Ach Harry, stiekem luisteren ze toch wel naar je (ons)
Ja, daar mogen we inderdaad vanuit gaan. Ze zullen er wel iets van meenemen, net zoals wij dat in ons leven hebben gedaanâŠ
Ik ken het verhaal iets andersâŠ
Ik wist helemaal niet dat mijn vader ook een horlogetick had, tot hij mij eens vertelde dat hij de eerste was in Groningen (of noord Nederland) die de Casio met calculator had. Hij had hem speciaal besteld en de juweliers uit de regio wilden hem allemaal even bekijken haha.
Toen was geluk?.. heel gewohooonâŠ
Uiteindelijk is het net als platen draaien, terwijl je Spotify hebt, of op een bord schaakt, twerwijl je dat veel makkelijker via je IPad kan doenâŠ
Maarrrrr⊠als je behoort tot de happy few (of uitstervend ras, zo je wilt) geniet dan van een horloge dat je 's nachts hoort tikken als je pols bij je oor ligt en weet âdat het goed isâŠâ dan zijn wij hier samen⊠(Amen) yihaaa!
Mooi topic!
En je hebt die Casio nog steeds niet? Die moet er echt komen, want blijkbaar is het nog steeds een beetje een graal
Ik wilde vroeger altijd het handboek voor jongens van Donald Duck. Een vriendje had deze en ik vond m geweldig. Zelf nooit gehad, tot een paar jaar geleden. Stond ie voor een appel en een ei te koop, dus gelijk opgehaald. Man, ik heb een half uur zitten bladeren in de auto. Als een kind zo blij. Heerlijk.
Ik dacht dat die er toch anders uitzagen.
Of je moet een fetisj voor Donald Duck hebbenâŠ
Mooi verhaal, dank voor het delen.
Wasda?
Al wapperend met een driekleur een totaal ongemotiveerde afschaffing van dividendbelasting doordrukken terwijl allerlei mensen met minder betaalde banen er geen 1.4 miljard op vooruit gaan vind ik nog veel, veel erger dan op de telefoon zitten staren.
Dat laatste laat je eruit zien als een ongeĂŻnteresseerde tiener, dat eerste naait gewoon een derde van de bevolking.
On topic, @Da_Watcher: Hoe oud ben jij? Want het is een mooie nostalgische post, hoor, maar in mijn tijd had mân vaderâs bestelbusje geen klokje op het dashboard, en toen ie eenmaal als arme sodemieter aan de tweedehands toyotaâs ging zagen ze er al zo uit:
Met inmiddels een digitaal klokje.
Ben van 70 dus 47. Autoâs hadden vroeger vaak analoge klokjes die elektrisch werden aangedreven. Ik kan mij voorstellen dat dat toen niet gold voor bestelwagens want dat was toen allemaal basic. Als ik of mijn vriendejs geen horloge om hadden zochten we dus een auto met een klokje. Aangezien die niet heel nauwkeurig waren en ik dat al snel leerde door te vroeg naar huis te gaan checkte ik voortaan minimaal 2 autoâs. Als er dan een wezenlijke afwijking was nog een derde om te zien welke ongeveer overeen kwamen. En als er 2 ongeveer gelijk waren dan moest dat kloppen
Of naar de slager, want die had zoân steriele grote klok op de witbetegelde wanden van zijn winkelâŠ
Ik weet nog de tijd dat je iemand aansprak om te vragen hoe laat het wasâŠ
Ook dat was nog een optie, net als het vragen naar de weg. Komt ook nog maar zelden voor.
Kijk @Fate_Amenable_To_Change ik heb ook maar even gegoogled en dit zijn nog wel typisch jaren 70/80 klokjes. In de jaren 80 ging het wel al richting digitaal.
Een slager met de nodige humor
Ik ben een product van de jaren tachtig (wel met liefde gemaakt) en ik heb de overgang van analoog naar digitaal meegemaakt, maar eerlijk gezegd was ik er nauwelijks mee bezig. Horloges zeiden me niet veel en ik heb er eigenlijk niet veel mee gedaan.
Mijn eerste horloge was een Flikflak wiens kleur in het kleurenspectrum ergens situeert onder het scale afgrijselijk en ik heb het een paar dagen gedragen. Als volleerd neuroot in opleiding kon ik het namelijk niet verdragen dat zoân voorwerp om mân pols hing. Het hielp ook niet echt dat ik op het einde van de dag de linkerhand in staking was gegaan omdat het te weinig bloedtoevoer kreeg omdat het polsbandje veel te strak was gespannen.
Mân volgende horloge kreeg ik wanneer ik bijna twaalf was en was een Casio met databank. De Casio had als gimmick dat je er telefoonnummers in kon bewaren en met wat digitale magie kon je er iemand mee opbellen als je het horloge voor de luidspreker van de telefoon hield. Ook hier heb ik het horloge niet vaak gedragen, maar het was altijd wel goed om eens mee uit te pakken op vervelende familiefeestjes.

Enkele jaren geleden kocht ik een Rado D-Star omdat ik op zoek was naar een fatsoenlijk horloge dat ik op veel gelegenheden kon dragen. Ik had toen de keuze tussen quartz en een automaat. De quartz hield de tijd veel beter bij en moest je niet manueel opwinden. De automaat moest je wel opwinden en was minder accuraat. Elk weldenkend mens neemt dan de eerste optie en zo geschiedde. Ik heb altijd spijt gehad van die keuze
En later is het helemaal misgelopen met een collectie van dertien stukken tot gevolgdâŠ