te vinden in een nette staat en goeie prijs.

Eenmaal binnen realiseer je je dat je bent vergeten om op de diameter te letten… :slight_smile:

Ha, heb ik ook eens voorgehad, Marnix.
Vandaar heb ik nu een prachtige Omega (dames)Seamaster !!! :smiley:

1 like

Tja, 34mm bv was immers n heren maat…

Zelf heb ik n 34Mm ww2 horloge die ik ga proberen ‘op te pompen’ met een bundstrap. Misschien dat zo iets ook voor jou kan werken?

Archhh!! Dat ik zojuist met bloed, zweet en tranen een klokje in elkaar heb gezet, om er achter te komen dat ik een exemplaar heb gepakt met een butsje in de bezel :weary:

Geen fut meer om em nu weer uit elkaar te halen en een andere op te zetten. Zucht… :disappointed:

te greedy zijn om te kopen en dan met teveel uurwerken zitten die je nog amper draagt! Een inkrimping van de collectie dringt zich dan ook op!

+1

De blunder van mijn broertje met de bouwsteentjes en mijn Calatrava, die nu weer
van mijn vader is geworden dus. En dat is pijnlijk, maar wel terecht, want 't kan
blijkbaar nog niet.

En … op mijn verjaardag 3 jaar geleden, een nieuw horloge aan mijn oom laten zien,
die onbewust met het horloge aan zijn pols - een 21 steens uurwerkje van Invicta
destijds -
naar huis is gereden na de festiviteiten … balen dus, maar hij bracht 'm diezelfde
avond bij mij terug.

JB
:smiley:

Kan ik hieruit opmaken dat je oom een zeer kundig “zakkenroller” is? :wink:

Hahha, nee, hij bracht het horloge dezelfde avond bij mij retour.

( ‘onbewust’ was hier bedoeld als ‘ongemerkt’ )

JB
:wink: :sunglasses:

Niet echt een blunder, maar er is slechts 1 horloge geweest waarbij de frase “catch and release” van toepassing was: de Seiko SARX. had er direct geen “click” mee …